Liesbeth van Tongeren en de Abortusboot
De actiegroep Women on waves deed afgelopen week pogingen om de Marokkaanse kust te bereiken met haar Abortusboot. Wat volgde was een schimmig spel. De organisatie maakte bekend dat het schip werd tegengehouden door een Marokkaans marineschip. GroenLinks-Kamerlid Liesbeth van Tongeren schermde gelijk met Kamervragen, minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal moest dan maar in actie komen. Vervolgens bleek dat een ándere abortusboot een plezierjacht(!) - reeds aangemeerd lag in de haven van het Marokkaanse Smir. En dat wist Van Tongeren. Ze zat in het complot en stuurde bewust aan op een diplomatieke rel. Waarover later meer. De woede van de Marokkanen is begrijpelijk: ik zou ook niet luisteren naar een stel kaaskoppen die even komen uitleggen wat we wel of niet moeten doen. Zeker, er is veel af te dingen op de vrouwenrechten in Marokko en het is bizar dat abortus alleen onder voorwaarden legaal is. Maar een haven binnenvaren en abortusbehandelingen aanbieden
Islamistisch Noord-Afrika ontploft al als er een onwelgevallig filmpje op het internet verschijnt, waarom dan zon haven binnenvaren? In Marokko hebben ze ook YouTube, nietwaar. Maak een filmpje, dat heeft hetzelfde effect.
De Nederlandse abortusboot naar Marokko is een voorbeeld van opdringen Westerse normen en waarden aan Arabieren. Andersom is ook irritant, twitterde GPD Midden-Oosten correspondent Harald Doornbos. Hij noemt de actie een vorm van cultureel imperialisme. Wat zou Nederland doen als er een Somalische Besnijdenisboot voor de Hollandse duinen zou afmeren, vroeg Doornbos zich terecht af.
Wie dus ook in Marokko aanwezig was, was Liesbeth van Tongeren. In een vorig leven was ze directeur van Greenpeace dus de parlementariër heeft wel verstand van bootjes en acties. Terwijl haar partij ondertussen in stukken uiteenviel nam ze het op voor de vrouwenrechten in Marokko. Maar ze speelde een vals spel. Donderdag noemde Van Tongeren het onacceptabel dat de Marokkaanse marine het schip tegenhield. En kondigde ze dus aan Rosenthal te vragen Marokko aan te spreken op de blokkade.
Maar er was helemaal geen blokkade, Van Tongeren zat namelijk in het complot van Women on waves. Ze wist namelijk dat er inmiddels een ander schip in de haven van Smir lag. Van Tongeren die de regering dient te controleren speelde een spelletje met de (Nederlandse) media en het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze stuurde bewust aan op een diplomatieke rel tussen Nederland en Marokko.
Hoe zat dat dan met Kamerlid Van Tongeren? vroeg NOS-correspondente Ellen van de Bovenkamp zich dan ook af. Op haar weblog schreef ze vrijdag: Zij (Van Tongeren -BP) was van meet af aan op de hoogte van de Trojaanse strategie van Women on Waves, vertelde ze me aan de telefoon. Het doel rechtvaardigde de middelen. De verwachting was immers dat de Marokkaanse autoriteiten de boot niet toe zouden laten. En dat daarom niet alleen de autoriteiten, maar ook alle journalisten waren voorgelogen, dat was collateral damage. Van Tongeren was zo ver meegegaan in het spel dat zij donderdagmiddag minister Rosenthal had opgeroepen zijn Marokkaanse collega te verzoeken het schip binnen te laten, terwijl zij wist dat er allang een zeilbootje in de haven lag en er helemaal geen schip werd tegengehouden,
Opmerkelijk, een Kamerlid dat bewust een diplomatieke rel uitlokt. De scheidslijn tussen activisme en het Kamerlidmaatschap is soms heel dun. In dit geval misschien wel té dun.