Carice zingt. Houdt het dan nooit op!?
Noodgrepen bij de platenbonzen van EMI. Als je op de rand van faillissement staat, nul acts op Lowlands 2012 had en melkkoe Anouk meer koe dan melk is, moet je in gaan grijpen. Welnu. Misschien is Carice van Houten (multitalent, bekend van tetten, blonde doos, middeleeuwse neukseks én tabletcampagnes) de oplossing. Wegens bekend & populair. Dan maakt het niet meer uit of ze kan zingen. Gewoon goed in de markt zetten door een teasertje uit te brengen, haar te omringen met bekende artiesten zodat het lijkt alsof ze al jaren aan de top van het internationale fluisterliedjesgenre staat, en het meisje zelf per persbericht laten zeggen dat het maken van een album 'een van de mooiste, bevrijdendste ervaringen uit mijn leven' was. En tenslotte een maand voor de release van de plaat een nummer op JijBuis knallen, waarin Carice een zingende tuinfakkel blijkt te zijn. Enfin. Naturellement, c'est la musique en première place. Moeilijke blik opzetten. Duim en wijsvinger tegen de kin. Hoofd een beetje schuin. En roep maar wat verdiepends, intelligenterigs of elitairs over deze muzikale parel in het verdorde muzikale landschap van de Nederlandse EMI-catalogus.