Geenstijl

Terwijl hij zijn mannelijkheid op mijn lichaam botvierde kon ik maar aan één ding denken. Ik wil bloeden. Ik wil bloeden. Ik hoopte dat hij harder in mij kwam. En dat het bloed er uit spoot. Krachtige stralen bloed. Alsof mijn vagina een douchekop was. Zoals in de film Kill Bill, die mijn neef had gehuurd, en waarin het bloed uit de polsen en enkels spoot nadat de ledematen waren afgehakt. Ik wilde dat witte onderjurk die ik nog aanhad en die hij tot mijn middel had opengetrokken besmeurd werd. Met rode druppels. Het bewijs van mijn puurheid. Werkt dat voor u, meneer Pauw?