Met je democratisch ethos

Een van de redenen waarom Derk Boswijk camera's in de Tweede Kamer wil verbieden is om te voorkomen dat Nederland ziet wat voor botte hork hij is. Vanmorgen komt de commissie Defensie voor het eerst sinds de verkiezingen bijeen dus wellicht probeert de CDA'er als voorzitter indruk te maken op zijn nieuwe collega's wanneer hij een grap maakt over sensibiliseren als de microfoon van Anne-Marijke Podt (D66) het niet doet. Het sensibiliseren van Kamerleden is niet zo heel erg grappig, probeerde een slachtoffer al eens aan Boswijk (en zijn fractievoorzitter Henri Bontenbal) uit te leggen maar dat was dus aan dovemansoren gericht. Tijdens het debat over de verkiezingsuitslag vorige week had Bontenbal het trouwens over het belang van democratisch ethos, woorden die CDA'er Harmen Krul een dag later ook in de mond nam tijdens het debat over de verkiezing van de nieuwe Kamervoorzitter en Martin Bosma (PVV) in het bijzonder. Maar die woorden gelden dus niet voor CDA'ers zelf weten we nu. BTW: Bontenbal blijft tussen het kerstballen verkopen door maar jankieballen over Omtzigt omdat die hem tijdens de campagne aanviel: "Het voelt voor mij heel oneerlijk."

Elsevier Weekblad kwoot kwade tongen in de wandelgangen

"Pieter Omtzigt staat op het punt te breken met CDA", kopt Elsevier. De inhoud van het lange artikel: anonieme 'bronnen in de partijtop', een 'bron dichtbij het Kamerlid' en dingen die 'te beluisteren vallen in de partijtop'.' Niemand onder eigen naam of functie. En: "Omtzigt was zaterdag niet bereikbaar voor commentaar." Dat smaakt naar smerige Haagse spelletjes. De strekking van het artikel, dat aan Omtzigt allerlei gestes, aanbiedingen en tegemoetkomingen zijn gedaan door de partijtop maar dat hij maar niet wil happen, versterken het vieze smaakje. Er is zelfs een alinea waarin Omtzigt vergeleken wordt met de manier waarop Wilders uit de vvd vertrok.

Dat is een beroerde vergelijking. Wilders wilde ander beleid dan zijn partij. Omtzigt wil betere controle op de uitvoering van het beleid van zijn partij (en andere partijen). Over zijn controlerende taak is zijn eigen coalitie gevallen nadat het misdadige praktijken van Mark Rutte aan het licht bracht. En nu staat de Eik uit Enschede als een olifant in de formatiekamer: Wopkius Pilatus Hoekstra en Sigrid Kaag naaiden een zelfgeschreven motie van afkeuring aan het eigen pak voordat hun van Mark gescheiden wegen toch weer bij elkaar kwamen om een onbetrouwbare vorm van nieuw leiderschap in de oude zakken van Rutte 4 gieten.

Zolang Omtzigt bij het CDA zit (en zwijgt), is de positie van Hoekstra niet veilig maar is ook de toekomst van Rutte bij de vvd in gevaar. Want Omtzigt en Rutte dat gaat niet (meer), dus vvd en CDA ook niet. Wil de vvd met het CDA verder (in plaats van over links met acht splinters), dan moet Omtzigt eerst alsnog naar een functie elders worden gesensibiliseerd. Volgens het Elsevierverhaal hebben ze hem het ministerie van Sociale Zaken aangeboden. Hij zou wel gek zijn: Twee jaar tekeer gaan tegen de Belastingtop en dan als politiek verantwoordelijke moeten zorgen dat diezelfde ambtelijke misdadigers je helpen met het oplossen van een probleem dat onder Rutte kon voortwoekeren - dat overleef je niet tegenover de vierde schaduwmacht van een gecorrumpeerd ambtenarenapparaat.

Maar het CDA heeft haast: De clowns-act van de Jonge is uitgewerkt, Hoekstra is een onzichtbare partijleider in de tang tussen pluche en Pieter en de peilingen geven minus 4 aan na de toch al treurige 15 zetels op 17 maart. We hebben Omtzigt niet benaderd voor commentaar, maar we hebben wel een eigen idee: Zolang er geen Rutte IV geformeerd is (met het CDA er in), is er geen directe aanleiding tot opstappen. Omtzigt breekt pas met het CDA (of niet, dat kan ook gewoon) wanneer hij het zelf zegt, niet omdat een fluistercampagne vanuit de partijtop en de formatiekamers het tegen Elsevier mompelt zonder naam en toenaam. Ondertussen tikt Ruttes klokje. En dat van Hoekstra ook.

Stampvoetend naar de stamtafel

De meimaand is aangebroken, de lente nog niet. Treurige tijden voor terraseigenaren, die welgeteld één zonnige middag aan versoepelingen in hun kassalade konden collecteren. De komende weken is het waterwerken wat de klok slaat - en nee, je mag niet ff binnen schuilen als het buiten plenst. Ook op het Binnenhof zat het lek weer eens van boven deze week en regende het regenteske miezerigheid. Over miezerig gesproken: Corpulente beroepscorveeër Hans van Baalen is permanent ingeslapen, maar daar zullen we weinig nachtrust over verliezen. Het verlies van Hafid Bouazza is vele malen spijtiger (wel even opletten of ie wordt gecremeerd, of dat er toch nog islamitische fratsen met zijn ontzielde lichaam worden uitgehaald door invloeden die hem tegen zijn eigen wens in alsnog trachten te begraven). Volgende week is het de Week van de Vrijheid, want 5 mei. Nu al weer zin in een hele week Hooghartige Hollandse Hypocrisie over 76 jaar vrijheid waar langzaam alle ironie, vrijzinnigheid en polemiek uit gewrongen is in ruil voor FaTsOeN, rEsPeCt & DiVeRsItEiT. Jammer dat we niet op een terras kunnen zitten, maar gelukkig hebben we HET STAMCAFÉ, waar zoals je merkt de sfeer uiterst goedgeluimd, opgewekt en... ach krijg lekker de blafhik en schenk dat bier onderhand eens bij. MUZIEK!

Tweede Kamer helemaal kapotgesensibiliseerd

Zo. Dat heeft Mark Rutte lekker bekeken. Nadat bleek dat hij en zijn kabinet zich tijdens ministerraden onoorbaarder gedroegen dan een groep weekendredacteuren van de Volkskrant op een reisje naar het Holocaustmuseum, trapte de oppositie in de val van haar eigen enthousiasme. Dankzij aandringen van parlementaire prutsers zat Vak K voller dan een Utrechts FieldLabcafé en kon iedere bewindspersoon een paar extra zwarte strepen zetten door de gedachte 'Mark Rutte, eindverantwoordelijk'. Maar goed. De mist is opgetrokken, we zijn weer wakker, het debat is voorbij and all we got was this lousy verworpen motie van wantrouwen. Nou ja, en een vrolijke video van Tom Staal natuurlijk.