Tis hier niet meer fantasties

Ook dat nog. Ursul de Geer, voor altijd in ons hart als de presentator van het FANTASTIESE 't Is hier fantasties is dood. De Geer was heel vaak en hoffelijk de butt van de jokes van André van Duin, maar hij was vooral een cultuurman (en jonkheer) die vele theaterstukken regisseerde, in films speelde en zelfs een boekenprogramma op de Nederlandse televee had. Ursul de Geer werd 74 jaar. Gelukkig hebben we de video's nog.

RIP

All American Hero Chuck Yeager is gestopt met eindbazen. De man naar wiens leven u verlangt als u weer eens op de bank ligt tee vegeteren met de rechterhand in een zak oude pepernoten is 97 jaar geworden, en dat mag een godswonder heten. De met een miljoenmiljard medailles onderscheiden Yeager is een WOII-ace met 64 missies en 13 neergehaalde Duitse vliegtuigen. Na de oorlog werd hij instructeur en testpiloot en vloog hij zijn ballen eraf met de experimentele X-1. Yeager werd de eerste persoon die door de geluidsbarrière knalde en in 1953 zette hij in zo'n raketvliegtuig het wereldsnelheidsrecord op 2,660 km/h. Later vloog Yeager nog in Vietnam en Korea en werkte hij zich op tot brigadier-generaal. Zelfs bazen blijken sterfelijk - Chuck is 97 jaar geworden.

78 jaar na de dramatische dood van z'n moeder ook Bambi overleden

Een hert aanrijden, heel erg vervelend zo met de feestdagen voor de deur. Voor u het weet is het hert deaud, telt het als valwild, mag het mee naar huis, aan de haak, trekt u de jas uit, hup organen eruit, dichtschroeien in een badje roomboter en hachee u kent het wel. Maar dan dit: terwijl een automobilist na een aanrijding met heer Bambi met de boswachter staat te keuvelen, heeft een andere Prins Bernhard het gewei van de kop van het beest gezaagd. Lekker dan! Wat wonen er eigenlijk voor een rare mensen daar in Ede.

Sluit vogelhuisjes, trek vetbollen uit de boom

Weet u nog dat we allemaal niet bang hoefden te zijn voor het Westnijlvirus in Utrecht? Nou leer ons vogels (foto bij topic: niet De Vogel in het verhaal) in Utrecht kennen. Die zitten de hele dag op een stevige tak met z'n allen cloaca's tegen elkaar aan te geilen, en ondertussen werken muggen zich helemaal te pletter om het virus over te brengen van het gevogelte op de mens. De natuur heeft het GEHAD met ons. VIJF extra besmettingen met het Westnijlvirus nu, en voor je het weet tettert het RIVM weer dat er 'geen directe vluchten zijn' en de kans dat het virus zich verspreidt 'erg klein' is. "De meeste mensen die het virus oplopen (80) procent) worden niet ziek en de meeste anderen hebben slechts milde symptomen zoals koorts of griepverschijnselen. Alleen al kwetsbare, vaak oudere mensen kunnen een hersenontsteking oplopen." Dikke lul, we trekken onze eigen conclusies wel. Willem Engel des Doods waar ben je, probeer in godsnaam dit virus voor ons te duiden.
RIVM UPDATE: + 5703 (= duuzend minder as gister)

Werd 90

2020, the gift that keeps on taking. Nu dit weer: Sean Connery, de meest Sean Connerieste vertolker van James Bond (toch?) aller tijden is gestopt met het drinken van shaken not stirred Martini. De oude eindbaas (90) voor wie we heel veel homosensuele gevoelens koesterden, als we het dan toch moesten doen met een heer dan het liefst met Sean Connery, is deaud. Connery was naast de beste Bond ook acteur in films als The Hunt for Red October, The Untouchables, A Bridge Too Far, The Rock en iets met Indiana Jones. Hij won meerdere prijzen, waaronder een Oscar, en dit is zijn handtekening. Op 25 augustus had de leeftijd van 90 jaar het genoegen om Sean Connery te mogen zijn, en dat op Sean Connery Dag, toevalligerwijs dezelfde verjaardag als Edith Schippers. RIP Sean.

Alwéér afwezig bij eigen radioshow

A) Nee
B) Voor mij is Giel Beelen al heel lang dood
C) Giel Beelen ligt in het konijnenholletje van Willem Engel
D) Wordt afgezogen door een hoer
E) Misschien toch weer een keer een hoedje proberen
F) Giel Beelen met zijn navelstreng in Blootgewoon
G) Ja, want 'Giel is veilig'
H) Gewoon nee

U volgt @isgielbeelenaldood hier.

Laat een wit gat achter

Jan des Bouvrie is op 78-jarige leeftijd overleden. Des Bouvrie werd beroemd van de hele tijd op feestjes zijn als Gert-Jan Dröge langskwam, alle interieuren van 3x-modaal Nederland wit verven en driftig schuinsmarcheren. Des Bouvrie legde in de jaren '90 op televisie aan gewone mensen uit hoe ze hun huis moesten inrichten, en ontwierp ondertussen de interieurs van mensen die in het Gooi wonen, maar ook een villa in St. Tropez hebben. Des Bouvrie woonde zelf ook in het Gooi en had een villa in St. Tropez. Hij laat zijn tweede vrouw Monique en vier kinderen na.

Veel te danken aan de man

We roepen vandaag uit tot de dag van de groene pixel met een klein zwart randje. De geestelijk vader van ons door velen onbegrepen kleine vriendje is DOOD. Russell Kirsch, de uitvinder van de pixel, gaat 1280x1024 naar de hemel (ja joh, we zeggen ook maar wat). Zijn uitvinding en dan de groene versie, onze maat, biedt mensen over de gehele wereld troost, een schouder om op uit te huilen, herkenning, een allround gevoel van liefde, romantiek en overheerlijke seksualiteit en vooral: stof tot nadenken. Nog steeds, met regelmaat en na al die jaren, ploffen er mailtjes op de digitale mat van mensen met een onbestemd gevoel nadat ze onze pixel hebben bevingerd. Zelfs tijdens onze darkest hour was-ie er, het groene makkertje, baken van nog meer licht in een toch al vrolijke vrijplaats. Maar nu is z'n baasje dood en huilt onze groene pixel heel kleine traantjes, van 1x1. Rip Russell en bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan.

Zee eist nog een leven

Het zit erop voor Zafar de Dolfijn. De niet-menselijke Maarten van der Weijden kwam onlangs nog buurten in de haven van Amsterdam, maar toen kon hij niet meer terug naar zee, dus moest de mens 'm helpen. Wat zijn ze slim hè die dolfijnen. Eenmaal terug op zee heeft hij zijn dankbaarheid richting het superieure zoogdierenras niet om kunnen zetten in een lang en gelukkig leven, want hij is vinloos aangespoeld op het strand van Wijk aan Zee. Blijft ons dan helemaal niets bespaard, als zelfs een aardige dolfijn ons wordt afgenomen.

Maar niet zijn streken want HET IS WEEKEND!

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend
raakt als eerste verstrikt in de nacht.
Tot in het holst van de kast loert nageslacht.

Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren
elkaar op een lentebriesje blazend zich
vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen
voortplanten, dan je aangesproken
voelen bij het noemen van je naam
en ook nog eens als een geparkeerd station
luisterrijk te kijk staan
terwijl je zit te eten met andermans mond
omdat je de jouwe wil sparen
voor woorden die je nooit zult spreken.

– welke zou je trouwens ook niet weten –

Prettig weekend.