Weet je wat vooruitgang is? Lekker in je eentje zitten rukken op je studentenkamertje. Want dat is wat ze ze willen. Want als we eenzaam zijn, zijn we makkelijker te manipuleren. Want samen sta je sterk en dat doen we dan niet. Zij wel. Zij  staan samen sterk. Met hun insectenburgers en hun sojakaas. 

Stel je voor dat je een gezin zou stichten met liefde en kinderen en zo. Of, nou ja, wat je zelf doet moet je natuurlijk zelf weten, maar waarom moet de rest van ons tegen jouw benepen hoeksteen aankoekeloeren? Nou? 

Weet je trouwens wie ook een gezin heeft?

Maarten was weer terug, maar ging meteen weer een weekje op vakantie. Dus nog een keer wegens groot succes, Marjolein, met hond. (Tevens StamCafé)

De Anti-Israël-kliek is zijn eigen zekerheidspolitie begonnen. Want ze voelen zich niet veilig. Je vraagt je af wat ze vrezen, behalve dan taalnazi’s die ze keer op keer het juiste gebruik van het woord ‘genocide’ wijzen. En taalnazi’s zijn natuurlijk vervelend, maar je komt ze zelden of nooit in het wild tegen. Eerder op plekken als Facebook en de commentsectie van de Libelle. En laten we wel wezen, dan is het ook best een beetje je eigen schuld.

Waar mensen met een warm gevoel voor Israël bij elkaar komen, waarschuwt de politie altijd bij het afscheid dat de aanwezigen beter geen Israëlische of Joodse parafernalia zichtbaar bij zich kunnen dragen op weg naar huis. Dat doet de politie niet bij de anti-Israël-bijeenkomsten.  Het zou maar zo kunnen dat dat is wat schuurt: waarom lopen hunnie wel gevaar en wij niet? 

Het antwoord is simpel. Misschien wel te simpel voor velen. Want naar jezelf kijken is moeilijk. Beter richt je een eigen knokploeg op. Dat scheelt een boel lastige vragen.

THE RETURN OF THE MAARTEN (tevens stamcafé)

U heeft weer lekker ingetuned om te kijken wat of het narratief is deze week. Want feiten bestaan niet meer. Alles is emotie. Alles is frame. Alles is gespin. De waarheid is zo nep als de tieten van Vanessa van de Free Record Shop. 

En daarmee zijn we in de ultieme progressieve natte droom beland. Niets is nog tastbaar en het leven is voor de meeste mensen een aaneengesloten antraciet delirium waar de enige lichtpuntjes worden gevormd door een gestage stroom opgeklopte persberichten. 

Goed nieuws, burgers, we proberen hetzelfde medicijn nog een keer. Het komt vast goed deze keer. 

Behalve in Amsterdam. Daar is het allemaal nog veel erger.

Met Marjolein!

Het Kabinet Schoof verdedigt voor het eerst zijn beleid in de Tweede Kamer, en kijk nou eens: zowel coalitie als oppositie doen net alsof ze ineens oog hebben voor de 'hardwerkende man' (m/v). Want ja, we moeten natuurlijk allemaal geloven dat zij het beste met ons voor hebben. Maar weet je wie pas echt hard werken? De Israëlische geheime dienst. Die hebben het zo goed geregeld dat Hezbollah de komende tijd geen enkele oproep tot gebed nog serieus kan nemen zonder zenuwtrekjes. Ondertussen is het lekker knus in het konijnenhol van de VS. De massa wordt zo zorgvuldig door de mainstream media voorbereid op het idee dat Trump een wandelend wereldgevaar is, dat het inmiddels haast vanzelfsprekend lijkt dat de FBI maar even een zondebok op hem af moet sturen om de boel op te lossen. Sommige dingen gebeuren maar één keer, zeggen ze, maar blijkbaar is 'één keer' tegenwoordig een stuk minder exclusief, want er gebeuren wel erg vaak dingen die maar 'één keer' zouden moeten gebeuren.

Tevens StamCafé

Omtzigt heeft het zwaar. Terwijl hij alleen maar zei dat we meer van bil moeten gaan. Voor de werkgelegenheid! Maar dat is not done of zo. Beter lezen we boeken (niet de vieze), maar dat is te duur gilt de oppositie alweer want alleen professionals krijgen die paar procent btw terug. Mensen die het hart op de goede plek hebben voor mens en dier willen de wolf in een mensvrij reservaat zetten, daar moet dan wel een groot hek omheen want die wolf die heeft het juist niet zo op hekken. Of dan de politie, die de snelweg preventief wil afzetten zodat snelwegafzetters ongestoord hun gang kunnen gaan. Er zijn kortom genoeg betere redenen te vinden om even je rug naar de politiek toe te keren. Kortom: tijd voor nieuwe realpolitik!

Deze week zonder Maarten maar met Marjolein - tevens StamCafé

Fleur Agema heeft besloten om de apenpokkenvaccins niet naar Afrika te sturen maar ze lekker hier te houden. Voor als we zelf de pokken krijgen. We kunnen natuurlijk ook gewoon de grenzen sluiten voor al het inkomend verkeer uit Afrika. Want dat werkte met Covid ook zo goed. Ondertussen vroegen wij ons af of het niet ook een beetje zou helpen om vaccins die toch bijna over datum zijn niet gewoon beter toch naar Afrika te sturen in plaats van weg te gooien. Maar als we dan toch dingen bij de bron aan gaan pakken kunnen we net zo goed al het reizen verbieden. En sex. En apen. Of wat je maar leuk vindt. Waarom leuke dingen doen, als je ook de hele dag in blinde paniek kunt doorbrengen?

Tja, je geeft bommen aan Israël en dat is natuurlijk helemaal prima. Vooral doen. En achter Israël staan is natuurlijk ook alleen maar mooi. Maar dan kun je niet tegelijkertijd (lees: vlak erna) zeggen dat er geen slachtoffers mogen vallen in Gaza. Als je bommen geeft, accepteer de slachtoffers er dan gelijk bij. Want zonder slachtoffers heeft een bom geen enkel bestaansrecht. 

Het is hetzelfde als wanneer je als biologische man in een busje middenin de zionistenhaat net buiten de democratische conventie een handje abortuspillen naar binnen schrokt om een punt te maken. Je maakt geen punt. Je bent niet zwanger. En je zult nooit zwanger worden. 

Het is hetzelfde als onze protestknuffelende bestuurderselite die keer op keer blokkades van Extinction Rebellion verbiedt, maar de arrestanten niet vervolgt. Wat wil je nou, godverdomme?

Tevens: Stamcafé

In september krijgen we allemaal te horen wat mevrouw Ghislaine Maxwell - de rechterhand van wijlen Jeffrey Epstein - allemaal over Trump weet. Nou ja, rechterhand, gezien de tak van sport waar de man in zat, kun je je natuurlijk afvragen waar hij een rechterhand voor nodig had. Maar alle lolligheid terzijde: mevrouw mag vanuit de gevangenis even leeglopen, over nu net die ene ongewenste presidentskandidaat. Dat is best toevallig. 

Bijna net zo toevallig als de ontwikkeling dat de Hunter Biden-laptop een week nadat Biden zijn kandidatuur heeft ingetrokken ineens nieuws is op CNN en in de New York Post. Terwijl wij vrije internet jongens daar toch een jaartje of vijf vertwijfeld liepen af te vragen of we soms gek waren. 

Maar goed, er zijn grotere problemen in de wereld: probeer maar eens een schoonmaakster te vinden in Amsterdam Centrum. Lukt je niet!

Tevens StamCafé

Eigenlijk zijn alle andere mensen kut. Kijk maar naar het verkeer. Hoe ze rijden. Of hypocriet naar Berlijn vliegen omdat de kaartjes gratis zijn. Of optimaal hun demente partner uitbuiten. Alleen maar omdat hij president is en je als vrouw geen idee hebt wat je moet na de overgang. 

Eigenlijk heb je niets aan andere mensen. Nou ja, behalve dan dat je ergens je facturen heen moet sturen. En om te neuken.

Last night in Murica

Zo’n Biden oogt met zijn 81 jaar nog verdomd fris om drie uur ‘s nachts op een vrijdag. Superknap ook hoe hij op alle vragen het antwoord wist. Best logisch dat hij vroeger bij de beste helft van zijn klas behoorde. Maar ff serieus. Mensen, wat een opluchting. We zitten niet in een door AI-gegeneerde bubbel waar de machtigste man op aarde een demente oude gek is. Nee, de bubbel dat zijn de anderen. Dat zijn de Nederlandse correspondenten in de VS. De democraten die hem vorige week nog spraken en hem scherp en coherent noemen. De bubbel dat is dokter Jill, niet doctor Phill. 

En Trump ontsteeg ook niet het niveau van Oranje tegen Oostenrijk. Maar dat maakt niet uit, want we worden kampioen!