Lezerspost. Zo factchecken Griekse kranten NRC
Als wij onze trouwe reaguurders niet hadden: vandaag een winnaar met gymnasium+ die wel Nieuwgrieks kan lezen en bij het doorbladeren van de Griekse kranten op een leuk dingetje stuitte. De krant Katharimini maakte een rondje langs de velden en daar kwam de Vlaamsche Meubelfolder van wijnhandelaar c.q. klaverideoloog Peter Vandermeersch slecht vanaf. De krant zou een onrealistisch propagandabeeld van zielige migranten op Lesbos schetsen, terwijl daar nu alleen nog maar gelukszoekers uit veilige landen zouden zitten. Goed, leest u zelf maar:
Hierbij wijs ik u op een discussie die zich momenteel afspeelt in de Griekse pers over de manier waarop in Nederland wordt bericht over de migrantensituatie in het land.
Onder de kop Laster in het buitenland wordt met name NRC Handelsblad in de artikelen opgevoerd.
Als voorbeeld wordt de voorpagina van de editie van 20 maart jongstleden genomen, met een verhaal over Eén jaar Turkijedeal (de overeenkomst die tot doel had om de stroom bootjes die de gevaarlijke oversteek naar de Griekse eilanden maakten tegen te houden, en in plaats daarvan legale wegen naar een vluchtelingenstatus te bieden).
Dit artikel op de voorpagina werd geïllustreerd met een gigantische, paginabrede foto van een zwemvestenkerkhof.
Bijschrift: Lesbos afgelopen donderdag.
Dit bijschrift was in principe niet onjuist, de fotograaf zal de foto ongetwijfeld op de bewuste dag hebben genomen, maar hij toont de situatie van ruim een jaar eerder, eind 2015, toen het hoogtepunt van de migrantenaankomsten voorbij was en er diep in de heuvels een plek werd gecreëerd om te zwemvesten op te slaan.
Suggestie op de voorpagina: het hele eiland Lesbos is één groot zwemvestenkerkhof, daar kun je maar beter niet naartoe gaan.
De huidige situatie is echter totaal anders.
In opvangkamp Moria verblijven nauwelijks meer vluchtelingen, het wordt voornamelijk bevolkt door zon 3000 migranten, afkomstig uit zogeheten 'veilige landen'.
Die maken geen enkele kans op een verblijfsvergunning, maar vragen, om hun terugzending te vertragen, en daartoe aangemoedigd door hulporganisaties, asiel in Griekenland zélf aan en gaan na afwijzing (vergeefs) in hoger beroep.
Dat neemt heel veel tijd in beslag.
Deze hulporganisaties, die uiteraard hun eigen belangen hebben (zonder leed geen geld!), verstrekken de media bovendien subjectieve en vaak onjuiste informatie: ze bieden kranten gratis fotomateriaal aan en worden vaak als deskundigen en zelfs verslaggevers op radio en televisie opgevoerd.
Ook dit komt uitgebreid aan bod in beide artikelen.