Kloosried. NRC Literatuurlul zevert over boerkini
Sorry. We kwamen een ontiegelijk dom en kortzichtig stuk tegen in NSB Handelsblad, van een babyboomer die ooit boekjes schreef over secularisme in Nederland. August Hans den Boef heet-ie en hij schrijft ook bij VARA's Joop. Hij was ooit zelfs 'Vrijdenker van het Jaar', maar z'n burkinireflectie in de NSB van woensdag is wel zó stupide dat het een inteelt ons kent ons wc eend schrob jij mijn rug dan doe ik de jouwe prijsje móet zijn geweest. Maar hee, het goede nieuws is: de één z'n domme gezever over de religie van de regressie, is de ander z'n kans op een fijne kloosried. Komt-ie weer en ohja, die pica hierboven is die PvdA-druif van dat zwemfeestje. Die voor de rest van z'n dagen aan dit beeld vast zit. Tevens doen we geen link naar NRC want paywall en ze verkopen uw persoonlijke gegevens.
Boerkini is misschien wel een tussenfase, een emancipatiestap
Literatuurlul: Een inwoner van een pluriforme democratische rechtsstaat maakt het wel bijzonder bont voordat de overheid zich met zijn of haar kleding zal bemoeien.
GeenStijl: Nee hoor. Gewoon een vrolijk varkensmutsje opzetten en met een Nederlandse vlag zwaaien kan al genoeg zijn.
Literatuurlul: Zeker gaat het de overheid niet aan om kleding te verbieden omwille van vermeende motieven van de drager, zoals bij de boerkini.
GeenStijl: Als die zin niet was geëindigd in zoals bij de boerkini, maar bijvoorbeeld met zoals met een SS-uniform, dan had het woordje niet vast niet in de hoofdzin gestaan.
Literatuurlul: Wanneer de draagster zich aan de wet houdt, maakt het niet uit of ze daartoe al dan niet direct gedwongen wordt, dan wel handelt vanuit een radicale geloofsovertuiging, zich afzet tegen de omringende samenleving of juist door aanpassing een stukje vrijheid wil veroveren. Ook wanneer het als provocatie is bedoeld: een overheid behoort zich niet te laten provoceren.
GeenStijl: Alles na zich aan de wet houdt, kun je schrappen, want in Frankrijk is de boerkini dus op sommige plekken verboden - een verbod dat door de rechter overeind gehouden wordt. En waarom zou een overheid zich niet geprovoceerd kunnen voelen? De Nederlandse Staat heeft meer dan genoeg rechtszaken tegen burgers gevoerd nadat ze zich liet provoceren. Ene Gregorius Nekschot, bijvoorbeeld, werd nog niet zo heel lang geleden vervolgd omdat zijn penseelwerk de overheid niet aanstond.Literatuurlul: Degenen die menen dat alle draagsters van verhullende kleding slachtoffers zijn van mannelijke onderdrukking, hanteren dezelfde drogreden als tijdens de desintegratie van de tweede feministische golf. Toen werden alle vrouwen opeens zusters in de strijd tegen het patriarchaat, allen immers slachtoffer. Maar sommige moeders waren in de praktijk fanatieker in het reproduceren van seksisme en traditionele rolverhoudingen dan vaders. En zo dragen tegenwoordig sommige islamitische meisjes uit eigener beweging verhullende kledij. Soms zelfs tegen de wil van de ongesluierde moeder in. Hoezo slachtoffers?
GeenStijl: Dit is een enorme simplificatie van de situatie, en tevens bezijden het punt. Frankrijk weert de boerkini niet omdat het vrouwen als slachtoffer van mannelijke onderdrukking ziet, en het heeft ook geen boodschap aan vrouwen die het vod vrijwillig aantrekken. Citaat Volkskrant over uitspraak Franse rechter: Dat vrouwen zelf voor een boerkini kiezen, doet voor hem niet ter zake. Het islamitische zwempak kan ook worden beschouwd als een ontkenning van het vrouwelijk lichaam, waarmee de positie van de vrouw omlaag wordt gehaald op een manier die niet in een democratische samenleving past, aldus de rechter. (bron) Het gaat dus niet alleen om patriarchale onderdrukking, maar tevens om beschimping van de democratische samenleving als geheel.
Literatuurlul: Een omgekeerde vergissing is het echter om het dragen van de boerkini per definitie als vorm van emancipatoir gedrag van zelfbewuste jonge vrouwen te beschouwen. Dan ben je blind voor het zorgelijke verschijnsel van de ideologische dwang die wel degelijk bestaat.
GeenStijl: Het is linksom of rechtsom geen emancipatie. Onvrijwillige keuze voor de boerkini (of andere islamitische vrouwenbedekking) is een vorm van (ideologische) onderdrukking, maar ook vrijwillige keuze is geenszins emancipatoir te noemen, omdat verpakte vrouwen verminderde (arbeids-) kansen hebben en zich bovendien eerder buiten de open samenleving plaatsen, dan dat ze daarbinnen emanciperen, ontwikkelen en bijdragen.
Literatuurlul: Sommige politici willen in dit dossier de wet aanpassen en wijzen op veiligheidsrisicos. Maar veiligheid is in het geheel niet in het geding bij een boerkini. We kunnen immers het gezicht van de draagster zien. En het is ook duidelijk dat het om een badende vrouw gaat, daarover zijn al leuke grapjes gemaakt. Het boerkiniverbod heeft dus niets met veiligheid te maken, maar alles met een ideologie die mensen straft voor hun afwijkende kleding.
GeenStijl: Jawel, veiligheid is wel in het geding. Niet door de boerkini zelf, en ook niet meteen door de vrouw die het haatbadpak draagt. Maar wel door de ideologie waarbinnen het kledingstuk gedragen wordt en waar het nu zon breed besproken symbool is: de islam. Een religie die zich langzaam, sluipenderwijs maar voortvarend steeds meer opdringt binnen onze samenleving. Supermarkten passen hun voorraad aan (halal), winkels veranderen hun uitingen, feestdagen staan ter discussie, bedrijven passen hun personeelsbeleid aan (bij gelijke geschiktheid gaat de voorkeur uit naar een niet-Nederlandse kandidaat), binnen het onderwijs treedt normvervaging op (Holocaustlessen zijn op scholen met veel islamitische leerlingen soms moeilijk tot onmogelijk), de publieke ruimte verandert (niet alleen door schotels en klederdracht, maar ook door vernieling/bekladding van 'onzedige' reclame-uitingen en overlast op straat door jongeren van cultureel-islamitische afkomst) en islamitische instellingen worden politiek en financieel gesteund door Turkije, Saoedie-Arabië, Koeweit en andere dubieuze sponsors terwijl talloze moskeeën keer op keer internationale haatpredikers blijven uitnodigen om hun gevolg niet alleen dom, maar ook afzijdig te houden binnen de westerse samenleving. Honderden jongeren zijn bovendien afgereisd naar Syrië en Irak om een jihadistische strijd te voeren, een strijd die middels aanslagen ook steeds vaker in het westen gevoerd wordt. Die zorgwekkende parallelle samenleving zit allemaal verstopt achter dat zwemsymbool, de boerkini.
Literatuurlul: Zulke verboden zijn ons land niet vreemd. En dan heb ik het niet over de onder boerkini-apologeten populaire vergelijking met de badcultuur van een eeuw geleden, die eiste dat onze overgrootmoeders gekleed te water gingen. Historische analogieën op zon lange termijn negeren meestal de omstandigheden die totaal van de huidige verschillen. Ik blijf dichter bij huis. In mijn jeugd werden meisjes van christelijke scholen gestuurd omdat ze een broek droegen. Aanvankelijk ging dat om een zogenaamde skibroek met een bandje over de voetzool. Jongens werden weggestuurd als ze jeans aantrokken. Minirokken werden verboden, lederen jacks eveneens. Want deze kleding was werelds en werelds gold destijds als nogal zondig.
GeenStijl: Historische analogieën werken niet, zegt ie. Om vervolgens met een historische analogie te komen.
Literatuurlul: Veel protestantse jongeren hanteerden daarom diverse strategieën om de verboden en geboden te omzeilen. Het wisselen van kleding in sporthallen, horecagelegenheden en openbare toiletten of bij een vriendje wiens ouders niet thuis waren. Zich ziek veinzen om de kerkgang te ontgaan. Zogenaamd een brave film met Danny Kaye of Julie Andrews bezoeken, maar in werkelijkheid een concert van Q65. Een zondagse vogelwandeling als smoesje voor een voetbalwedstrijd.
GeenStijl: Ah, daar komt het vergelijk: als je iets verbiedt, vinden ze er een weg omheen. Sure, we kennen de verhalen van moslimdochters die vroom naar buiten gingen, met minirok en hoge laarzen onder het islamitische gewaad. Ook moslimpubers, zijn pubers en pubers doen wat ze willen. Maar we hebben het hier zelden over pubers, veel meer over volwassen mensen. Nog los van de waarneming dat derde en vierde generaties nakomelingen van gastarbeiders zich juist méér religieus lijken te uiten dan hun ouders en grootouders.
Literatuurlul: Een minderheid zocht de confrontatie met ouders en predikanten, de meesten schipperden. Ook schipperaars verlieten vervolgens de kerken, maar het resultaat daarvan was verrassend. De overgeblevenen sloten zich na deze zuivering niet ideologisch aan bij de sfeer van de zwarte kousen. Integendeel, de meerderheid emancipeerde binnen de protestantse kerk door het toestaan van anticonceptie, het verlenen van gelijke rechten aan vrouwen en homoseksuelen. Anderzijds emancipeerde de protestantse kerk zelf door in haar positie van demografische minderheid te berusten en de ambitie op te geven om de rest van de samenleving haar ideologisch verplichte levenswijze op te leggen.
GeenStijl: Het Westen ontwikkelde zich, met name na de Tweede Wereldoorlog en door schade & schande wijs geworden, heel snel in de afgelopen halve eeuw - ook richting kerkeloosheid. En de kerk legde zich daarbij neer, zonder dingen op te blazen, mensen te vermoorden of anderszins een gewelddadige strijd te ontketenen. Stukje Verlichting, maar ook een heilig boek dat verdraagzaamheid en naastenliefde predikt boven geweld en verovering.
Literatuurlul: Waarom zouden islamieten niet eenzelfde proces doormaken als christenen in het recente verleden? De enigen die daartegen bezwaar zullen maken zijn de islamofoben en de conservatieve moslims. Daarom juist moeten overheden op zoveel mogelijk niveaus bevorderen dat vooral vrouwelijke moslims kunnen schipperen naar het hun uitkomt.
GeenStijl: Noem dan eens één voorbeeld waaruit blijkt dat de islam dit proces ook doormaakt - op grote schaal, want dat hebben we nodig, geen symbolische voorbeeldjes à la nou ik ken een moslim en die is zo liberaal, die drinkt zelfs bier.
Literatuurlul: De geschiedenis leert dat het schipperen voor veel zelfbewuste dertigers zorgt, nu met een islam-achtergrond, in kunst, muziek, literatuur, journalistiek en elders. En die stroom rijst al meer en meer.
GeenStijl: De geschiedenis leert op dat vlak over de islam nog helemaal niets, of het moet zijn dat vrouwen in Iran en Afghanistan in de jaren 70 wél mochten studeren in korte rokken, en nu niet meer.
Literatuurlul: Denk aan het voormalig Tweede Kamerlid Tofik Dibi, die vorig jaar uit de kast kwam met zijn autobiografische boek Djinn.
GeenStijl: Haha! Tofik Dibi, de excuusmoslim van GroenLinks, die jarenlang te horen kreeg dat hij een belofte was die alles kon, terwijl dat helemaal niet waar was maar toen was het al te laat: hij wilde partijleider worden, ging BAM, op zijn bek, trok zich terug en ontwikkelde een bijtende rancune tegen de blanke autochtoon die de schuld is van al zijn eigen tekortkomingen, tot en met het feit dat hij niet uit de kast durfde komen aan toe. Nee, Tofik is niet echt een goed voorbeeld, Literatuurlul. Bovendien wisten we al tien jaar dat ie van de herenliefde was.
Literatuurlul: Geef burgers de gelegenheid zich op hun eigen manier en in hun eigen tempo te emanciperen.
GeenStijl: Zoals de praktijk aantoont, emanciperen ze voornamelijk de verkeerde kant op: richting méér islam. Het is daarnaast een perpetuele misvatting dat de islam ons de liberale vrijheid en democratie gunt, zolang wij hen hun religieuze vrijheid gunnen. Er is geen enkel islamitisch land dat succesvol een democratie met rechtsstaat kan handhaven, laat staan dat ongelovigen, andersdenkenden of niet-islamitische gelovigen daar in vrijheid en veiligheid kunnen leven.
Literatuurlul: Wees als medeburger en overheid spaarzaam met positieve en negatieve waardeoordelen. Verbied zo weinig mogelijk, want dat leidt tot radicalisering, onterechte solidariteit en wentelen in slachtofferschap.
GeenStijl: Het getuigt van een zaadloze lafheid om geen kritiek op de islam te leveren, uit angst dat het aankaarten van de vele regressieve ideeën binnen de islam (waarvan sommige zaken, zoals homohaat, antisemitisme en de actieve ontkenning van vrouwenrechten sowieso al in strijd zijn met de (grond)wet in dit land) zal leiden tot verdere radicalisering bij aanhangers van een geloof dat überhaupt geen krachten van buitenaf nodig heeft om zichzelf een van rancune doorspekt gevoel van valse superioriteit te geven. En wentelen in slachtofferschap, dat kunnen ze óók heel goed zelf.
Maar nog erger dan de islam zelf, zijn de apologeten van de islam.