Trouw: Rassenverschillen doen er toe
"Krijgen zij een orgaan van een autochtone Nederlander, dan komen de weefseltypen vaak minder goed overeen. Het kan dusdanig verschillen dat een orgaan van een autochtone Nederlander bij iemand van Turkse of Marokkaanse komaf minder lang meegaat, bijvoorbeeld 15 in plaats van 25 jaar. Vanwege de weefselverschillen zijn er vaak zwaardere medicijnen nodig, die weer extra kans op kanker geven." Het. Staat. Er. Echt. Zo gaat dat dan in politiek-correct Nederland: van binnen zijn we allemaal roze, tot er ineens solidair gedaan moet worden. Omdat de institutioneel racistische witmang (27%) wel wat na de dood terugdoet voor de gemeenschap en Naffers (0,6%) Erdogeiten (1,6%) en Suriprofs (5,7%) niet is er een verschrikkelijk tekort aan Organen of Color. Blijkbaar is rassengelijkheid een mooie droom totdat de medische wetenschap zich er mee gaat bemoeien; de laatste mensen die dat overigens ook vonden... U weet wel. Maar om nu valse Tweede Wereldoorlogvergelijkingen te gaan vermengelen met een nijpend maatschappelijk probleem, dat is niet zo chic: laten we dus constructief blijven en afsluiten met een pleidooi voor orgaandonatie. Wij van GeenStijl vinden van orgaandonatie gelijk wat een 17 jarig gymnasiummeisje op Chersonissos-eindexamenreis van zichzelf vindt: "trek mij maar uit elkaar!" En nu allemaal gezwind dat codicil invullen. Uw doodshemd heeft geen zakken. Vooral jullie, Nederlanders met een tante in Marokko, uw zieke stamgenoten hebben u nodig.