Witte scholen zijn een FEEST!
Ik kom uit een heel links nest en ben opgevoed met het ideaal van gelijke kansen voor iedereen. Dat zit in me. De term ons soort mensen is een vloek in die kringen. Maar het is voor mij wel een feest op deze witte school, met kinderen van wie de ouders bijna allemaal hoger opgeleid zijn dan ik. Ze hebben allemaal gitaarles, net als ik vroeger had. Op vakantie gaan ze naar kerken en musea. Ik hoef niet uit te leggen wie Koot en Bie zijn. Naar Parijs gaan we met vier havo en dat het dan gewoon een hele leuke reis is, zonder incidenten. Op die zwarte school hield je op schoolreisjes altijd je hart vast. Net als met schoolfeesten. Daar werden collegas voor vuile kankerhoer uitgescholden. Geef mij dan maar hockeymeisjes. Als linkse student heb ik het corps bestormd in Leiden, als 18-jarige heb ik met mijn punkbandje gezongen alle ballen dood, maar nu denk ik: hockey maar lekker meiden, sporten is goed voor je. Wintersport: prima. Op mijn vorige school mochten sommige meisjes in de kerstvakantie twee weken de deur niet uit. Een hoopgevend interview (PDF) dit weekend in NRC Handelsblad met Jan Obbeek (46) over zijn jaren als leraar op een zwarte VMBO in 020.