Terwijl de 'kwaliteitsjournalistiek' in Nederland (vooral) zich(zelf) bezig houdt met de
gênante afgang van marginaal margepartijtje GroenLinks wordt er hier en daar gelukkig nog wel eens wat zinnigs opgeschreven. Zoals bijvoorbeeld deze
epische WSJ reconstructie van de gang van zaken bij de ECB afgelopen zomer. Kwaliteits-nonfictie van zo'n 2500 woorden, extra gratis inclusief heersende
plaatjes. De clou van het verhaal: Bundesbank-baas Weidmann, één van de weinige mannen met het boerenverstand nog op de juiste plek, is door iedereen op alle mogelijke manieren in al z'n openingen genaaid. Enkele details: Draghi ging achter zijn rug om naar Merkel (en opper-eurofiel minister Schäuble) om steunverklaringen te zoeken. Draghi sprak (26 juli) al over de print-bazooka voor het plan de campagne überhaupt klaar was. Dat hele plan om ongelimiteerd junk-bonds te gaan kopen werd vervolgens tijdens een dinertje in elkaar geflanst, en Draghi noemde, tegen alle tradities in, Weidmann tijdens de persconferentie bij naam als enige opponent van het plan. Dit alles (en meer) tot grote ontsteltenis van zo'n beetje iedere Duitser behalve Merkel en Schäuble, die de 'Duitse' ECB zien veranderen in een inflatie-monster a la de Banca d'Italia. Ondertussen heeft Weidmann nog steeds nachtmerries van die ene keer dat hij in Italië op vakantie was en drie kruiwagens lira's nodig had om een ijsje te kunnen kopen. Lees dat
stuk!
Update: Je verwacht het niet. Italiaanse fiscus graaide taxpoet voor private jets, brute bootjes en
bunga bunga feestjes.
