Via deze weg willen wij ons medeleven uitspreken naar onze achterban, ook wel de generatie Y of generatie zonder ruggengraat genoemd. Jaar in, jaar uit ging het allemaal crescendo, komt daar plotseling een recessie om de hoek zetten. Iets waarvan je niet eens wist dat het bestond. Zit je dan, met je tophypotheek, je auto op afbetaling en zonder financiële buffer. In plaats van nu op de lange latten te staan, zit je nu op
kantoor te piekeren over je baan. Bang om ontslagen te worden, durf je niet eens meer te F5en. Weg creativiteit, weg zelfverzekerdheid. Tot voor kort was je een jobhopper, nu geldt: last in, first out. Stel je voor zeg: voor je het weet moet je kleiner gaan wonen, je auto inleveren en zomervakantie met de jaarclub naar de Malediven cancelen. Het zou je een behoorlijke deuk in je imago opleveren. Jij was een winnaar en als je wint, dan heb je vrienden. Dus hopla, computer uit en de baas naar zijn mond praten. Wanneer de kredietcrisis niet langer aanhoudt dan drie jaar, komt alles uiteindelijk echt nog wel goed. Sterkte!
