Het is weekend. De een is vrij. De ander niet

Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel.
Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel
Zomaar een lach verschenen, maar die nacht,
Nadat de gek de nar had omgebracht,
Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret,
En maakte onbespied een pirouette.
Dank, dank, riep hij, het monster is geveld.
Hij oefende het woord 'geschokt' voor morgen
En sliep als twintig ossen kunnen slapen.
Straks is hij, voor de camera, vol zorgen.
Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld.
Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied.
Hij loopt op straat, ondraaglijk rechtschapen,
En ziet nog steeds het echte monster niet.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Kalm aan makkers.

Deign at my hands this crown of prayer and praise,
Weaved in my lone devout melancholy,
Thou which of good hast, yea, art treasury,
All changing unchanged Ancient of days.
But do not with a vile crown of frail bays
Reward my Muse's white sincerity;
But what Thy thorny crown gain'd, that give me,
A crown of glory, which doth flower always.
The ends crown our works, but Thou crown'st our ends,
For at our ends begins our endless rest.
The first last end, now zealously possess'd,
With a strong sober thirst my soul attends.
'Tis time that heart and voice be lifted high;
Salvation to all that will is nigh.
Prettig weekend. En be nice.

Maar niet zijn streken want HET IS WEEKEND!

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend
raakt als eerste verstrikt in de nacht.
Tot in het holst van de kast loert nageslacht.

Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren
elkaar op een lentebriesje blazend zich
vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen
voortplanten, dan je aangesproken
voelen bij het noemen van je naam
en ook nog eens als een geparkeerd station
luisterrijk te kijk staan
terwijl je zit te eten met andermans mond
omdat je de jouwe wil sparen
voor woorden die je nooit zult spreken.

– welke zou je trouwens ook niet weten –

Prettig weekend.

Het is weekend!!! Hieperdepiep hoera!

Passing the American graveyard, for my birthday
the crosses stuttering, white on tropical green,
the years’ quick focus of faces I do not remember...

The palm trees stalking like deliberate giants
for my birthday, and all the hot adolescent memories
seen through a screen of water...

For my birthday thrust into the adult and actual:
expected to perform the action, not to ponder
the reality beyond the fact,
the man standing upright in the dream.

Prettig weekend. En be nice enzo.

We willen geen verbrande huidjes, immers!

Dit weekend Zonnekracht des Doods in ons mooie Nederland. Verbranding kan al optreden in een minuut of twintig. De onderzoeksredactie GeenStijl afdeling belanghebbende casestudy's heeft veertien personen op een rij gezet die extra goed moeten opletten alsook uitkijken. Lijkt u op een van deze personen? Smeer uzelf goed in en blijf op het hoogtepunt van de dag (tussen 13.00 en 15.00) lekker in de schaduw. En mail de redactie.

Het is weekend. Ook voor Mireille.

Nu wij leven in het licht,
Nu we hier leven dicht bij het licht,
En nu het licht onze lichamen omspoelt,
Onze lichamen omsluit
In een halo van vreugde,
Nu we hier zijn met de rivier in zicht,
In middagen die nooit verkoelen

Nu we het licht rondom onze lichamen voelen,
Nu we op onze bestemming zijn aangekomen
En van de wereld van het isolement afscheid hebben genomen,
De innerlijke wereld van het isolement,
Om te baden in de onveranderlijke, vruchtbare vreugde
Van een nieuwe wet,
Nu,
Voor het eerst,
Kunnen we het einde van de oude heerschappij beschrijven
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ook nu is het weekend.

de bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen
en ied'reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen
we zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien
zo heeft de aarde ons geleerd
dat ál wat sterft zal bloeien
Prettig weekend. En blijf thuis.

Het is weekend. Vanaf hier. Proost.

Terwijl het regent tussen u en mij
is elke afstand bezig te vermind'ren.
Ieder figuur aanschouwt zijn overzij
zonder zich door de stof te laten hind'ren.
En vage sluiers nemen omtrek aan.
Een omgekeerde orde is op handen.
Ik zie uw ogen in de regen branden.
Om mijn gelaat liggen uw natte handen.
Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Doe thuis de groeten.

Hij kwam thuis. Zei niets.
Het was echter duidelijk dat hem iets naars was overkomen.
Hij kroop met zijn kleren aan in bed.
Verborg zijn hoofd onder de deken.
Trok zijn knieën op.
Hij is rond de veertig, maar niet op dit ogenblik.
Hij bestaat, maar niet meer dan in zijn moeders buik,
vele huiden ver, in een beschuttend duister.
Morgen moet hij een lezing houden over de homeostase
in de metagalactische astronautiek.
Nu ligt hij ineengedoken, slaapt.
Prettig weekend. En be nice.

Het is eigenlijk heel simpel

In Frankrijk is het voortwoekerende coronavirus eindelijk een halt toegeroepen. En helaas dames, het harde werk moet weer eens door u worden gedaan. Het schijnt namelijk dat als u met uw blote boobies de straat op gaat, het virus zich ogenblikkelijk bedenkt en vanzelf ophoudt met het aanrichten van al die ellende. Wees dus solidair met opa en oma en laat ze maar zien.