Pop up-stampub op Abbey Road

U moet weten: we verschillen hier heus ook weleens van mening maar hebben enige ideologische diversiteit hoog in het vaandel en zijn zelden geneigd elkaar de hersens in te slaan. Tolerantie is uiteindelijk niet veel minder dan anderen die iets verkondigen tegemoet treden met dezelfde houding als je vrouw wanneer ze vertelt hoe haar dag was: interesse veinzen, niet onderbreken, beleefd knikken, je eigen vernietigende mening koste wat het kost voor je houden. Zitvlees, beleefdheid, zelfbeheersing.

Afijn, op GSHQ mag je dus alles vinden, en dat brengt ons bij een jonge collega. Leuke vent, prima pen, niet eens zo heel onknap, maar deed tijdens een redactieuitje een ontboezeming waarvan de rest even moest bijkomen. Op argeloze toon verkondigde hij dat de Stones beter waren dan de Beatles, omdat ze betere liedjes maakten, terwijl de Stones juist niet beter waren dan de Beatles, omdat ze geen betere liedjes maakten. Nu blijkt uit de psychologische wetenschappen - dat zijn eigenlijk geen wetenschappen, maar we proberen hier een punt te maken, dus negeer dat even - dat de mens vroeg of laat geneigd is zijn of haar opvattingen aan te passen aan de groep waartoe hij behoort. Dat blijkt hier helaas: niet het geval. Niet gehinderd door groepsdruk of goede smaak blijft hij verkondigen dat The Stones beter waren dan The Beatles. Dat brengt ons bij het volgende. Wie waren nou eigenlijk beter - The Stones of The Beatles?

Symbolisch en emotioneel

We hebben echt wel wat van The Beatles in de kast staan, maar helemaal beklijven doet het - ook al staat het mijlenver boven al die crack die tegenwoordig wordt uitgebracht - toch nooit. Misschien zijn we wel niet boomig genoeg om het écht leuk te vinden. Wel een keer The Beatles Revival gezien en dat was prachtig, dus het origineel zal nog wel 1.000x beter geweest zijn. Abbey Road uit 1969 was het laatste 'meesterwerk', daarna kregen we nog Let it Be en toen Lennon in 1980 werd afgeknald was het helemaal voorbij. Vlak voor z'n dood nam Lennon nog wat nummertjes op die later door die mafketel van een Yoko Ono aan Paul McCartney zijn gegeven. Van het nummer Now and Then was de opnamekwaliteit aanvankelijk te slecht, maar met dank aan techniek van Peter Jackson (de filmregisseur van Lord of the Rings, Get Back van The Beatles, maar ook van They Shall Not Grow Old) kon er tóch iets met de tape gedaan worden. En dus is er nu EEN NIEUW NUMMER VAN THE BEATLES. Lennon zingt, Ringo drumt en Paul doet alle andere instrumenten. Ook is er een gitaarpartij van Harrison in verwerkt. Emoverhaaltje hier bij RTL. Hypersymbolisch nummer want de laatste keer dat Lennon & McCartney elkaar zagen zei Lennon: "Think about me every now and then, old friend." Korte film over het nummer na de klik. En dan toch maar het hoogste dankwoord in de Orde van GeenStijl: Beatles, bedankt voor alles wat jullie voor ons hebben gedaan.

De twee hoog-cerebrale Alexanda Kotey en El Shafee Elsheikh.

Benieuwd hoe Oranje ze staat, ook al gaan ze eigenlijk niet naar Gitmo maar gewoon keurig naar Virginia. Want gisteren uitgeleverd aan de VS waar ze in tegenstelling tot Koerdistan wél de doodstraf hanteren en die hen nu dus boven het hoofd hangt. Maakten deel uit van vier Britse IS-leden die zich ontfermden over o.a. vier Westerse gevangenen. Slechts een van hen overleefden het (na breek). Inmiddels zijn ze natuurlijk vol van niets dan berouw, dus de reclassering neemt het over vanaf hier! "‘It’s not something that I’m in agreement with and if there is anything that I have done which may have caused some kind of distress to her or her father while he was in detention then I apologise for that.’" Okay, zand erover. Bekentenis van rol in gijzeling, na de breek.