Waar blijft het pragmatisme?

In Ter Apel spelen meerdere problemen tegelijk:

1. Hoge instroom en te weinig capaciteit;
2. Geen eerlijk verdeelde opvang in Nederland;
3. Overlast van veiligelanders;
4. Stroperige bureaucratie;
5. Juridificering en business model

**Hoge instroom
**Mensen in nood helpen we. Mensen die vluchten voor oorlog, honger of vervolging door kwaadaardige regimes, bijvoorbeeld. Het liefst worden mensen in de regio zelf opgevangen, maar anders gewoon hier. Dat is humaan. We zijn potdorie een van de rijkste landen ter wereld, we hebben de middelen om te helpen. Er zijn helaas veel conflicten in de wereld. Dus de instroom van vluchtelingen is hoog. Overigens is er ook weinig mis met economische vluchtelingen, mensen die bereid zijn hier hard te werken aan een beter bestaan, die willen integreren. Er is werk zat. 

Er is alleen te weinig capaciteit georganiseerd. Ter Apel is niet gebouwd op de capaciteitsvraag. Er is te weinig personeel om de echte asielzoekers goed hun aanvraag te laten doorlopen. Bestuurlijk zijn we incapabel om op te schalen, of om de instroom te verlagen. Hier ligt een taak voor het kabinet om eens daadkrachtig op te treden, met de VVD voorop, die er prat op gaat de mouwen op te stropen en dingen voor elkaar te krijgen. Verras ons eens, Mark Rutte!

**Geen eerlijke verdeling
**Even los van de andere capaciteitsproblemen zoals huizen voor mensen, zijn er schofterige gemeenten in Nederland die weigeren vluchtelingen op te vangen. Er is notabene een dwangwet nodig om de B&W’s te dwingen mensen in nood te helpen. Als gevolg loopt Ter Apel over. Om je te schamen. Dus doe ons een lol, en mail je gemeente, mail raadsleden, mail wethouders en je burgemeester en eis dat ze hun verantwoordelijkheid nemen.