Kent u dat gevoel: dat je bestuurd wordt door mensen die helemaal niets kunnen? Natuurlijk kent u dat gevoel. U woont immers in Nederland. U droomde van een gekozen burgemeester, een referendum, inspraak, zelfbeschikking, kortom: U stemde D66. Nooit meer doen, hé? Wat u krijgt is totale reguliere orthodoxie, een dikke middelvinger en een keurslijf waar de spreekwoordelijke honden geen brood van lusten. Maar ja, U stemt D66, dus u voelt zich lekker slim en verheven boven het domme volk dat wel iets kan, dat wel echte problemen heeft, of andere mensen hun echte problemen met echte oplossingen te lijf gaat. U bent lid van een cult, maar u heeft het niet door. Want zo gaat dat. 

Heeft u er weleens bij stilgestaan dat je een intelligente hond makkelijker kunt africhten dan een domme?

Wegens actuele ontwikkelingen in de bancaire sector is GeldBlog weer wat eerder

Vorige week eindigde de column met het eens zo grote Credit Suisse en wat deze bank te wachten stond en wat het effect van ploffende banken is en zal zijn op het beleid van centrale banken. Wel, sinds die publicatie is er veel gebeurd...

Met een gerse Ramadan-uitsmijter!

\

Woensdag 15 maart

Weet je wat een Rotterdammer het mooist van Mokum vindt

Da's de laatste trein naar Rotterdam, dat weet het kleinste kind

Hij vindt Amsterdam wel aardig maar hij doet een dubbele moord

Voor z'n metro, z’n tunnel en voor Feyenoord

Voor z'n metro, z’n tunnel en voor Feyenoord 

Ach, leefde Dorus nog maar. 

De zon scheen zowaar even in Roffa, tussen twee sneeuwbuien door. Maar wat is is hier teringduur, het lijkt 020 wel. Even een meerzaden landbrood, twee bakkies pleur en iets zoets bij bakkerij Jordy aan de Nieuwe Binnenweg: 15 euro. Da’s niet zo gers. 

Een simpel biertje op een Rotterdams terras: 3.80.  Een tjauw min moksi meti bij een willekeurige Suri op de Nieuwe Binnenweg: 14 euro. Dertig gulden en 85 cents!

Waar betalen al die mensen het van?

Arthur van Amerongens queeste naar mensen die van hun land houden

Ik was afgelopen dinsdag namens GeenStijl op bezoek bij Caroline, in de fractiekamer van de BBB in Den Haag, in het kader van mijn serie Europese Patriotten. En natuurlijk om haar als eerste te feliciteren met haar nakende eclatante overwinning! Ik ben vanaf het prille begin fan van BBB, hetgeen ik kan bewijzen met foto’s van mij bij omgekeerde vlaggen in een weiland (waardoor ik wederom als fascist werd afgeserveerd door mijn geliefde vijanden).  Mijn schaamteloze liefdesverklaring aan Caroline (haar moeder is Iers, vandaar Ke-ro-line en niet Carolientje) en het allereerste gefilmde  interview met de baas van BBB (ruim twee jaar geleden) kunt u hier gratis lezen bij HP/De TIJD. 

Caroline had het razend druk, toch maakt ze tijd voor mij vrij. Ik zat tussen Sven Kockelmann en Floor Bremer, had een half uurtje en het werd drie kwartier. Toen we de fractiekamer uitkwamen, stond Floortje daar duidelijk gepikeerd te dribbelen met haar cameraman. Caroline schoot in de lach. Ze vertelde mij dat ze de Stentor, een DPG-krant voor Oost-Nederland, haar gevolgd had en dat de Stentor een grote reportage had geplaatst. Tubantia – ook DPG en ook Oost-Nederland – plaatste die reportage niet, terwijl in die hoek van Nederland de meeste BBB-stemmers wonen. En wie is de hoofdredacteur daar? Juist, de reeds genoemde Daan Bonenkamp, een gesjeesd mager mannetje van Kaag.

Genoeg geluld, zou Caroline zeggen, hier het interview. Oh ja, en de dames van @StemopeenVrouw liegen dat het gedrukt staat. Caroline van der Plas, alias @lientje1967, is zelfs niet een keer genoemd de afgelopen dagen, laat staan gefeliciteerd. Dat was bij de vorige verkiezingen wel anders, toen er vrouwen van hun persuasie wonnen.

Caroline van der Plas: “Het CDA gaf een paar jaar geleden bij monde van Hugo de Jonge aan dat de partij zich meer op de stad ging richten. In 2018 was ik kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen in Deventer, voor het CDA. Deventer heeft een heel groot buitengebied en ik riep dat juist dáár onze kiezers zaten, en niet in een stad als Deventer. Laat je daar zien, zei ik, mensen in de periferie missen het CDA. 

Dat was mijn eerste red flag.

IVM ACTUELE ONTWIKKELINGEN in de bancaire sector is Het GeldBlog wat eerder

Er zijn een paar Amerikaanse banken geploft de afgelopen weken en financiële markten proberen de effecten te doorgronden. Op dit moment is er nog geen breed gedragen consensus over wat ons te wachten staat. Dit heeft alles te maken de verwachte reacties van centrale banken. Daar heerst er nu de nodige stress want het voorkomen van nog meer bank faillissementen en het bestrijden van inflatie lijken een onmogelijke opgave. Wederom zullen de keuzes van de centrale banken het koersverloop op financiële markten bepalen. Verder zullen de gekozen monetaire maatregelen ook de reële economie niet onberoerd laten. Dat het leven een achtbaan is, zal wederom duidelijk worden voor velen.

(Brante is deze week op reis, vluchtelingen helpen in Oekraïne)

Laten we het hebben over die vier dingen die ons dagelijks leven op tot een totale chaos maken. Ze veroorzaken allemaal een enorme puinhoop. Mensen kunnen soms onrealistische verwachtingen hebben en in de veronderstelling zijn dat ze de wereld kunnen veranderen, of het nu gaat om het nastreven van macht, het opkomen voor het milieu of simpelweg proberen om van A naar B te komen.

Maar laten we eerlijk zijn, het lijkt alsof er altijd wel een onvermijdelijke puinhoop ontstaat. Vooral tijdens de verkiezingen, wanneer politici allerlei beloftes maken die ze nooit zullen nakomen. Vrouwen in de politiek proberen te concurreren met mannen in een wereld die nog steeds wordt gedomineerd door mannelijke leiders. Extinction Rebellion denkt dat ze de wereld kunnen redden door veroorzaken van verkeerschaos en kunst te vernietigen. En het verkeer zelf lijkt niemand te begrijpen, en het voelt alsof vrouwen nooit een rijbewijs hadden mogen krijgen.

Beter kunnen we maar glimlachen om deze situaties en het beste maken van de chaos die de verkiezingen, vrouwen in de politiek, Extinction Rebellion en het verkeer in Nederland veroorzaken.

Die vogel van Minerva ist tot!

Ingezonden:

Geachte heer Baudet,

Gisteren is onder uw bezielende leiding Forum voor Democratie bij de Provinciale Statenverkiezingen gedecimeerd en weggevaagd. De leuze 'Stem ze weg' heeft fantastisch uitgepakt om onze samenleving te bevrijden en ontdoen van de restanten van de neergestorte Uil van Minerva. De kiezers, wiens oordeel ik zeer hoog acht, heeft vakkundig afgerekend met het rariteitenkabinet van drankrijders, volgelingen, loopjongens en wappies die FvD vormgeven.

In een ver verleden was er vanuit de denktank & partij het streven en de mogelijkheid om een breed gedragen middenpartij vorm te geven om Nederland van nieuw politiek elan te voorzien. Om voor u moverende redenen zijn toen de provinciale afdelingen opgeheven en is er gekozen om er geen forum meer van te maken en ook de interne partijdemocratie af te schaffen.

De verkiezingsspecial (zometeenstraks livestreamtopic/stamcafé)

Vliegen van Faro naar Zestienhoven voor de presentatie van mijn boek de Boze Blanke Man in jazzkroeg de BIRD in Rotterdam, tijdens het derde Bullebal. Op luchthavens borrelt mijn misantropie op als zwaveldioxide in een vulkaan. Uitgelaten en dronken groepjes golfers. Sneue stelletjes met krijsende baby's. Nerveuze, bijna hulpeloze bejaarden bij de veiligheidscontrole, in de weer met schoenen en broekriemen. 

Het veiligheidspersoneel zal mij ongetwijfeld ook tot de bejaardencategorie rekenen, ook al zie ik mijzelf als een puber. Een puber in een aftakelend lichaam, dat dan weer wel. Dat meewarige gebruik van de term 'bejaarden' heb ik van mijn moeder. Ze was dik in de zestig en ging, terwijl haar lijf was gesloopt door de kanker, “bejaarden” en “oudjes” helpen. 

Er zit een groot verschil tussen passagiers naar Eindhoven, Amsterdam of Rotterdam. Op de vluchten van Faro naar Rotjeknor vaak matjes, campingsmokings met Feyenoord-embleem en van die typische Leo Beenhakker-regenjassen met ceintuur. Brabo’s op de vluchten van Eindhoven naar Faro zie er vaak uit als Brabo's: Mantafahrers dus. En gebronzeerde Amsterdammers zouden het liefst in een reetveter naar huis willen vliegen.

Ondanks al deze narigheid in de vliegtuigen van de prijsvechters drink ik niet meer in de lucht. Omdat ik vermoedelijk iets onder de leden heb heb dat aan ADHD gerelateerd zou zijn, wil ik nogal eens rommelig en chaotisch zijn. Met drank wordt dat een chaos. Eens vloog ik van Teheran naar Amsterdam, met een tussenstop in Parijs. Ik had veertien dagen drooggestaan in Iran en zette het op een zuipen bij Air France. In het gewoel in het vliegtuig verloor ik mijn boarding pass voor de vlucht naar Amsterdam en moest ik voor een tiet geld een nieuw ticket naar Amsterdam kopen bij Air France. 

Wat die ADHD betreft: als kind was ik nogal "apart" en op de Veluwe werd je in de jaren zestig meteen afgeserveerd als een debieltje die naar de LOM-school moest. Het is een familiekwaal, dat drukke. Mijn moeder werd door haar familie in de inrichting geparkeerd omdat haar broers haar gek vonden. Vooruit, ze had wat psychoses gehad en liep wel eens in haar blote bips over straat, maar wie heeft dat niet gedaan? 

Ik heb met mijn moeder verschillende kinderpsychiaters bezocht en werd geobserveerd en getest als een resusaapje in de laboratoria van TNO. Eerst was de diagnose "hyperactief", daarna werd ik MBD'tje: Minimal Brain Damage. Uiteindelijk werd dat ADD, dat suggereerde althans een ex die chirurg was in het AZM in Maastricht. Op haar aandringen heb ik mij laten testen op ADHD in Vijverdal, het gekkenhuis van Mestreech. De psychiater zei voorafgaand aan het loodzware onderzoek dat ADHD helemaal niet bestond en dat ik het dus vermoedelijk niet had. Ik vertelde hem over de zes kinderen van mijn zus. Vijf daarvan waren door de huisarts op de ritalin gezet terwijl ze nog piepjong waren. Het waren hoogstens wat drukke kinderen en dat is normaal in zo’n groot gezin. Ik zei tegen de ADHD-dokter dat het een samenzwering was van de farmaceutische maffia. Hij zweeg wijselijk. Het werd een loodzwaar onderzoek dat weken duurde, maar ik had toch niks te doen. De uitslag was zoals de dokter had voorspeld: geen ADHD. Wat ik dan wel heb? Geen idee.

GeldBlog

Ja hoor, daar hebben we weer een poging om communisme in te voeren door het kapitalisme zwart te maken. Het NRC kopte: Pleidooi in Tweede Kamer voor minder groei: 'Kapitalistische systeem werkt niet'. En nu zal deze uitspraak niet beperkt blijven tot een artikel in de krant of een schrijfsel op een blog, maar zal deze nu ook in de Tweede Kamer te horen zijn! Op uitnodiging van, hoe kan het ook anders, GroenLinks (“ex”-Communistische Partij Nederland), mag hoogleraar Jason Hickel zijn idee vertellen over wat wel en wat niet zou moeten op economisch vlak. Als het klopt dat partijen zoals GroenLinks, Volt, D66, SP, PvdA, PvdD en het CDA deze ideeën ook maar enigszins steunen, dan gaat het nu volgende er hopelijk voor zorgen dat geen enkele lezer op deze partijen zal stemmen.

Hickel stelt dat de wereld naar een post-groei model moet gaan, en met post-groei bedoelt hij “ontgroeien” (degrowth). De optimist zou nog kunnen denken dat Jason nog steeds groei van de economie wil, maar op een betere voet of zo. Helaas is dit niet het geval.

Zo zegt hij het volgende: “Groei betekent eenvoudigweg een toename van de productie, maar zegt niks over het werkelijke leven en welzijn van mensen”. Dus de vrije keuze van consumenten over wat ze wel en wat niet wensen te kopen en te gebruiken, is helemaal niet goed voor hun welzijn! Jason impliceert dat de overheid dat wel weet en dus de keuzevrijheid van de burgers wel moet afpakken. Dus geen nieuwe telefoon meer iedere 2 jaar, geen eigen auto, geen groot huis, en zo verder.

Mocht u na dit toekomstbeeld nog niet van uw stoel zijn gevallen, dan zal de volgende eis van Jason daar vast wel voor zorgen. Hij stelt namelijk dat ons energieverbruik minimaal moet halveren… Grosso modo betekent dit een halvering van het BBP (door hogere energie efficiëntie wellicht wat minder, maar niet veel minder).

Een broodnodige queeste naar vaderlandslievend Europa [dossier]
Tekst: Arthur van Amerongen. Portretten: Teun Voeten

Gerolf Annemans (1958) was journalist en advocaat, 27 jaar fractievoorzitter in de Belgische Kamer en inmiddels Europees Parlementslid voor het Vlaams Belang en gemeenteraadslid in Antwerpen. Annemans is voorzitter van de Europese partij Identiteit en Democratie en strijdt op Europees niveau voor een Europa van soevereine staten, een Europa van vrijheid, nationale eigenheid en identiteit. Hij schreef onder andere De Ontvoering van Europa*. *