Geenstijl

\

Tragisch vakantienieuws: volgens het Tadzjiekse ministerie van Binnenlandse Zaken zijn tenminste vier Nederlandse toeristen omgekomen. Aanvankelijk was er sprake van moord, maar de overheid gaat nu uit van een auto-ongeluk, al worden andere scenario's niet uitgesloten, zo melden media uit de regio. Later meer.

*Hallo ik heb 35 jr. trouwe dienst gedaan bij de brandweer Amsterdam .Naar aanleiding van schofferende uitspraken van kdt. Schaap heb ik hem een foto gestuurd met klein snorretje en hem klz en minkukel genoemd. Ben nu aangeklaagd wegens smaad en word op 30 juli a.s verhoord op politiebureau. Is het sturen van man met klein snorretje smaad? Hoor graag van jullie. Vr. Gr. Jan *

Sommige lezersvragen raken niet alleen de vragensteller, maar ook de redacteur aan de andere kant van de lijn. Neem nou deze vraag: een trouwe lezer vraagt zich af of het bloksnorren van je baas en dat  online pleuren SMAAD is en reden voor vervolging. Onze legal eagles zeggen van niet, want die menen dat het gewoon satire is. Gelukkig maar want anders waren we toch onszelf niet meer geweest, als we niet meer hadden mogen bloksnorren.

Al rijdt een Max een Hungaroring, de Red Bull is en blijft een lelijk ding.

De Hungaroring, dat klinkt toch een beetje als een shady voorbehoedsmiddel. "Shit Patricia, ik ben de condooms vergeten - Maakt niet uit Wojciech, ik draag een Hungaro-Ring." Of een stomme beltoon. "Zeg Alfons, heb jij de Marimba als ringtone? - Nee Evelien, dit is de Hungaroring." Een goedkope oplossing als de financiën van de bruiloft uit de klauwen gieren. "Ralf dacht aan een joekel van een diamant, maar uiteindelijk moest Marie-José het doen met een lousy Hungaroring." Enfin, in Nederland lulden we Max Verstappen al naar pole-position en de overwinning, vanwege de structuur van de Hungaroring, maar de Red Bull blijkt best wel een matige kar in vergelijking met Mercedes en Ferrari. Desondanks gaan we er weer eens goed voor zitten, de Grand Prix van Hongarije, lekker een bord goulash op schoot en kijken bij Jack Plooij of hierrr. Starten vanaf P7, maar een Max in het nauw maakt rare sprongen. En als die race je nou niets kan boeien kun je altijd nog alleen de voorbeschouwing kijken, want Sylvana (niet die Sylvana) zit op een boot. TOET.
UPDATE: Dat was het weer voor Max. Panne in ronde 6.

Nul sympathie voor Kees maar ik begrijp hem wél.
Ook hij is het slachtoffer van veertig jaar PvdA, VVD, CDA, D66 en CU.

Vijftig jaar multiculgelul door de strot van de gewone Nederlander duwen, terwijl ze zelf in hun blanke wijken vertoeven waar de enige gekleurde Nederlander met een vreemde naam de werkster is. Vijftig jaar moskeeën als paddenstoelen uit de grond stampen – maar niet in hun eigen achtertuin. Vijftig jaar laag- tot niet opgeleiden buitenlanders importeren, vijftig jaar alle uitkeringen die we hebben, exporteren. Vijftig jaar Kees en de zijnen marginaliseren ten koste van vreemdelingen die inmiddels Nederlanders zijn of tenminste hadden moeten zijn. In vijftig jaar gemarginaliseerd worden tot uitzondering die woont in de voormalige volksbuurt op Rotterdam Zuid. Kees heeft gelijk: zij hebben niet om onze komst gevraagd. Wij zijn hem in zijn mik geschoven, hem en zovelen anderen. Velen van ons hebben het goed gedaan, velen van ons staan voor Nederland, voor velen van ons zijn ‘zij’ net zo ongewenst als voor Kees en zijn vrienden. Maar degenen die de boel verzieken, de straat en staat overnemen, worden er steeds meer. En nog steeds zien PvdA, VVD, CDA, D66 en CU migranten als slachtoffer, nog steeds hebben PvdA, VVD, CDA, D66 en CU geen oog voor de oorspronkelijke bevolking. Bedankt hé, Stef Blok – met je excuses.

Het was de week van Peak Deug. Eerst de Open Brief van all the usual BN’er suspects aan het adres van minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok, daarna liet een klein deel van de Amsterdamse gemeenteraad (de rest wilde overduidelijk niet meedoen, er is nog hoop voor de hoofdstad) onder leiding van Sylvana Simons ook nog van zich horen. Het linkerdeel der natie was hoe dan ook ontploft, zaterdag ging het nucleair toen de Volkskrant Géza Hegedüs aan het woord liet, de gefnuikte lijsttrekker van de PVV in Rotterdam.

Hilarisch was het einde van het interview:

U bent zelf kind van vluchtelingen. 

Fel: ‘Ja. En? Heb ik die keuze gemaakt om hier te komen? Nee. Die keuze is voor mij gemaakt.’ 

Ziet u zichzelf als een etnische Nederlander? 

‘Nee.’ 

Dus eigenlijk zou u terug moeten naar Hongarije. 

‘Ja, misschien wel. Dat speelt wel door mijn hoofd.’

Smullen, nietwaar?

Dubbele ironische onderlaag. Domlinks Nederland mag graag smalen dat domrechts Nederland altijd roept: We vinden dit en dat maar dat mag je niet zeggen. Domlinks voegt daar dan vervolgens aan toe: Ondertussen staan de Nederlandse media vol met rechtse prietpraat.

Maar als de Volkskrant dan een zelfhatende halve Hongaar met een bijstandsuitkering en rabiate extreemrechtse denkbeelden aan het woord laat, is de reactie: Schande, de Volkskrant moet zulke types helegaar geen platform geven!

En daar zit ‘m de crux. Die reactie neigt namelijk naar repressie. Zie ook de voormalig top-adviseur van Jesse Klaver die pleit voor een redactionele zuivering onder gevestigde media omdat hij weleens kritiek krijgt van Arthur van Amerongen, ondergetekende en vele anderen. Kort gezegd: dit soort types voeren de persvrijheid bepaaldelijk niet in het vaandel (Waar blijft die advertentieboycot?). 

En zo spelen Sylvana Simons, Eric Corton en Geert Mak het spel: ze zetten Tolerantie in de spits maar hopen dat Het Eigen Gelijk de winnende goal scoort. Om vervolgens de lederen moraalknikker in eigen doel te schieten.

Daarmee win je de wedstrijd dus niet. Dan sta je vooral voor lul.

De laatste bestorming van de grens bij Ceuta is een nieuwe mijlpaal in falend immigratiebeleid. Ruim 700 jonge mannen bestormden de grens en bestookten grenswachters met bijtende ongebluste kalk en vlammenwerpers. Het laat zien hoe de EU en Spanje zijn: de aanval ontkennen, geen vervolgingen, vooral niet terugschieten.

De beelden van de nasleep zijn ook veelzeggend. Migranten met een snee in de hand laten zich achteroverleunend in een rolstoel het ziekenhuis inrijden. Agenten met een vergelijkbare verwondingen lopen gewoon door dezelfde deur. Nog geen uur aanwezig in de verzorgingsstaat en de migranten laten zich alles al aanleunen.

Deze bestormingen sinds 2005 zijn een structureel probleem. Net zoals de Balkanroute of de veerdiensten van de Libische kust naar Malta en Italië. Voor de vorm wordt er nog een opblaasbare boot van het strand afgeduwd, liefst zonder reddingsvesten, zodat mensensmokkelaars meer klanten kwijtkunnen.

Café Weltschmerz schijnt een interviewprogramma te zijn, maar kennelijk is iedereen op vakantie en nu zit Dennis Honing antikraak te wonen in hun studio. En hij weet met welk knopje je de camera's aan kan zetten.

Na zijn pogingen om Thierry & Femke voor de camera te krijgen, heeft hij nu ook zijn gedachten gevormd over de Kwestie-Blok. En dat is mooi, want er is nog bijna helemaal niemand geweest die de moeite genomen heeft om te analyseren wat de MinBuZa nou eigenlijk precies gezegd heeft, wat hij daarmee precies bedoelde en wat daar nou wel of niet aan klopt. Of zoals Dennis het zegt: "Bij het kamp van mensen die tegen de uitspraken van Blok zijn, zit helemaal níemand die zich afvraagt welk deel van zijn woorden wél klopt." Oftewel, Dennis gaat er eens een half uurtje voor zitten om het voor ons te duiden en dat wordt een reis van de onderbuik tot het Ottomaanse Rijk. "Wat ik mis in de reacties op Blok, is de interesse in wat er mis gaat nu met immigratie.Dat je landen krijgt waarvan de steden verandert. Waarvan de cultuur, de ideologie en het uiterlijk verandert." En dat gaat bij sommige groepen lang niet altijd goed. "Individuen die niet coöperatief willen zijn. In een lichaam noemen we dat kanker. Ik wil die lijn niet zo doortrekken. Maar die hebben we in elke stad, en het schiet niet op." Heerlijke hangmatmonoloog weer, Dennis!

\

Pride, mooi man. Lekker vieren dat je overal in landen waar je geen vrije westen hebt geen leven hebt met homo, maar hier lekker wel. Maar! Is zo'n feestje een reden voor feest? Nee, natuurlijk niet, de professionele homo's moeten natuurlijk wel wat te miepen hebben want zonder miepen is het geen Nederland. Nu is het weer heel erg dat je als homo elke dag nog een paar keer een "micro-coming out" hebt. Wat is dat? Dat is dat voor u onbekende mensen tientallen keren PER DAG oppikken dat je andersgeaard bent, bijvoorbeeld door je loopje of het feit dat je heel hard right said fred meezingt met je MP3-speler. Niemand die werkelijk kan uitleggen waarom dat een probleem is, maar de homolobby moet toch wat te doen hebben nu ze ook gewoon mogen trouwen en al hun rechten en de Nederlandse overheid is al de wereldwijde koploper in het opnemen voor elhabeedinges, dus de beroepsnichten (en permahuiler Linda Duits die zelf heel graag gay had willen zijn maar zelf gewoon een peopsaaie heterodoos is) moeten het maar doen met de kruimels. Nu is heteronormativiteit kennelijk een probleem, want het is blijkbaar heel erg dat de meeste mensen hetero zijn (zoals Linda Duits). Ook weten ze weer prima te vermijden dat de gebrekkige acceptatie van homoseksualiteit vooral geen probleem is van regenboogkleuriërs op brommers die homo's doodslaan, maar van ons allemaal. Dat je gay bent is prima, maar kunnen we alsjeblieft een maatschappelijke aversie creeëren tegen linkse zeikstralen die in een sprookjesbos van zelfverzonnen onderdrukkingscomplexen ronddolen?

U dacht dat alle apothekers uit Aleppo komen. Nou mooi niet, zo komen uit Groot-Brittannië en ze fietsen voor Team Sky.

Zakt die fietsende salbutalmolinhalator Chris Froome een keer door het ijs, staat Geraint Thomas op. Op zijn 32ste gaat hij voor het eerst een grote ronde winnen (voor het eerst in de top 14 zelfs), een bijna even indrukwekkende prestatie als Bjarne Riis in 1996, die per abuis epo-ampullen in plaats van cornflakes door zijn yoghurt roerde en toen iedereen liet janken op de flanken van de Hautacam. Servais Knaven en Wout Poels zullen wel trots zijn op hun Sky-ploeg. Enfin, voor het eerst sinds Erik Breukink in 1990 dreigt er weer eens een Nederlander op het eindpodium van de Tour de France te belanden. Tom Dumoulin staat op plek 2, even voor Primoz Roglic, die na een schitterende dernykoers de laatste bergetappe wist te winnen. Overigens schijnt Roglic in een ver verleden schansspringer geweest te zijn, maar dat is weer een ander verhaal. Voor de meeschrijvers hier alle starttijden. TIJDRITSTREAM of kijken op de Belg of Eurosport. Hup Tom!
UPDATE: LOL! Tom Dumoulin schuift Froome een attest onder zijn neus en de nep-Keniaan valt uit met 1 seconde uit de hotseat. De Nederlander wint de etappe, HOERA! Primoz Roglic, het lievelingetje van Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot, bakt er geen zak van. Geraint Thomas wint de Tour, helaas. Froome wint het apothekersklassement.

Arthur Japin is schrijver, doet aan ballet (lol), vindt van zichzelf dat hij kan acteren en woont samen met twee mannen in Utrecht. Verder schrijft Arthur Japin bestsellers die vrijwel uitsluitend worden gelezen door 45+-vrouwen met kort praktisch kapsel.

Het soort dat ook Margriet en Libelle (sorry Ebru) leest. Zijn boeken gaan meestal over iemand die heel erg slachtoffer is van gemene mensen en dus heel erg zielig is. Dat komt, Arthur werd vroeger enorm gepest, dus is hij ook slachtoffer, aldus Arthur Japin zelf.

Daarom ook weet Arthur dat 'woorden wapens zijn' en dat je door woorden supererg kunt worden 'gekwetst'. Dat roept Arthur trouwens al jaren. Zo vond Arthur 'altijd de gekwetste jankerd zijn heeft me voorwaar geen windeieren gelegd met mijn Libelle-boekjes in dit bejaarde wijvenland' Japin in 2012 het totaal niet kwetsend om te zeggen dat Theo van Gogh er gewoon om heeft gevraagd te worden afgeslacht. Want Theo van Gogh was zo iemand die zomaar zei wat hij wilde, en zijn woorden waren eigenlijk ook een soort kogels, dus ja. Lees maar:

"Na de moord op Theo van Gogh kwam de roep om te mogen beledigen, het recht op kwetsen. Het werd verdedigd alsof het een mensenrecht is. Ik vind dat verschrikkelijk. Als je mag kwetsen met woorden is er volgens mij als vanzelf een recht om te kwetsen met wapens. Kwetsen met woorden is erger, verwoestender."

Ziet u wel? kwetsen met woorden is nog veel erger dan kwetsen met wapens! Dus je kunt beter Theo van Gogh doodschieten dan een column schrijven. En je kunt nog veel beter Pim Fortuyn van een parkeerplaats Folkertjensma'en dan de gevoelens van vele burgers vertolken. Paar baantjes trekken in een zwembad gevuld met novitsjok of Arthur Japin lezen? Je driejarige kind verkopen als seksslaaf in Thailand of een kinderboek van Arthur Japin voorlezen? Dilemma’s, dilemma’s, dilemma’s.

Dit geldt natuurlijk allemaal niet voor Arthur 'jeetje je verwacht het niet' Japin zelf. Vreemd. Want vrijwel al zijn boeken zijn zo kwetsend pathetisch en infantiel tearjerk dat zelfs in de Bruna naar de kaft gaan staan staren al het leven kost aan een volle zaal in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Je kunt gerust stellen dat het oeuvre van Arthur 'laat ik eens een leuke quiz gaan presenteren bij de VARA' Japin te vergelijken valt met het afvuren van een complete band aan explosieve .50 uraniumpatronen met hollow point in de richting van een kinderdagverblijf voor meervoudig gehandicapte kinderen. 

Zullen we anders met Arthur 'had ik al eens gezegd dat ik echt multi-multi-multi-multi-getalenteerd ben maar kritiek daarop voel als gekwets' Japin afspreken dat als wij gewoon mogen zeggen wat we willen, en daarmee 'nog verwoestender bezig zijn dan wapens afvuren', hij gewoon zijn quasi-literaire huisvrouwkasteelromannetjes mag blijven publiceren, ook al staan tien pagina's van één Arthur Japin-roman in principe gelijk aan het uitroeien van een compleet EU-vluchtelingendetentiecentrum voor alleenstaande minderjarigen qua kwetsgehalte? 

En dan noemen we het: 'Vrijheid van meningsuiting'. Deal? Deal!

Of hee, weet je wat: we zetten het in een grondwet!