achtergrond

Geenstijl

Rutgers dagboek deel 2

lelijk...Rutger en cameraman Twan verblijven tien dagen aan de Costa's van Spanje, vandaag dag twee. Lees zijn dagboek bij de Lees verder.(Feauteau: afkomstig van Rutger)
Dag 2. Lief dagboek, Rutger hier vanuit Spanje. Salou weer vandaag. Onze eerste echte dag. Gisteren waren Twan en ik lange tijd overstuur van de vier uur durende reis. We moesten erg wennen aan het warme weer, het ritme van de Costa en het eten. Dat eten. Heerlijk. We hebben gisterenavond lang gezocht naar een lekker restaurant en uiteindelijk vonden we de krent uit de Saloupap: Broodje van Cootje. De frikadellen zijn hier veel lekkerder dan in Nederland. Ze zijn iets slapper en glijden dus makkelijker naar binnen. Wacht maar tot je de beelden ziet. Vandaag lief dagboek, maken we opnames in Salou. Gisteren hebben we onze thuisbasis vastgelegd en vandaag zoeken we het vooral op het strand. Daar schijnen de jongens en meisjes uit te brakken. Ik weet niet precies wat het betekent, maar het zal wel zoiets zijn als zonnen met olie op je huid. De zon schijnt hier de hele dag. Brak man! Het wemelt van de blote meisjes met hier en daar een verdwaald stukje textiel of linnen. Die gaan we vandaag ook filmen. jaja, werken... Lief dagboek, ik hoop dat mijn moeder dit nooit te lezen krijgt. Want op deze vakantie heb ik eigenlijk al drie keer getongt zonder condoom. Nou ja getongt. Het eerste meisje was nogal dik uitgevallen. Ik ben bijna in haar dikke tong gestikt. Zij bleef maar in mijn huig beuken met die enorme kotelet. Ik voelde het bloed uit mijn hoofd wegzakken. Ik wil niet dood, murmelde ik met een rood hoofd. Niet hier. Niet nu. MAMMAAA! Bij wijze van laatste poging om mijn sterfdag uit te stellen heb ik mijn stiletto in haar zij gedrukt. Schaafwondje. Niets aan de hand. Even goeie vrienden. Doei. Het tweede meisje waarmee ik tongde, had me gewaarschuwd. Ik heb last van eczeem. Ach ik was dronken en geil dus hop. Voor ze verder kon gaan, wurmde ik soepeltjes mijn tong in haar mond. De waarschuwing bleek als snel nogal gegrond en niet bepaald overbodig. De eczeem zat ook van binnen. Alsof ik een te volle glasbak uitlikte. Het werd ineens wel heel nat rondom onze tongen. Veel ijsblokjes in je mond nu, zei ze na de toch nog twee minuten durende prikkeldraadverstrengeling. Dat hielp en we namen afscheid zoals we elkaar ontmoet hadden, ze het iets minder innig. Doei. Het derde meisje was heel leuk. Een mooie Spaanse en ze tongde de sterren van de hemel. Althans voor zover ik de tijd had om dat te constateren. Want na twee slagen liep ze zomaar uit het niets weg. Twee slagen! Ik had nog niet eens mijn ogen dicht. Hee why stop you? Vroeg ik nog. Walk not away now! Het had geen zin. Later die avond kwam er een nogal grote Nederlandse meneer naar me toe die vroeg of ik even mee naar buiten wilde komen voor een babbeltje. Ach, ik ben nooit te beroerd om even een praatje te maken met fans, dus ik zeg ja joh prima. Buiten bleek hij niet bepaald fan te zijn. Dat had ik vrij snel in de gaten. Het viel me een paar minuten later op dat nu ik in een plas met bloed lag, de mensen ineens wel allemaal met mij op de foto wilde. Ik trok meer bezoekers dan het reuzenrad een paar honderd meter verderop. Ach, de teller staat hoe dan ook op 3. Salou ik ook van jou! Zo en nu ga ik weer stoppen lief dagboek want er zitten wat mensen op filmpjes te wachten. Ik heb net nog wel even Twan zijn badeenden afgepakt. Illegaal zwemmen in willekeurige hotels allah, maar om dan dat bad vol te gooien met droog brood omdat je eenden ook moeten eten, gaat wat mij betreft te ver. Twan op de achtergrond, zonder eendjes Kusje van Rutger uit Salou

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.