Geenstijl

In haar opiniekatern van vandaag zoekt shocklog De Volkskrant de grenzen weer eens flink op. Zo mag hoogleraar openbare financiën Harrie Verbon er vandaag een jerrycan terpentine in het reeds laaiende vuur der xenofobie mieteren. Want hij stelt: "Met open grenzen is de welvaartsstaat ten einde". Dat 'welvaartsstaat' een ongelukkige verbastering is van 'welfare state' en er natuurlijk 'verzorgingsstaat' bedoeld wordt, mag de pret niet drukken. Samengevat staat er wat we hier natuurlijk allang wisten, maar wat de bien pensant niet mochten denken: 'Een asiel-influx veroorzaakt een overschot in het lage tot middelbaar geschoolde arbeidsaanbod. Dit creëert een concurrentiestrijd tussen de in- en uitheemse beroepsbevolking. Het arbeidsoverschot kan alleen worden geaccommodeerd als de lonen drastisch dalen, maar dat is even onwaarschijnlijk als onwenselijk. Waarschijnlijker is het dat Ontheemdiërs dus onder de klamme deken van de staatszorg verdwijnen, hetgeen alleen te betalen blijft als de uitkeringen van Inheemdiërs dusdanig dalen dat ze er niet meer van rondkomen. En dat is het einde van verzorgingsstaat'. Goed verhaal Harrie. En natuurlijk klopt het. Dan resteert de vraag of het eigenlijk wel erg is als de verzorgingsstaat en de gehele achterliggende sociaal democratische politieke infrastructuur implodeert. Misschien is het gewoon eens tijd om die dikke islamofoob-rode reset-knop met het hoofd van Michiel de Ruyter erin gegraveerd, in te drukken.