Ach. U bent toch ook jong (geweest). Wist u dan gelijk welke studie u wilde doen? Welke baan? Wie voortaan de enige vrouw (m/v) zou zijn die uit elkaar rijdt? Dacht het niet. Dus loop dan ook niet ineens zo rigide te doen als getraumatiseerde oorlogsvluchtelingen na een overtocht des doods besluiten toch liever terug te gaan naar Allepo & Co. Dit zijn jonge viriele mannen midden in het proces van worden wie zij zijn. Wie bent u, in al uw provinciaalse bekrompenheid, hen te veroordelen om één verkeerde keus? Misschien moet u gewoon even die etnocentrische Safe Space verlaten, en naar ze luisteren. Mustafa bijvoorbeeld, zit nog midden in de procedure voor een verblijfsvergunning, maar jorist zichzelf. "
Mijn familie heeft me nodig en hier heb ik geen toekomst. In Bagdad is het niet veilig, maar er is daar meer fun te beleven dan in Nederland." Ja maar waarom ging je dan in eerst inst BEK DICHT! Nog meer lichtgetinte romantici. Suhail Mohammed: "
Het leven in landen als Nederland, Duitsland en Zweden is heel erg zwaar. We moeten hier maanden wachten op papieren, de taal is ingewikkeld en de Arabische cultuur is niet te vergelijken met de Europese cultuur. Het is moeilijk om hier een toekomst op te bouwen." De Arabische cultuur niet te vergelijken? Wij leren iets heul anders op onze universiteiten. Zeg Suhail, ben jij soms van de Mossad en probeer jij hier de islam zwart te maken of zo? Volgens Vluchtelingenwerk Nederland, dat notoir slecht is met cijfertjes, gaat het om '
ontzettend veel' mensen die na hun snuffelstage bij Verzogingsstaatië toch liever terug pelgrimeren naar het continent van de
ethnic fault lines. Nou, waarom doen ze nou massaal deze
intercontinentale switcheroo? "
Omdat de gezinshereniging lang duurt en de opvang in sportzalen tegenvalt, willen steeds meer Syriërs terug naar hun eigen regio, weet een ingewijde bij het COA." En het ruikt naar hout, maar dat is inmiddels taboe.
