Komt ervan, decennia appeasementpolitiek. Dan zitten we dus vast in een web van diplomatieke betrekkingen en verdragen die zijn gesloten vanuit het mooie principe 'wederkerigheid' maar waarvan de Marokkaanse overheid nu doodleuk zegt, mwaha, p0wnt. We betalen
veel te hoge uitkeringen aan mensen die in Marokko wonen. Dit omdat uw euro daarginds een daalder waard is, qua prijzen voor levensonderhoud. De Nederlandse uitkeringen bedragen omgerekend ongeveer tien keer het Marokkaanse minimumloon. Dat is lekker leven daarginds. Kan best een tikkie minder, vindt de VVD. Niet afnemen, we gaan demense niet op zwart zaad zetten, maar gewoon aanpassen. Maar hoe gaat dat, als er om aanpassing gevraagd wordt. Dan wordt er grif de welbekende racismekaart gespeeld. Uitkeringen controleren?
RASSIES! En we kunnen er niet onderuit vanwege
een noodlottig verdrag, dat Asscher eerst moet zien open te breken. Het verdrag opzeggen onder het motto: dikke doei wij bepalen zelf wel hoeveel autkierings we exporteren? Kan, maar dat kost op termijn meer geld en schaadt de diplomatieke betrekkingen. Bovendien zegt Gijsbert Vonk, hoogleraar
wegmetons Sociale Zekerheidsrecht: "
Wij zijn schatplichtig aan de werving van gastarbeiders in Marokko." Ah ja natuurlijk. Dus schuiven we de taxpoet gedwee die kant op. Een andere optie kan zijn om qua principes en een gevoel van rechtvaardigheid de schade voor lief te nemen en een TotaalFokJoe te doen naar Marokko, maar nu zeiden wij 'principes' en 'rechtvaardigheid' en die begrippen zullen we eerst moeten uitleggen aan onze politiekers, duurtlang, snappen ze niet, gaap en laatmaar. We betalen wel gewoon.
