Bijstand. Het schitterende sluitstuk van de inmiddels langzaam maar zeker in elkaar stortende verzorgingsstaat Nederland. Gratis geld voor iedereen die dat nodig heeft. Zieken, zwakken, mensen die tijdelijk zonder baan zitten, zodat ook zij niet in een doos hoeven te leven. Soms een beetje
teveel, maar over het algemeen is bijstand goed, bijstand is beschaving. Uitkeringsgerechtigden zijn geen criminelen. Maar dan wel voor mensen die er geen misbruik van maken. Niet voor de
Ger-types die trots en zonder te solliciteren al 30+ jaar glunderend in de bijstand zitten. Dan gaat het systeem kapot en dat moeten we niet willen. In Amsterdam bijvoorbeeld, daar zitten een heleboel fraudulente mensen aan de staatssteun. Honderden mensen die als ze onverhoopt de kans krijgen, wegens geblunder van columnist Hilworst (PvdA) die hen tienduizenden euro's onterecht toestopt,
miljoenen taxpoet verduisteren. En/of gewoon mensen die er met de pet naar gooien. Die niet op tijd komen, afspraken niet nakomen, geen gezag aanvaarden, niet kunnen samenwerken, niet eens samen willen lunchen als dat wordt gevraagd. De tyfus voor ze. Allemaal. Vernederend werk? Je zuurverdiende taxpoet naar schaamteloze uitvreters zien gaan, dát is pas vernederend. Barmhartigheid voor de steunbehoevenden, ziektes voor de uitvreters. Die blij zijn dat ze zittend mogen werken. Bah. Kwoot uit het kerstverhaal van
De Volkskrant: '
De enige zegening was als we de schoenen mochten poetsen van de bijstandsgerechtigden die in het Amsterdamse Bos takken moeten rapen. Schoenpoetsen was namelijk het enige waarbij je mocht zitten.'
