Zeeuwen houden moedig stand tegen koningslied
Mooi. Zeeuwen hebben schijt. Alle andere provincies zitten stervensvol ja-knikkende hermelijnvlooien die niet één, niet twee, maar een heel koor aan zangers bijmekaar hebben weten te harken om het potsierlijke Lied te zingen op Kroningsdag. Niet Zeeland. Moet je nagaan, de provincie waar ze trots zijn op Bløf vindt het lied te oorbloedend slecht. Te lyrisch gehandicapt. Zeeland zegt "Sterf, wij zijn niet al die eeuwen aan het Luctor et Emergoën om nu het Westerscheldekeren te staken voor het zingen van dit taalbraaksel op jatmuzak. Daarvan raken onze mossels van de leg. En nou opbokken anders zetten we de hele tent onder water en mag die bolle blij zijn als hij ergens op de Sint Pietersberg nog een droog plekje kan vinden voor zijn Kroning." John Ewbank wil naar verluidt Zeeland intrekken, Daphne Deckers liegt dat Zeeland altijd al het idee van Ewbank was en het Nationaal Comité Inhuldiging zendt een strafexpeditie Kroningswuppies naar de opstandige provincie, maar het mag niet baten. De Zeeuwen vertikken het om zich te laten overspoelen door de grootste ramp die dit land getroffen heeft sinds 1953. Alleen Jan Peter Balkenende, de enige Zeeuw met de ruggengraat van het beroemdste exportproduct van de provincie, wilde het lied graag zingen maar toen hij bij de superblitstegekkie rap kwam heeft Joop van den Ende ingegrepen. Naar het schijnt zou de gemoedelijke mediamogul hem geslagen hebben. Zeeuwmensen. Hulde. We hebben in dit land nog mensen die fier een dijk met blote handen bouwen tegen de W van wansmaak. Jullie zijn onze paraplu in de zeikregen. Onze stormvloedkering in de tsunami van wezenloze Oranjegekte. Het "Neen van Zeeland, 2013" zal Zeeland in de geschiedenisboeken zetten als laatste bolwerk van nuchtere VOC-mentaliteit.