Geenstijl

Weer thuis! Na een vermakelijke avond, waarbij we niet alleen op kosten van de publieke omroep hebben gezopen, maar tevens hebben gedineerd en geparkeerd, is het tijd de balans op te maken. Is het wat we er van ons hadden voorgesteld? Eerlijk antwoord? Nee. Zo was ons vooraf verzekerd samen met Reet en VK tegenover van Jole te worden geplaatst. Bij binnenkomst bleken echter slechts twee stoelen te zijn gereserveerd. Eén voor Hoxha en één voor die moraalridder (GA EENS DOOD TROUWENS!) Toen mevrouw Groenteman vervolgens het vingertje ook nog eens aan tafel toefluisterde: "Je weet wat je te doen staat, hard er in klappen," was wel duidelijk hoe het debat zich zou gaan ontwikkelen.

Overigens wel grappig dat Trudy Prins bij binnenkomst en het ontwaren van Van Jole onmiddellijk naar hem toesnelde om hem van drie natte plakzoenen te voorzien. Maar eerlijk is eerlijk, ze deed wat er van haar werd gevraagd en daar dienen we ons volgens Van Jole allemaal heel erg diep voor te schamen. Meneer speelde zijn gebruikelijke grammofoonplaat weer af en slaagde er wederom in, weblogs en haar bezoekers neer te zetten als criminele organisaties. De 23 minuten waren te kort, de spreektijd voor Hoxha was, volledig door toedoen van de dominee, beperkt. Voeg daarbij zijn eerste televisie optreden en wij kunnen niet meer dan trots zijn op onze nep-professor. Jaap stond zijn mannetje, Reet was goed, maar kreeg eveneens van het vingertje te weinig spreektijd. En Henry Hardcore deed wat hem werd verwacht: namelijk proberen de vinger te leggen op het feit waar het daadwerkelijk om gaat: waarom zijn weblogs zo populair. Hulde ook voor die vingertjes-opmerking. Maar goed, We zijn allemaal uit de kast, beetje jammer alleen dat we het fenomeen webloks niet boven het Zeikerdje-niveau hebben weten uit te tillen. En voor alle critici: de beste stuurlui staan aan wal. Eén tip: begin een weblog, zorg voor minimaal 30.000 unieke bezoekers per dag en leg verantwoording af op televisie. Dan zul je erachter komen dat de vele lampen, het feit dat het live-televisie is en je tegenover een compleet schizofreen wordt geplaatst niet de gemakkelijkste opgave is. Chapeau nogmaals voor alle webloggers die het lef hadden uit de kast te komen. Overigens is er na afloop van B en W een spontane weblogmeeting georganiseerd. Met Reet, VolkomenKut, ja zelfs Moslam was van de partij. Overigens zeer sportief van de naaste medewerkers van mevrouw Prins om met ons het café in te duiken en het glas te heffen. En Francisco? Die was alweer onderweg met de trein naar Rotterdam. Een schizofreen is immers nooit alleen...