Geenstijl

Het mag inmiddels duidelijk zijn: weekend-columnist StarF*cker is mateloos gefascineerd door coke-babe Mabel Wisse Smit, de witte lijn naar het Koninklijk Huis. Wederom wijdt hij een column aan de aankomende prinses van het Colombiaanse marcheerpoeder, maar hij laat dit keer niet na te benadrukken wie zijn hart écht veroverd heeft. Inderdaad: de voor ons mysterieuze en onbekende A. "Godzijdank ben jij wat minder ambitieus dan het maffiahoertje Mabel Wisse Smit. Volgens mij blijf jij ook uit de buurt van wapenhandelaren en geflipte topvoetballers als de voormalige Ajaxied Dan Petersen."

Mabel Wisse Smit kan beter emigreren

Lieve A.,
Godzijdank ben jij wat minder ambitieus dan het maffiahoertje Mabel Wisse Smit. Volgens mij blijf jij ook uit de buurt van wapenhandelaren en geflipte topvoetballers als de voormalige Ajaxied Dan Petersen. Jij bent momenteel een week of drie met vakantie naar het Amerika van The Stupid White Men, citaat van de beroemde filmmaker Michael Moore. Ik was vanmiddag even voor een biertje in Vak Zuid te Amsterdam-Zuid en daar was het uitgerangeerde prinsesje op de erwt Mabel het gesprek van de dag. Dankzij deze Mabel weten we nu dat een deel van de de generatie vrouwen die rond 1970 geboren zijn, maar wat rondneukt en kickt op machtige mannen met goed gevulde beurzen. Het respectabele Elsevier Magazine maakt van deze op geld, seks en macht beluste vrouwen zelfs een heel aardige coverstory. Voor deze money-sletjes heeft de criminele Klaas Bruinsma even veel status als pakweg prins Johan Friso. Ondanks tal van roddels over zijn homoseksuele geaardheid was hij een welhaast te simpele prooi voor de super uitgekookte Mabel W.S., die onder liefde immer geld, macht en aanzien verstaat. Ik hoop dat de keurige prins deze afgelikte boterham met een flinke trap onder haar derrière de paleistrappen van Huis ten Bosch afbonjourt.

In Vak Zuid was het lachen vanmiddag. Ik denk dat een slimmme AIVD-speurder, voor zover ze er zijn, hier in het clubhuis van dom, wellustig en machtsbelust blond een hoop informatie bijeen had kunnen sprokkelen. Over hoe Mabel W.S. zich in Parijs met machtige Arabieren ophield in Hotel Ritz bijvoorbeeld. En hoe ze bij de aankondiging ineens ging praten als de Majesteit. Niemand had bij haar ooit eerder dat koninklijke toontje gehoord. Gisteren heeft onze Tweede Kamer er over gedebatteerd en ik volsta maar met één opmerking: in opdracht van god en vaderland is er in de Mabel-affaire vrolijk op los gelogen. De eerste de beste secretaresse op een Nederlandse ambassade in een ver buitenland wordt beter gescreend dan een toekomstig lid van het Koninklijk Huis.

Lieverd, het vaderland is in verwarring. Weet niet meer wat het heeft aan de Majesteit en wordt geterroriseerd door Marokkaanse boefjes. Vervolgens gaan daar weer rechts-radicale dommeriken als de Rotterdamse ayatollah Michiel Smit op reageren en horen we hier en daar de spijkerlaarzen alweer over de klinkers schrapen. Voor mij is het helder: ik heb net zo de pest aan de Marokkaanse boefjes als aan die rechts-radicale grootbekken die bij mij zo ongeveer het Duitsland van de jaren '30 oproepen. Dit type domheid wordt voor mij nog het meest belichaamd door eerdergenoemde Michiel Smit, die tussen zijn trips naar darkrooms en vage plantsoenen werkelijk alleen maar kwaakt als een ongestelde kikker. En er ook nog zo uitziet.

Lieve A.. Ik heb je te lang niet gezien. Vaak droom ik van je lange gespierde benen. Je onvoorspelbare drive. Je sterke persoonlijkheid. Je voorliefde voor hopjesvla, champagne en 'spicy' avonturen. Ik kan niet wachten tot je hier bent. Met jou zijn is 'never a dull moment'. Het is lang geleden dat ik zo door een vrouw geboeid ben geweest. Een lieve vrouw met tien keer meer klasse dan Mabel W.S.. Zullen we?