Kant van de daders kiezen, maar toch de slachtofferkaart spelen

Opvallende update in het politieke liveblog van het AD. Nadat GroenLinks en PvdA op een volkomen normale manier met een volkomen normale reactie op de afschuwelijke aanslagen door Hamas zijn gekomen, is er één Kamerlid dat zei: dit is te vriendelijk voor een land waarvan net honderden burgers op gruwelijke wijze zijn afgeslacht, ik doe niet meer mee. En nu zegt de eigen partij van dat Kamerlid tegen het AD (maar niet op de eigen social media kanalen) opeens dat het zo erg is voor Kauthar dat ze zoveel 'online haat' over zich heen krijgt. En dan zijn er 'initiatiefnemers' (onduidelijk of die dit ook namens GroenLinks doen) die komen met een actie 'Hoop boven haat'. Met klein eronder: 'Van de Kamer tot de straat'. Wacht ff hoor. Tegen haat. Maar met een slogan die de formulering 'Van de... tot de...' bevat. Dat is in deze context nogal een verwijzing (het is een tekst die zij zelf overigens eerder gebruikte). Je zou kunnen zeggen: een gotspe. Je zou ook kunnen zeggen: de ene haat is kennelijk minder erg dan de andere haat. Benieuwd wat 'staatsman' Timmermans hiervan vindt. Of is die te druk met zichzelf staatsmannelijk op fotootjes te shoppen?

Doei Kauthar

Het is zaak narcistische politici met overgewicht en een chronisch minderwaardigheidscomplex scherp in de gaten te houden want ze zijn tot alles in staat. Een mail laten uitlekken om de eigen partijleider ten val te brengen, zitten mokken in de riante werkkamer zonder een poot uit te steken omdat ze een portefeuille zijn misgelopen of ze zijn aan het backchannelen met een vreemde mogendheid. Het type is onbetrouwbaar, onvoorspelbaar en leugenachtig. Bovenal is het moeilijk de woorden van een dergelijk politicus te wegen voor wat ze waard zijn. Dat weten ze in Amerika met Donald Trump, in Nederland met Frans Timmermans. Maar dat die laatste Kauthar Bouchallikht heeft weten weg te krijgen is louter zijn verdienste.

Nummer 17 teleurgesteld in fusiepartijstandpunt

Bron: haar eigen Insta. Ze kiest liever voor Hamas dan voor Frenske. Interne partijstrijd (die je van veraf kon zien aankomen) over het onderwerp deed de bomgordel afgaan. Ze bedankt de schoonmakers in de Tweede Kamer. En de media hoeven niet te bellen. Okee doei, we wisten toch al waar je stond. (En nie verkiesbaar, hmmm.. de lijst is al definitief voor de verkiezingen... Zou ze gekozen worden, en dan meteen Groep Lone Wolf worden? Fractie Qassam? Of gewoon bij DENK of FvD gaan?)

door: Arthur van Amerongen

Wie denkt dat het op stalinistische wijze retoucheren van foto’ s met het SP-logo toevallig is gebeurd, kent de privé-oorlog van Frenske tegen het ongevaarlijke partijtje uit Oss niet. De poging om zijn desastreuze campagnestart te vergeten, door als man van het volk mee te lopen in een demonstratie in Heerlen (nog net niet in een mijnwerkersoverall en een Roda JC-sjaal) mislukte jammerlijk. Timmermans zal ook niet blij zijn geweest met de opiniepeiling van deze week, waarin Groep Timmermans op een schamele derde plek stond. Frenske is dus niet eens meer de Joop Zoetemelk van de politiek. 

Frenske’s privé-oorlog met de SP en met de vleugel binnen de PvdA die wil samenwerken met de SP, kent een lange geschiedenis.

Op 31 mei 2008 schreef de toenmalige staatssecretaris Timmermans een uitgebreid opiniestuk in NRC Handelsblad over de stand van de PvdA, met vijftien suggesties “om de verlamming te doorbreken” 

Timmermans: “De PvdA dreigt in een conservatieve reflex te schieten. Nu het tegenzit in de peilingen, dreigen de sociaaldemocraten te vluchten in de schijnoplossing van een socialistische Waterlinie tegen de oprukkende globalisering.” 

Zo kennen we de woordensmid met zijn onnavolgbare flux de bouche weer.

In het NRC-stuk keerde Timmermans zich faliekant tegen samenwerking met de SP – het stokpaardje van de nieuwe fractievoorzitter Mariëtte Hamer – en bepleitte samenwerking met D66 en GroenLinks. 

Het stuk werd vooral gezien als een persoonlijke aanval op fractieleider Job Cohen. 

De Volkskrant kopte vervolgens boven een stuk van Sheila Sitalsing: De PvdA’er kan kiezen: Hamer of Timmermans. Samenwerking tussen de PvdA en de SP ‘is nu onmogelijk’ – de links-conservatieve socialisten van Jan Marijnissen vluchten immers ‘in de schijnoplossing van een waterlinie tegen de oprukkende globalisering’.

Jan Marijnissen reageerde onmiddellijk met een vlammende, dichtgetimmerde polemiek, getiteld: SP is helemaal niet ouderwets en conservatief.

Waar een heel erg grote man klein in kan zijn

Frans Timmermans (GroenLinks) heeft zaterdag tussen het zitten en liggen door een heus rondje gelopen. Die kievit. Litertje Yakult erin en gaan met die banaan. Maar wat heeft Frans Timmermans nou gedaan? Bij die protestmars liepen (uiteraard) SP'ers mee en meneer heeft voor wat promotweetjes het SP-logo van de bordjes gesoept. Zo triest, zo armoedig. Links blok, zij aan zij, schouder aan schouder, samen maken we het verschil, weet u wel.

Identiteit in de gft-bak

Het mag duidelijk zijn wie bij GroenLinks-PvdA de broek aan heeft en wie met een biologische komkommer keihard in zijn achterste wordt genomen. De nieuwe roerganger komt weliswaar oorspronkelijk uit de PvdA-gelederen, maar predikt al een tijdje voor de GroenLinkse kerk en ook in het partijprogramma leeft het PvdA-gedachtegoed in de overweldigende klimaatschaduw van de groene collega. En dan sneuvelt nu ook het symbool van de PvdA. Vanwege een hoge 'milieu- en klimaatbelasting' en de gestegen kosten stopt de partij met het op straat uitdelen van rozen tijdens de verkiezingscampagne. Daarmee laten de arbeiders weer een stukje van de eigen identiteit verwelken in deze fusie op links, want de PvdA zonder roos is toch een beetje als de SP zonder tomaat of de vvd zonder corruptie. GroenLinks was al geen fan van sierteelt dus zijn de rozen de deur gewezen om de vrede te bewaren. De PvdA is die vriend die in een relatie alle interesses en meningen van de partner overneemt en zijn eigen identiteit laat verwateren. U ziet hem langzaam verdwijnen onder de duim van zijn partner, maar er is niets dat u kunt doen. Hij zegt dat hij gelukkig is in deze nieuwe relatie, dus dat moeten we dan maar accepteren, ook al is het einde onvermijdelijk. Rust in vrede PvdA. Geen bezoek/geen bloemen.

Frenske Bulletin Week 36, door Arthur van Amerongen

Frans Timmermans had een beroerde week achter de rug en werd gered door de Tilburgse GroenLinks-wethouder Esmah Lahlah, die tot nummer twee van de kandidatenlijst van GroenLinks-PvdA werd gelanceerd. De media jubelden van vreugde over deze dea ex machina en waren de laatste peilingen - waaruit bleek dat het Frenske-effect volledig was uitgewerkt en Groep Timmermans weer op een miezerige 20 zetels stond - op slag vergeten. 

Iedere Frenske-watcher weet dat de Great White Hope van deugend blank Nederland na zo’n vernietigende peiling minimaal twee dagen niet aanspreekbaar is voor zijn hofhouding. Vermoedelijk liep hij van woede te stampen door zijn rijtjeswoning in Maastricht en smeet hij met servies. De hond had zich in het arbeideresque tuintje verstopt. Zeven zetels verlies stond niet in de planning en dat er ineens twee andere, zeer serieuze kandidaten voor het premierschap bleken te zijn, al helemaal niet. 

Zijn voorstel om de SP en de PvdD op te slokken in Groep Timmermans was ook al afgeketst: 

Marijnissen zei al eerder dat de verschillen met GroenLinks en PvdA groot zijn, bijvoorbeeld bij de aanpak van arbeidsmigratie. Ze is door de oproep van Timmermans niet van gedachten veranderd. Volgens Marijnissen kan de SP met veel partijen samenwerken ‘die Nederland socialer willen maken’. “Maar de ervaring leert ook dat de PvdA vaak voor de verkiezingen mooie beloften doet, maar na de verkiezingen liever met CDA of VVD in zee gaat en aan afbraak- en bezuinigingspolitiek meewerkt. Dit heeft het vertrouwen van mensen in de politiek flink beschadigd. Dus iedereen die echte verandering wil, kan het beste SP stemmen.’

Drie dagen na de vernietigende peilingen had Frenske zich weer herpakt en kwam hij terug met een wervende twiet:

Het is tijd om samen de boel weer op de rails zetten. Met ons verkiezingsprogramma laten we zien dat we weer een land kunnen worden waar we trots op zijn. Dat we verschillen overbruggen, uitdagingen waar we voor staan aanpakken en toewerken naar een sociaal en groen Nederland.

Nou, dit zijn ze hoor. De GroenLinksPvdA-ers die derde, vierde, vijfde worden bij de aankomende verkiezingen cq Omtzigt, Lientje en Dilan Hysterius het verdomde lastig moeten maken. Het is een schitterende diverse inclusieve vegan warmptepomp-lijst & wij wensen het soepie veel succes. Onze favoriet: de oude zwarte man op 20. Zin in 22 november en dan nu lekker parelduiken in oude tweetjes allemaal. Succes.

door Arthur van Amerongen

Ik was een van de weinige volidioten die afgelopen dinsdag een uur naar de lancering van Frenske’s verkiezingscampagne in de Caballero Fabriek in Den Haag heeft gekeken. Dit doe ik allemaal voor jullie, jongelui. Beloofd is beloofd! Net als heel weldenkend en fatsoenlijk Nederland had ik mij voorafgaand aan deze happening vreselijk druk gemaakt over de hebzucht van onze premierskandidaat, één van de zeven hoofdzonden. Nummer 2 van de zeven is  Avaritia. Avaritia is Latijn voor hebzucht en gierigheid. Ik denk dat Frenske het verhaal over zijn wachtgeld kan spinnen en downplayen tot hij een ons weegt (pun not intended), maar het is natuurlijk een verschrikkelijke start van zijn campagne. Onze Limburgse socialist staat nu bekend als een graaier. 

Over Frenske’s zeven hoofdzonden schreef ik gisteren in mijn vrijdagpreek voor HP/De Tijd, maar aangezien niemand van de reaguurders mij daar volgt, zal ik het nog even uitleggen. De lijst van zeven hoofdzonden werd in de 6de eeuw opgesteld door paus Gregorius en is letterlijk en figuurlijk op het lijf van Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans geschreven.

XR-soepkip sponsort ondergang van de planeet

Ja hoor, we geven onmiddellijk toe dat het klein bier is, maar we gaan het TOCH even uiteenzetten want kleinzerigheid is ons echt niet vreemd en daar schamen we ons zelfs niet voor. Want die strontvervelende klimaat-iktivisten blokkeren steeds vaker andermans vrije pad, winkel en bedrijf omdat ze HET KLIMAAT willen redden, maar Siegersloten zichzelf ondertussen wel op skivakantie. In die categorie maken we vandaag kennis met Musetta Blauw. Actief voor GroenLinks, staat in de duurzame 100 (wat dat ook moge wezen) en stond eerder deze week een ING-kantoor in Groningen ontoegankelijk te maken voor publiek en personeel. Kwoot van Blauw: "ING is eigenlijk de sponsor van de klimaatcrisis. Er is geen enkele bank in Nederland die zoveel geld investeert in nieuwe fossiele energieprojecten [en] de bank financiert daarmee de ondergang van onze planeet."

OK. Stellig zeg. Maar nou heeft mevrouw Blauw zelf dus een 'kinderwinkel voor natuurlijk ouderschap', Musjes geheten. EN WEET JE WAAR DIE WINKEL Z'N BANKZAKEN DOET? Juist. Enige conclusie, als we rechtlijnig zijn: mevrouw Blauw financiert daarmee de ondergang van onze planeet.