Het is weekend. Waren we maar hier.

Hold fast to dreams
For if dreams die
Life is a broken-winged bird
That cannot fly.

Hold fast to dreams
For when dreams go
Life is a barren field
Frozen with snow.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Met de hond der wanhoop.

De hond ligt zachtjes snikkend in zijn mand;
droef peinst zijn baasje bij een glas genever.
Er hangen duizend boeken aan de wand:
't Geluk was hier bepaald geen gulle gever.

Op straat waaien geluiden van een feest:
een schrille lach; er valt een glas aan scherven.
Maar binnen zingt het wenen van het beest
en zit zijn baas al uren te versterven.

Ik wed nu dat geen sterveling ooit raadt
wie nu die twee zo bitter treuren laat.

Maar stuur toch in: wat aanspraak doet ons goed.
Wij zien uw brief vol wanhoop tegemoet.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Via vrijdag.

Bring me my helmet and spear; bring my old armor
Rusty as gold –
I will have one tilt with a last arrogant giant
Before I am old.

Scuttle about, little millers; look to your windmills,
Look to your laughter!
I often fail to distinguish between two evils
Till a long time after.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier. En elders.

Beauty again
presents itself

as if
for the first time.

It begins, "When I
look up,"

and goes on,
"the wet eucalyptus

is tossing, twinkling
like the sea."

It puts words in our mouths.
Similes.

Displaced,
it returns.

It can appear
in human form,

but is most often
elsewhere.

Those paired
circles of light

winking
from a shady branch.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ga zitten. Rust uit.

Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit

verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat

men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen

het gratis glas van het huis smaakt nog
naar meer, het regent, men beeft, er zijn stemmen
en op het privaat
ontmoet men verbaasd wie men was —
Prettig weekend. En be nice.

STOP THE STEAL

"De vriendinnen maakten naar eigen zeggen 'bewust gebruik van het voorrecht van onze witte lichamen en de aandacht die een naakt, vrouwelijk lijf teweeg brengt'."

Hup rechts! Hup PVV! Hup FvD!

Want een ontevreden Nelke is onze favoriete Nelke

Het is weekend. Ook voor de filosofen. En voor de koningen.

Spilt the skin of the tears, the days' terrible drain,
Lopped his partial, too partial ears at the throat,
Folded the paper hands and the paper heart, opened
His notebook to the old rose folded at the comma
And climbed to and clung to the stem a gesture
To empty his face of tempation, the tricks of the tree.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ondenkbaar.

Men noemt het ruischen, maar zijn 't geen stemmen?
En waren 't stemmen, is er dan geen mond
Om één keer te zwijgen in dit beklemmende
Aanzwellen, dat, aanvangverloren, geen einde vond?

De kussen die zij buigende elkaar toedragen
Strijken niet verder, gaan niet naar omlaag, en rustig-koel
Blijven de stammen zonder eenig bindend doel
Hun eeuwig kozende kronen schragen.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Blissfully happy.

Nature is for the empty, the contented.
And then: what can we boast of in this land?
A hill with some small villas set against it,
A patch of wood no bigger than your hand. 

Give me instead the sombre city highroads
The waterfront hemmed in between the quays,
And clouds reflected in an attic window -
Were ever clouds more beautiful than these? 

All things are riches to the unexpectant.
Life holds its wonders hidden from our sight,
Then suddenly reveals them to perfection. 

I thought this over, walking through the sleet,
The city grime, one grey and drizzly morning,
Blissfully happy, drenched in Dapper Street.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Vliegen is als vallen.

Mijn vogel pover mekaniek
Baldadig en impertinent
Opstijgen hoger hoger
Verleid door 't klatergouden omkoopgeld
Van de bedriegelijke zon.
Totdat de val begint
Verstopte leiding losse moeren
Fataal, duizlingwekkend
En eindelijk,
Apotheose van 't verlies. -
Eerst door de lege lucht
Dan door de bittere weerstand
Van klei en steen
Tot in het harde heil der diepste duisternis.
O eind van de vergeefse vlucht
O eerste zekerheid: terug in 't doel
O slaap zonder een morgen.
Prettig weekend. En be nice.