Warme thee in koude dagen

Telewerkende rijksambtenaar krepeert op gratis bureaustoel

Weet u wie het ook zwaar hebben? De thuiswerkende raamambtenaren der Nederlandse rijksoverheid. Door de inflasie worden hun dagdagelijkse koffie, thee, bammetjes en pleepapier steeds duurder en duurder. Moesten ze in 2021 hun raamambtenarenreten afvegen met 5 velletjes van overheidswege vergoed wc-papier. NU KAN DAT NOG MAAR MET DRIE VELLETJES. Twee euro thuiswerkvergoeding per dag is dan ook PURE ARMOEDE. Moeten we dat willen? Dat thuiswerkende mensen hun bips niet meer afvegen en niet meer doortrekken, om water te besparen? Iemand nog koffie? Ho wacht. Ook al duur.

Oasis. Van de dronken barbaren met gitaren die het millennium uitluidden. Tot middelbare mannen die vloekend en tierend hun eigen thee zetten.

Fuck iedereen en z'n haters. Oasis was het beste wat Britpop te bieden had nadat Queen een tijdperk afsloot. OK, Blur was ook leuk maar die Damon Albarn was ook maar gewoon een obstinate pingelmillennial avant la lettre. De invechtende Gallagher-broertjes, met Bonehead, Guigsy & Tony, die hondslelijke Mancunians met de podiumhouding van vijf zware drinkers in een pub waren de laatste muzikale middelvingers van het eilandrijk. Vijf op één hand. Daarna werd alles soft, slap flatline, heel even Amy Winehouse, en toen weer driftend naar zoete zelfmoordmuziek op lauwe deuntjesgolven. Brexit was niets meer dan alternatieve muziek voor mensen die verlangen naar stampij, gesloopte hotelkamers en een grote dosis hardcore drugs met onbekende uitwerking. Enfin. Wat Liam hierboven dus zegt terwijl hij thee zet. Re-U-Nite! Re-U-Nite! Re-U-Nite!