Zeg maar vaarwel pensioen

Paul Rosenmöller treedt toe tot het bestuur van het ABP. Nu Paul in het bestuur zit, moeten de deelnemers zich voorbereiden op een uiterst gevaarlijke mix van meer groen, beleggingen in veel te dure aandelen en obligaties, en verdere politisering van het grootse pensioenfonds in Nederland. 

Paul Rosenmöller, u weet wel de man van GroenLinks die ook (een beetje) meedeed met de demonisering van Pim Fortuyn, treedt nu toe tot het bestuur van één van de grootste pensionfondsen ter wereld: het ABP. Paul heeft geen educatie op het gebied van, noch ervaring met financiën, economie of beleggen. Wel heeft Paul sociologie gestudeerd en was hij vakbondsman en lid van de "maoïstische Groep Marxisten-Leninisten/Rode Morgen (GML). Tussen 1981 en 1982 was Rosenmöller bovendien bestuurslid bij de GML. De GML streefde naar een communistische staat in Nederland en sympathiseerde met diverse communistische regimes in het buitenland, zoals dat van China, Albanië en dat van de Rode Khmer in Cambodja" aldus Wikipedia. Kortom, de perfecte achtergrond voor een plek in het bestuur van ABP! 

Maar nu, als een duveltje uit een doosje, is inflatie bezig aan een comeback.

Inflatie werd door het overgrote deel van de economen al jaren terug doodverklaard. Zo zouden vergrijzing en globalisatie een blijvende neerwaartse druk op de inflatie hebben. Waar vroeger inflatie (en daarmee de daarop gebaseerde rentes) decennia lang tussen de 10% en de 3% fluctueerde, is sinds 2001 de inflatie in een steeds nauwere bandbreedte gaan bewegen; rond de 1%. Dit terwijl de geldprinters van de ECB (en andere centrale banken) overuren draaiden. Vele economen stelden dan ook dat het onorthodoxe monetaire beleid van de centrale banken niet tot inflatie heeft geleid. Maar nu, als een duveltje uit een doosje, is inflatie bezig aan een comeback.

Ook al zou u geloven in de goede intenties van centrale banken en politici, we leveren beetje bij beetje in wat ons menselijk maakt: vrijheid.

Tijdje terug is er in dit blog al op het bestaan van digitaal centrale bank geld (CBDC; central bank digital currency) gewezen. Nu tijd om daar wat dieper op in te gaan, want het opent de deur naar totale macht van overheden; een trend die gestopt dient te worden.

Over het verbod op cash heeft ondergetekende al vele malen geschreven, zo ook op dit blog. Vaak wordt financiering van criminele en terroristische activiteiten aangedragen als hoofdreden om cash geld te verbieden. Dit is echter een onzinnig argument en wordt puur ingezet voor de schijn.

De ware reden voor een eventueel verbod op cash is dat negatieve rentes dan echt ingezet kunnen gaan worden en dat de belastingheffing nog efficiënter en effectiever kan plaatsvinden.

"Concurrentie tussen staten werkt net als concurrentie tussen bedrijven."

Van de week viel er een mooi artikel te lezen van Pieter Cleppe op zijn eigen website Brussels Report, waarin hij the Good, the Bad and the Ugly beschreef van de huidige stand van zaken met betrekking tot Brexit. Daar staan verschillende goede punten in, maar een punt dat hij aandraagt is vaak onderbelicht, terwijl het naar mijn mening juist één van de belangrijkste effecten is van (Br)exit.

Allereerst wat punten die Pieter aanhaalt. Het goede is dat tarieven en quota’s vooralsnog vermeden zijn, dat het Verenigd Koninkrijk (in theorie) op eigen houtje handelsakkoorden kan sluiten, en dat de visrechten zijn geregeld. Het slechte nieuws is dat de “rules of origin” het VK ineens onaantrekkelijk maken als doorvoerland (als de geïmporteerde goederen licht worden bewerkt in het VK om vervolgens naar de EU gescheept te worden). Ook is er nu een enorme bureaucratie opgetuigd om aan al het papierwerk te voldoen. Door Brexit heeft het VK ook geen volledige toegang meer tot de interne markt, wat met name de financiële sector heeft geraakt.

Het is niet eens meer “na mij de zondvloed” maar “na mij de Fed”! 

Zoals de meeste lezers van dit blog al weten, is er de afgelopen weken veel te doen geweest rond het ploffen van Archegos, een family office. Family offices waren vroeger de behartigers van de financiële belangen van één of meerdere rijke families. Echter, door de kredietcrisis zijn reguleringsdruk voor hedge funds dusdanig toegenomen, dat vele hedge funds zich hebben omgedoopt tot family offices. Zo ook Archegos, wat vroeger behoorde tot de familie van Tiger hedge fondsen. Na een veroordeling voor handel met voorkennis en de voornoemde reguleringsdruk, veranderde het Tiger Asia Fund van Bill Hwang dus in een family office. Uiteindelijk leidde hij zijn family office naar de afgrond en in zijn val nam hij een paar banken mee. Echter, achterliggend, schuilt er een groter gevaar wat de fragiliteit van onze financiële wereld pijnlijk bloot legt.

De voormalig CEO van ING, Ralph Hamers, heeft, naar mijn mening, iets enorm lolligs gedaan. Maar de Hamers Affaire legt ook verschillende misstanden bloot en deze blijven vaak onbesproken door de ongezonde focus op salaris (afgunst?).

Allereerst het geintje: Hamers kreeg in 2018 een salarisverhoging van 50% (naar EUR 3 miljoen totaal, vooral in aandelen overigens), maar iedereen viel over hem heen. Zo ook onze politici, want die vangen tussen de EUR 117.000  en EUR 170.000 per jaar en dat terwijl zij het gehele land besturen en niet één of ander bankje! Dat Hamers waarde toevoegt aan de organisatie (en daarmee ook aan het land) terwijl de meeste politici het omgekeerde doen, daar zullen we het maar niet over hebben. Verder hielp Hamers ING te transformeren zodat het niet langer een probleemdossier voor de staat was (de staatssteun van EUR 10 miljard werd inclusief een extra EUR 3,5 miljard afgelost eind 2014).

Dat bleek echter niet voldoende voor de goegemeente dus besloot de bank de salarisverhoging maar terug te draaien. Dit kon ook makkelijk, want, zo redeneerde de politici en de zogenaamde experts, “hoge slarissen zijn helemaal niet nodig”. Het argument dat talent dan zou verhuizen naar waar er wel naar waarde wordt betaald, werd als een fabeltje bestempeld.

Dus wat deed Hamers uiteindelijk? Hij zei op (2020) en kreeg de toppositie bij de Zwitserse bank UBS en hij heeft daar net voor 4 maanden werk EUR 3.800.000 mogen ontvangen! Dit is bruto, dus met Zwitserse belastingklimaat blijft daar netto meer van over dan in Nederland. Ik lig dubbel want al die experts en politici zijn nu zo stil. Dit is toch een vette mic drop van Hamers.

Lang leve de lockdown

Ik maak mij al tijden zorgen om de toenemende invloed van rechterlijke uitspraken. Hiermee bedoel ik niet dat ik de rechtsstaat niet respecteer, maar dat deze buiten haar grenzen treedt. Steeds vaker vermengen politiek en rechtspraak zich tot een toxische cocktail. Deze gemuteerde Peace through Law doctrine is naar mijn mening een gevaarlijke stroming die via wetgeving de heilstaat wil afdwingen. Nu tegenwoordig zowat iedere politicus The Great Reset steunt, is dit uiterst relevant, want om deze WEF-agenda door te voeren is er een mate van dwang nodig. Immers, kiezers zijn verdeeld of willen niet zo ver gaan. Maar door deze Great Reset en de daarbij behorende internationale centralisering af te dwingen kan het via verdragen uit de invloedssfeer van de kiezer worden getrokken. Deze mission creep van onze rechterlijke macht heeft vorige week een pareltje opgeleverd.

GeldBlog

Toen ik als aandelenanalist begon was het juli 2000 ten tijde van de dot-com crash. Daarna kwam de kredietcrisis en nu corona. Eigenlijk is het een continuatie van één en dezelfde crisis, want alles draait om te veel slechte schulden. Sindsdien hebben overheden, bedrijven maar vooral centrale banken de financiële markten zo geperverteerd, dat er de gekste dingen gebeuren. Als je met een DeLorean terug kon gaan naar 2000 en je had de toekomst wereldkundig gemaakt, dan had de goegemeente je al 20 jaar terug in het gesticht laten opnemen. En dan hadden ze je een dienst bewezen, want de echte gekte vindt dus buiten het gesticht plaats.

Zo ging de olieprijs in 2020 negatief. Jawel, als je vaten olie zou hebben gekocht, dan kreeg je geld toe! Er was een groot tekort aan opslagruimte, dus konden vele partijen de geleverde olie nergens kwijt en/of doorverkopen (corona-vraaguitval), wat tot de (tijdelijke) ineenstorting leidde van de olieprijs.

En dat was niet de enige prijs die negatief ging, want enkele landen kregen al geld toe als zij staatsobligaties uitgaven. Duitsland en Zwitserland bijvoorbeeld. Deze trend heeft zich niet alleen voortgezet, maar ook verbreed. Minder dan 15% van de wereldwijde schulden hebben nu een yield van meer dan 2%!

GeldBlog is BOOS

Dit is de strekking van enkele experts die in een nu.nl artikel worden aangehaald. Klassieke aandeelhouders moeten voortaan maatschappelijk betrokken beleggen. “Het klassieke aandeelhoudersmodel draait om gunstige kwartaalcijfers en het uitkeren van dividend” en aandeelhouders moeten van hun stemrecht afzien om “steward ownership” mogelijk te maken. Ik heb zelden zoveel onzinnige dingen gelezen en het erge is dat dit idee steeds breder gedragen wordt.

Zoals eerder in dit blog beschreven, is de overheid actief bezig om iedereen in de ESG (Environmental, Social and Governance) hoek te drukken. Nu gesteund door links-ideologen. Zo is een groot gedeelte van het journaille socialistisch aangelegd. Hetzelfde kan gezegd worden van de economen. Wat de twee groepen in ieder geval met elkaar gemeen hebben is de overtuiging dat de maatschappij maakbaar is (met andere woorden: van bovenaf aan te sturen is). Niet u en ik bepalen hoe, wat waar en of we iets doen, maar een centraal machtsorgaan. Economisch fascisme noem ik het (beetje pleonastisch geef ik toe).

GeldBlog

Niet alleen Zwitserland krijgt dit label opgeplakt, maar ook Vietnam. Dat Amerika een land officieel beschuldigt van het manipuleren van de wisselkoers komt niet heel vaak voor. Het kan aardig wat consequenties hebben. Het IMF gaat dan officieel bemiddelen en de VS kan deze landen uitsluiten van bepaalde handel met de VS. Maar dit is de wereld op zijn kop! Zwitserland pakt het, gegeven de omstandigheden waar het geen invloed op heeft, erg goed aan. Het handelen van de Zwitserse centrale bank (SNB) is ook een goede hint voor de oplettende burger.

Wat houdt het manipuleren van de eigen valuta nu in? In het geval van Vietnam, probeert het land haar munt kunstmatig te verzwakken (wisselkoers lager zetten dan wel het voorkomen van een stijging) zodat de export vanuit Vietnam niet te duur voor de rest van de wereld wordt. Dat Amerika dit label nu op Vietnam heeft geplakt houdt vast ook verband met de enorme verhuizing van Chinese exporteurs naar Vietnam (om zo de importheffingen van de VS te omzeilen). Maar dat negerende, kan er best gesproken worden van wisselkoersmanipulatie door Vietnam. Het land heeft een relatief groot handelsoverschot met de VS en de Vietnamese centrale bank blijft dollars opkopen met Vietnamese dong. Hierdoor wordt de stijging van de dong versus de dollar een halt toegeroepen.

De vraag is of de koersstijging van de dong nu ligt aan de goede economische vooruitzichten in Vietnam, of aan het ultra ruime monetaire beleid in (o.a.) de VS. Als we de balans van de Fed bekijken en de geldhoeveelheid, dan zou Vietnam de VS moeten beschuldigen van koersmanipulatie van de dollar!