Toen ik de rellen in Blerick zag, dacht ik gelijk dat een roomblanke politieman vanuit vermeend racisme in een moeilijke buurt een allochtone crimineel had neergeschoten. Fouten maken is immers menselijk. Het bleek mijn eigen setje vooroordelen te zijn. 

De politie kwam als mosterd na de maaltijd. Na het schot. De politie had helemaal niets te maken met de moord. Het was de derde criminele afrekening in korte tijd. Normaal zou de wijk dan denken aan de eigen kinderen en de criminelen zelf lynchen  op een presenteerblaadje aan de politie geven. Laat ze maar lekker dealen en elkaar omleggen, maar niet in je eigen achtertuin. 

Blerick toont aan hoe snel de vlam in de pan slaat. De politie wordt als opgejaagd wild de wijk uitgewerkt, kan niet vrij rechercheren, wordt niet geholpen in het onderzoek naar de dader. Honderden nieuwe Nederlanders waren op de been om het de politie zo moeilijk mogelijk te maken om de sporen veilig te stellen en om jacht te maken op een moordenaar. Journalisten troffen hetzelfde lot. 

Buurtbewoners klagen al jaren over intimidatie en overlast. Toch zie je na de massale inzet van de ME en het molesteren van Powned geen arrestaties. Daar gaat het fout. De burgemeester noemt de derde liquidatie op rij samen met de overlast een incident. Het is een gedoogzone van criminaliteit, drugsoverlast en geweld. Een banlieu.

De voorlichting noemt het een dodelijk schietincident, alsof er iemand met een sportvergunning bij een schietvereniging een dom foutje maakte. Het gaat hier echter om een moord in een woonwijk tussen spelende kinderen. Iemand die met een vuurwapen rondloopt, heeft een bewuste keuze gemaakt een delict te plegen (vuurwapenbezit) om daarmee een levensdelict te kunnen plegen. 

Poppenkast

Tegelijkertijd zitten 24 bewindslieden al een paar dagen als een braaf schoolklasje hun mond te houden. Twee dozijn legkippen op drie rijen stokjes. Partijen die werden buitengesloten of nalieten regeringsverantwoordelijkheid te nemen, mogen dagenlang blaten over een regeerakkoord dat zwijgt over salafistisch terrorisme, no-go areas en mislukte integratie.

Terwijl (nieuwe) Nederlanders hard worden aangetast in hun vrijheid, veiligheid en welvaart zit de top van de macht in vak K met een telefoontje te spelen. Bewindspersonen en oppositie die woordgrapjes maken om de beeldvorming te manipuleren en de campagne af te trappen. Totaal gevangen in hun eigen schijnwerkelijkheid. 

Blind en afgesloten voor de problemen in de gemiddelde wijken. De muren van de Tweede Kamer zouden eigenlijk een grote videomuur moeten zijn. Nieuwszenders, voorpagina`s van kranten, blogs & relevante vlogs zoals Pro247,  zodat de kloof tussen de theorie in het zaaltje en de praktijk op straat continu zichtbaar is, net zoals je een puppy in zijn eigen plasje duwt.

Paard achter de wagen

Het eerste novum uit het regeerakkoord is de hernoeming van het ministerie van Veiligheid en Justitie naar Justitie en Veiligheid. De rechtsstaat moet voorop. Alleen is er zonder veiligheid helemaal geen kans om te rechercheren, te vervolgen of recht te spreken. Getuigen blijven weg, niemand praat met de politie en rechters hebben ook een partner en kinderen.

Dat de rechtsstaat voorop moet ten koste van veiligheid betekent ook een verdere tunnelvisie op de rechten van de verdachten & daders, een verdere verwaarlozing van de rechten van slachtoffers of samenleving. Hier wordt de ene helft van een ethisch dilemma weggegooid om vervolgens zonder afweging of debat ongehinderd en maximaal te kunnen deugen.

Gezonde roker

Mohammed Bouyeri was lid van de terroristische Hofstadgroep, maar zou toch de moord op Theo van Gogh alleen gepleegd hebben. Aan de ene kant was de Amsterdamse politie een jaar lang een derde van haar rechercheurs kwijt aan om de andere daders in beeld te brengen, aan de andere kant hebben we een AIVD die weigert informatie te delen.

De AIVD volgde de Hofstadgroep sinds herfst 2002, in oktober 2003 werden vier leden gearresteerd en vrij snel weer vrijgelaten en in november 2004 werd Theo vermoord. Ruim twee jaar werden de juiste mensen gevolgd en Theo en Ayaan waren sinds de uitzending van Submission op 29 augustus 2004 voorspelbare slachtoffers. Ayaan werd streng beveiligd.

Net zoals Pim Fortuyn kreeg Theo van Gogh geen beveiliging. Wat is het nut van een sleepnet als je niet bereid bent de vangst naar de kade te brengen, te kaken en in het ijs te gooien? Dit is geen probleem van meer geld, meer bevoegdheden of meer informatie. Het is een probleem van samenwerking en ethische keuzes.

Het lijkt wel of het parlement & kabinet over een heel ander land regeren. 

Al minimaal vijftien jaar.

Feynman

Deze week begon met de rijke Noord-Italiaanse delen Lombardije en Veneto die referenda hielden voor meer autonomie en meer zeggenschap over eigen geld.

In de restanten van de 1100 jaar zelfstandige republiek Venetië stemde 98,1% voor meer autonomie, bij een opkomst van 57%. In Lombardije stemde 95,3% voor meer autonomie bij een opkomst van meer dan 40%. De belangrijkste nettobetalers binnen Italië bedanken voor de eer. 

Deze twee regio's hebben een BNP dat even ruim boven het EU28-gemiddelde zit, vergelijkbaar met de rijkere Nederlandse provincies. Kaartje. Op landelijk niveau was harde EU-austerity nodig om de tering naar de nering te zetten, op regionaal niveau betekent dat belasting betalen zonder vertegenwoordiging (want vervangen door Brusselse technocraten) en wegbezuinigde tegenprestaties.

Het Verenigd Koninkrijk bestaat voornamelijk uit gebieden met een BBP per inwoner van (ver) beneden het Europees gemiddelde. Toch is het hele land een forse nettobetaler. Het Schotse Aberdeen en omgeving verdient fors aan olie & gas, de rest zit onder EU28-gemiddelde. Het Londense financiële centrum is schatrijk, maar daar kopen de boeren niets voor.

Nadat ruim vierhonderdduizend Nederlanders een petitie ondertekenden, kwam VVD-er Stef Blok met twee onderzoeken vanuit ministeries en een strafrechtelijk vanuit het openbaar ministerie. Geen onafhankelijk onderzoek.

Het andere zoethoudertje is de nieuwe wet op de Forensische zorg, die in 2010 is ingediend, in 2012 aangenomen door de Tweede Kamer. Als 1 aprilgrap schorste VVD-er Fred -bonnetje- Teeven de behandeling ervan in 2014. In 2018 gaat de Senaat er verder over babbelen.

In deze wet wordt het mogelijk medische gegevens op te vragen als een crimineel niet meewerkt aan het onderzoek in het Pieter Baan Centrum. De politici hopen dat met archiefmateriaal soms alsnog een ziekelijke stoornis of gebrekkige ontwikkeling van de geestesvermogens is vast te stellen, en daarmee TBS alsnog op te leggen.

Kijken we naar de basisschoolmoord in Hoogerheide dan zit er een kern van waarheid in dit idee. Daar liep iemand met een mes een school in, zag zijn achtjarige neefje en stak deze in de hals en de nek, dood. De Hoge Raad zag ruimte om zijn veroordeling tot TBS te bekrachtigen door een grote verzameling oude psychiatrische onderzoeken en de bizarre wijze waarop het delict gepleegd is. 

Kijken we naar de strafzaak van een idioot die sinds zijn negende met justitie in aanraking kwam en een reeks buitengewoon gewelddadige roofovervallen pleegde dan zien we dit sprookje uit elkaar spatten. Om gevulde handtassen te jatten werden slachtoffers met een mes in hun gezicht of nek gestoken.  

**Fata Morgana
**Eerst schrijft het Hof op basis van oude onderzoeken TBS op te kunnen leggen, bespreekt in detail welke stoornissen in die onderzoeken staan en komt daarna met de wonderbaarlijke genezingstheorie voor onder andere zwakbegaafdheid. Lijnrecht tegenin het grove en zinloze geweld waarmee de vermogensdelicten gepaard gingen. Helaas ging het OM niet in cassatie.

Hoewel psychische zorg meestal gaat om leren leven met je probleem in plaats van het oplossen daarvan, neemt het Hof zonder enig bewijs aan dat misschien de dader inmiddels genezen is, en dat daarom niet vaststaat dat de dader tijdens de reeks delicten een ziekelijke stoornis of gebrekkige ontwikkeling van de geestesvermogens had. En legt vervolgens geen TBS op.

"De longstay-afdeling voor gevaarlijke, onhandelbare criminelen loopt leeg. Het aantal tbs'ers in de kliniek voor langdurige opvang is in 4 jaar tijd gehalveerd, van ruim 200 in 2012 tot 112 nu."

Monsters lopen gewoon buiten, of vanuit een half open instelling buiten. Waarom de zee op met een sleepnet als je niets doet met de vissen die je al gevangen hebt? Hier besparen we 88 keer 365 dagen lang €500, samen 16 miljoen per jaar. Totdat je kijkt hoeveel geld besteed is in de afgelopen weken om Anne Faber te vinden. Ze lag op de oude chillplek van Michael P. Het kostte 10 miljoen de Utrechtse serieverkrachter te vinden. Zulke operaties in het kielzog van psychiatrische terroristen zijn net zo structureel als de bezuiniging. 

Jeroen Pauw zei gisteravond "slachtoffer van een gek" toen hij de initiatiefneemster van de petitie de maat nam. Dat deze gekken na bizarre verkrachtingen geen TBS kregen van de rechtbank en het hof, vormt het falende rechtssysteem dat Jeroen niet herkende. Dit terwijl dezelfde Michael P. halverwege zijn celstraf wel naar een psychiatrische instelling werd gebracht.

Hennis maakte een woordgrapje over over het graf van militairen. Niet af- maar optreden! Waarom moeten we wachten op een extra onderzoek, een debat of haar zelfinzicht? Waarom moeten we wachten op een kabinet dat haar vraagt te vertrekken? Waarom is een motie van wantrouwen voorbehouden aan een Tweede Kamer met politici die als stemvee gevangen zitten in een hoogstafhankelijke relatie met hun werkgever?

Moet u zich eens voorstellen dat er dankzij een sleepnet goed toezicht was op te linkse politieke activisten. Was daarmee de moord op Pim Fortuyn voorkomen?

Of goed toezicht op te rechtse politieke geluiden. Was daarmee de opkomst van Geert Wilders voorkomen?

Als de VVD, Balkenende en Rutte betere informatie hadden gehad over een politieke dissident die de tweede partij van Nederland zou oprichten, hadden ze dan de statistieken over migranten en minderheden tijdig gemasseerd? Was dan de PvdA eerder gekomen met populistische uitspraken? Dankzij twee politieke showprocessen is zeker dat de politieke wil er is.

Een sleepnet zal altijd nieuwe politieke geluiden goed moeten afluisteren. Je weet immers nooit vooraf welke politici in hun activisme doorschieten en de overstap maken naar terroristische aanslagen. Alleen die info blijft niet hangen in een gesloten inlichtingendienst, maar valt ook op het bureau van haar werkgevers. 

De campagnemedewerker van Trump, Paul Manafort, werd langdurig afgeluisterd. Goedgekeurd door een FISA rechtbank die in het geheim bijna alles goedkeuren. Er volgde bijna geen reactie. De vorige keer dat een president betrapt werd op het bespioneren van politieke tegenstanders, was Watergate. 

In de jaren zeventig gaf Nixon opdracht gaf tot een inbraak in het democratische hoofdkwartier. Doel was de democratische kandidaat Edmund Muskie af te luisteren en te laten struikelen, en daardoor won George McGovern de nominatie van de democratische partij. Deze kandidaat was veel te radicaal, maakte geen kans, en daarmee won Nixon zijn herverkiezing.

Hillary had een vergelijkbare tactiek, ze heeft haar laven zelfs opgedragen Trump de Republikeinse nominatie te laten winnen. Iets wat Wikileaks lekte uit de Podesta-emails. Hillary ritselde op de achtergrond alle democratische superdelegates, zodat ze voor de voorverkiezingen als enige een redelijke kans maakte op de democratische nominatie.

Deze gang van zaken zou prima verklaren waarom de laatste presidentsverkiezing ging tussen een opa van 70 en een oma van 69. De ene een zakenman zonder politieke ervaring, de ander een politieke slang met een besmeurd verleden en regelmatige wegtrekkers. 

Net zo zielig als de Duitse verkiezing tussen Angela Merkel (de facto voorzitter EU Raad) en Martin Schulz (Voorzitter EU Commissie). Een strijd tussen twee eurofielen die buiten de realiteit leven en proberen met hun waanbeelden de ellende die ze hebben veroorzaakt te overschreeuwen.

Als je kijkt naar de puinhopen bij de Nationale Politie, moet je de vraag stellen: zijn dit de mensen die straks in al uw persoonlijke date mogen rommelen?

De politie blijkt zo lek als een mandje, vooral richting criminelen. De lekkende agenten zijn in veertig procent van de gevallen van allochtone afkomst, terwijl maar zeven procent van de politie allochtoon is. Agenten die de noodklok luiden, worden de ziektewet in gerommeld. 

De screening van nieuwe en huidige agenten is een ondergeschoven kindje. Evenals de cursus schieten. Toen Theo van Gogh vermoord werd, was de politie Amsterdam Amstelland een jaar lang de helft van zijn recherchecapaciteit kwijt om uit te zoeken of Mohammed Bouyeri alleen handelde. 

De capaciteitsproblemen bij politie uiten zich in minder zaken door het OM en rechters. Lege gevangenissen en een tekort aan cipiers. De strafrechtketen stort in. Terwijl de platte pet het steeds moeilijker krijgt, is de top bevangen door een zelf gecreëerd probleem: een reorganisatie. Agenten noemen deze operatie een fiasco. 

De politietop is al jaren bezig om de 25 korpsen te fuseren tot een nationale politie en direct weer op te delen in 10 regionale eenheden, die weer onderverdeeld zijn in districten met onderaan dezelfde basisteams. Keuzes over de inzet van politie blijft bij burgemeesters en officieren van justitie. 

Dit rondje om de kerk heeft bijna een miljard gekost, inclusief overschrijdingen van honderden miljoenen en jaren vertraging. Dit had allemaal sneller gekund door niet een totale reorganisatie af te roepen, maar een nationaal servicecentrum op te zetten voor ICT, salarisadministratie en andere te centraliseren diensten. 

De minister wilde niet onderhandelen met alle ondernemingsraden van individuele korpsen en ondersteunende diensten, richtte daarom eerst een centrale ondernemingsraad in oprichting op (afgekort COR i.o.) en fêteerde deze en kreeg onvoorwaardelijke medewerking. De leden ontvingen ook twee jaar lang dubbele toelagen voor hun werk, bovenop hun vrijstelling van werkzaamheden.

Met de sleepnet vist de overheid achter het net van terreur, de privacy van de vrije burger raakt verstrikt in een verstikkend vangnet, en iedereen verliest.

Wie het laatste wil weten over de aanslagen in Barcelona, haar Ramblas en Chambrils leest tegenwoordig The Japan Times. De daders waren offline gegaan tijdens hun voorbereidingen. Geen telefoon, geen internet en geen bancair verkeer. Er was niets voor een sleepnet. Er kwamen geen gegevens, er was niets om een algoritme op los te laten. Big Brother was blind.

Ze kenden de fetisj van inlichtingendiensten & politici op afluisteren. Dat konden ze kinderlijk eenvoudig omzeilen door elkaar te leren kennen bij de moskee, alleen in persoon berichten over te brengen en op een afgelegen locatie te experimenteren met een bomfabriek. Zelfs een premature explosie in hun laboratorium zette de speurders niet op het juiste spoor.

De eerste kennismaking tussen de terroristen was geen toeval. Bij de deur stond een imam met twee gezichten. Openlijk de gematigde sociale moslim uithangen, maar bij hanggroepjongeren de kwetsbare geesten voeden met haat, voor de jihad. Het gemak waarmee extremisme vrij gepredikt mag worden, omdat wij geen concessies willen doen in de verheven geloofsvrijheid, heeft een directe relatie hoe makkelijk er te ronselen is.

Er is een menselijk sleepnet nodig van pubers en adolescenten in de moskee. Een jihadwatch, een sheikwatch, maar dan door mensen die jong en kwetsbaar genoeg zijn om benaderd te worden door onze tegenstander. Inlichtingen is een vak vanuit infiltratie in gesloten gemeenschappen. Waarbij die infiltratie in de oprichtingsfase moet plaatsvinden en jarenlang behouden moet blijven. Daarom was de halvering van de AIVD de domste fout uit de naoorlogse geschiedenis. Nu is de boot gemist of verlaten en komt men er nooit meer terug in.

Een sleepnet zal vinden dat de vijfde colonne sympathieën heeft voor aanslagen. Worden die allemaal fysiek gevolgd? Of alleen de idioten die onthoofdingen liken op Facebook? Maar dat doet de terrorist niet. Die weet dat dat niet meer kan. Hier is het digitale sleepnet op zoek naar uiterlijk vertoon, terwijl de betere terrorist die niet meer heeft.

Een sleepnet is een achterhaald instrument. Zoals een maliënkolder, een harnas of een slotgracht. Westerse politici en hun bevolking kijken te veel naar wat er in de vorige oorlogen nodig was, in plaats van de huidige of komende. Het leunt op de medewerking van een preventief bekennende verdachte. Dan de bijwerkingen van dit paardenmiddel…

Deze week kwam de marginale loonsverhoging voor leerkrachten van PvdA-minister Lodewijk Asscher er vijf jaar niet, en daarvoor kwam PvdA-minister Jet Bussemaker op het idee mbo’ers richting Pabo te sturen, en een lijk in de kast van 467 miljoen euro. Demissionaire stuiptrekkingen in de Haagse slangenkuil voor hun aftocht richting baantjescarrousel, oppositie en vergetelheid.

Dit is oude wijn in nieuwe zakken. Na een mbo4 kan iedereen de overstap maken naar het hbo. Een overstap die steeds meer jongeren maken nadat ze met twee vingers in de neus het vmbo & mbo afmaakten en toch eens willen gaan werken voor een cijfer. Dat wil de minister in haar demissionaire periode stimuleren met geld wat ze niet heeft. 

Dit is een 100% draai, aangezien de noodzakelijke schakelprogramma's voor het verschil in voorkennis tussen de havo en mbo4 instroom normaal niet betaald worden. Datzelfde zie je bij studenten die na de HBO propedeuse naar de universiteit willen, of studenten die na een universitaire bachelor door willen gaan met een andere master. Bij overstappen zonder schakelprogramma valt de helft uit, doordat ze struikelen over een gat in kennis waarvan niemand de moeite nam het juiste boek überhaupt aan te wijzen.

Daar zitten allemaal kansen in, gezien het aantal leerlingen dat door risicomijdend gedrag en onvoldoende ambitie vanuit schooldirecties op een verkeerd niveau werd ingedeeld. Om de slagingspercentages op te krikken worden de havo-klassen verrijkt met vwo’ers, en vmbo-klassen met havisten. Ziet er leuk uit op papier, maar snijdt in de levensloop van talent. Je zal het maar zijn, het zal je kind maar zijn.

Aan de andere kant de risico's dat lesgeven iets wordt wat in het verleden door academici werd gedaan, nu door hbo’ers en straks door mbo’ers. Verschuift van een uitdaging waar een docent ruim boven de stof moet staan en op ieder vlak moet beseffen & bijsturen wat er gebeurd, tot uitvoerend warehousing achter computers via privacy-hatende methodes van uitgevers.

Finland heeft als stelregel dat zelfs op de kleuterschool docenten een specifieke academische graad moeten hebben. Daar zit wat in, hoe kwetsbaarder de jonge geest, hoe meer impact pedagogische fouten kunnen hebben. Veel beter van de Nederlandse oplossing waar docenten met een te algemene pabo-opleiding in het diepe worden gegooid om daarna door pedagogen en de staat vooral beoordeeld te worden, in plaats van ondersteund.

Dat de inspectie niet leunt op cijferfetisjisme & profiling op afstand, maar een basis heeft in lesbezoeken in de klas. Sla een deuk in het aantal uur dat een docent voor de klas staat. Dat is in Nederland 25 uur voor een fulltime baan. Klinkt fantastisch, in Finland is het een kwart minder. Nederland betaalt scholen voor gemiddeld 24 leerlingen in de klas, het zijn er meer.

Finland begint op latere leeftijd met lesgeven, omdat het aantoonbaar niet werkt bij kleine kinderen. Daarna geven ze middelbaar scholieren 800 uur les per jaar in plaats van onze 1040. Denken Hollanders echt dat in die laatste 240 uur de spons van een kind voor die dag nog steeds niet verzadigd is?!? Er wordt duur onderwijs gegeven op het moment dat het hoofdje vol zit.

Zeker aangezien pubers ruim drie uur per dag op een smartphone zitten en daarmee meer uren informatie verwerken dan in de klas. (3x365 = 1095 uur). Er heeft een revolutie plaatsgevonden, vroeger kwamen leerlingen spelen op straat of thuis tot rust, nu nergens meer. Erger nog, in de tijd voor huiswerk worden voor een paar euro vakken gevuld terwijl de kaartenbak van het UWV nog vol zit. 

Steeds meer maatschappelijke problemen worden bij scholen over de schutting gegooid, en daarna snijden in het intellectueel kapitaal wat het op mag lossen. Van nieuwe docenten verlaat 15% binnen vijf jaar het basisonderwijs. Bij voortgezet onderwijs is dat 32% en bij het mbo is 46%. Ziekteverzuim is hoog, en dat cijfer is exclusief docenten die uit liefde ziek voor de klas staan.

Een loonsverhoging is in ons belastingklimaat een kansloze missie. Hoeveel van de 270 tot 900 miljoen euro extra voor het basisonderwijs zal terechtkomen bij docenten? De vorige 1400 miljoen per jaar voor voortgezet onderwijs is zoek. Uitgaande van 130.000 basisschool docenten zit je op twee tot zevenduizend euro bruto per jaar. Klinkt leuk toch?

Voor een docent die alleenstaande ouder is mag maximaal 88% terug naar de fiscus. (Nog even exclusief de hogere aflossingen voor de studieschuld.) Die verdient in de grote steden te veel om een sociale huurwoning te krijgen, te weinig voor een hypotheek. Brutosalaris is in ons communistisch belastingklimaat geen indicatie meer voor welvaart.

Dit proefballonnetje van mbo’ers voor de klas is een methode om de blanke & vrouwelijke Pabo aan te vullen met allochtonen (daarom alleen subsidie in grote steden) en een lange termijn bezuinigingsstrategie. De staat wenst in het onderwijs niet marktconform te betalen en is nu in ernstige problemen gekomen nu het aanbod opdroogt. 

Al is de roeping nog zo sterk, als je er geen huis mee kunt regelen is het klaar.

De ECB stelt kapitaalcontrole voor bij systeembanken. Als een bank wankelt kunnen rekeninghouders vijf werkdagen niet bij hun tegoeden. Dat is goed voor de bank, maar een stuk minder voor de samenleving.

Het wankelen van de bank is meestal tijdens een recessie. Op dat precaire moment de omloopsnelheid van giraal geld een week tot stilstand brengen geeft enorme schade in de reële economie. Daarmee wordt het mogelijk omvallen van een bank afgewenteld op de samenleving.

De enige juiste methode is de bank over te nemen. Het spaar- en betaalsysteem-deel van de bank zonder onderbreking in stand te houden, af te splitsen, de bezittingen te liquideren en aan het eind van het proces de nieuwe gezonde bank naar de beurs te brengen om een deel van de kosten te dekken of als toezichthouder winst te maken. 

Centraal in dit proces is dat de pijn valt bij aandeelhouders, bankiers en managers. Die daarmee maximaal gemotiveerd worden het voortbestaan van de bank te bewaken in plaats van het slopende kwartaalcijferfetisjisme. Iets wat overigens niet werkt, aangezien Alan Greenspan in zestien seconden het Amerikaanse Congres uitlegde dat zelfregulatie in die sector zwaar wordt overschat.