Geenstijl

Een blauwe.

Van CDA'er Pieter Omtzigt en het Amsterdamse raadslid Diederik Wokesma. Inhoud is een grammetje naheffing en zoals iedereen weet is Omtzigt goed in naheffing, dat heeft-ie allemaal geleerd door de EU te bitchen. Zoek op Twitter maar eens naar 'CDA naheffing' (bewijs, 2MB). Kern van de zaak is dat er te veel straatdealers in Amsterdam lopen. Dat is vooral de schuld van toerisme, geen enkele Nederlander / Amsterdammer ooit koopt shit bij een vage straatdealer, maar toerisme levert veel geld op dus boeien. "Wij kunnen ons goed voorstellen dat de Belastingdienst bij drugsdealers naheft op basis van geschatte opbrengst in de afgelopen twee jaar, net zoals ze bij hennepkwekers doen", aldus Omtzigt. Het probleem is alleen dat een drugsdealer iemand is die onderaan de voedselketen staat. Klein bier. De grote jongens zijn te vinden in de haven, in een safehouse of bij Gordon thuis. Een dealer is, vaak, een joch. Schuif zo'n joch een blauwe envelop onder z'n neus, betalen kan-ie toch niet, er komt weer een ander. Veel dealers werken voor het geld: omdat ze dat echt nodig hebben. Problemen, schulden, hup dealen snel geld, stoppen. Wat je óók zou kunnen doen is een straatdealer gewoon in de cel jagen en hem (of haar of het natuurlijk) daar een jaartje laten nadenken. Maar ja, dat kost alleen maar geld en dan moet je handhaven. En we zijn natuurlijk wel in Nederland. Protip tot slot voor Omtzigt en Wokesma: nooit beginnen met een héle naheffing. Altijd eerst een kwartje.