"De meeste zakkenrollers zijn VLIN’ers, vluchtelingen in Nederland; als adres geven ze een asielzoekerscentrum op"

Een weinig verhullend kijkje in de nachtelijke straten van de nationale hoofdstad in de Volkskrant vandaag. Journalisten liepen een nacht mee met de Amsterdamse politie tijdens hun periodieke veegactie tegen straatdealers en ze zullen het zelf niet toegeven, want brave Volkskrant, maar alle vooroordelen kwamen voorbij. De criminelen heersen op straat? Check: "Tussen 10 uur ’s avonds en 7 uur ’s ochtends durven wij ons huis niet uit." Straffen voor straatdealers stellen niets voor? Check: "Nu eisen we verbeurdverklaring van hun handelsgeld, een geldboete vanaf 400 euro en een gebiedsverbod van 6 tot 12 maanden. Wie zich daar niet aan houdt, riskeert gevangenisstraf." Deze straffen werken niet? Check: "We zien vaak dezelfde gezichten." Een deel van het probleem importeren we zelf? Check: "De meeste zakkenrollers zijn VLIN’ers, vluchtelingen in Nederland; als adres geven ze een asielzoekerscentrum op." Het is onaangepast vrouwonvriendelijk tuig? Check: "Een ander begint te schreeuwen en valt aan – de inspecteur gooit snel de deur dicht – of grijpt naar zijn penis – de inspecteur is een 28-jarige vrouw." En de hele reden voor deze embedded journalistiek in de loopgraven van de nationale drugsoorlog: Het weren van buitenlandse toeristen in coffeeshops in de binnenstad gaat tot alleen maar meer straatdealen leiden? Dubbelcheck aldus een bevraagde criminoloog: "De kans dat de overlast door straathandel toeneemt, lijkt me reëel." Niet dat mevrouw Halsema zich daardoor laat tegenhouden, want die blijft lijnrecht achter haar plannen staan. Plannen die blijkbaar meer steunen op hoop dan op kennis.

Het is er sneller dan een pizza rara wat is het

Rotterdam wil succesvolle drugsdealers omscholen richting een legale 'lucratieve baan'. "Dealers met een goed lopend netwerk hebben kwaliteiten die ook de reguliere economie zal waarderen. Drugs moeten snel, discreet en eenvoudig geleverd worden. Dealers moeten de concurrentie een stap voor blijven, en zo meer." Tegenwoordig heb je namelijk ook Flink, Getir, Gorillas. En dan het prachtige kwaliteitenpalet van verkrachters! Zij zijn met al hun ervaring uitermate geschikt om reten te wassen in een verzorgingstehuis. Voor moordenaars hadden we in gedachten: aan de band bij de uitbeenderij. Uitgeprocedeerde asielcrimineliërs: servicemonteur Miele. WhatsApp-fraudeurs: werken bij de Kindertelefoon. Voetbalhooligans: beleidsmedewerker Ruimtelijke Ordening. Aanranders die in hun witte onderbroek op jonge meisjes kruipen: hoofdredacteur Joop. Doodrijders: slipinstructeur. Pyromanen: productexpert ARBO Poederblussers. Rellend coronawappietuig: nee, die blijven gewoon uitkeringstrekkers. Het antwoord op het raadsel is trouwens cocaïne.

Een blauwe.

Van CDA'er Pieter Omtzigt en het Amsterdamse raadslid Diederik Wokesma. Inhoud is een grammetje naheffing en zoals iedereen weet is Omtzigt goed in naheffing, dat heeft-ie allemaal geleerd door de EU te bitchen. Zoek op Twitter maar eens naar 'CDA naheffing' (bewijs, 2MB). Kern van de zaak is dat er te veel straatdealers in Amsterdam lopen. Dat is vooral de schuld van toerisme, geen enkele Nederlander / Amsterdammer ooit koopt shit bij een vage straatdealer, maar toerisme levert veel geld op dus boeien. "Wij kunnen ons goed voorstellen dat de Belastingdienst bij drugsdealers naheft op basis van geschatte opbrengst in de afgelopen twee jaar, net zoals ze bij hennepkwekers doen", aldus Omtzigt. Het probleem is alleen dat een drugsdealer iemand is die onderaan de voedselketen staat. Klein bier. De grote jongens zijn te vinden in de haven, in een safehouse of bij Gordon thuis. Een dealer is, vaak, een joch. Schuif zo'n joch een blauwe envelop onder z'n neus, betalen kan-ie toch niet, er komt weer een ander. Veel dealers werken voor het geld: omdat ze dat echt nodig hebben. Problemen, schulden, hup dealen snel geld, stoppen. Wat je óók zou kunnen doen is een straatdealer gewoon in de cel jagen en hem (of haar of het natuurlijk) daar een jaartje laten nadenken. Maar ja, dat kost alleen maar geld en dan moet je handhaven. En we zijn natuurlijk wel in Nederland. Protip tot slot voor Omtzigt en Wokesma: nooit beginnen met een héle naheffing. Altijd eerst een kwartje.