De allerbeste benefietactie ooit
Gefingeerd versleten-uitziende spijkerbroek uit, kekke trainingsbroek aan. Semi-nonchalant jasje aan de haak, sportjekkie om de schouders. Puntige midlife-hipster schoenen los en stevig ondersteunende loopschoenen om de zweters heen. Haarbandje? Nèh, toch maar niet. Ik ben tenslotte geen veertig meer. Ok. Rugzak met een paar pleisters, ouwe colafles met kraanwater, twee appels, sultana met pizza-smaak en twee extra-volkoren bruine boterhammen met duurzaam biologische 30+ fopkaas gereed? Jep! Mooi. We zijn er klaar voor! Bam! En we lopen. Niet naar die kont kijken Jolo, -niet doen-. VERDOMME DOE NIET. Kijk omhoog. Gore seksist. Wat als ze achterom kijkt. Ze eist fucking respect, man. Verder lopen nu. Denk aan arme bruine kindertjes. Voor hen lopen we helemaal van de Erasmusbrug in Rotterdam naar een of ander huilcentrum op subsidie in Den Haag. Niet vergeten Jolo, nog ff uitzoeken hoe het ook alweer heet voor we er aankomen. In dit is de Nacht van de Vluchteling 2013. Landmijnen in Soedan opruimen. Nondeju wat goed van ons. Met de huidige tussenstand (140k and counting) kunnen we er al 70 opruimen. En zij kunnen er voor hetzelfde geld slechts 70.000 neerleggen. Hoera! Fucking hell wat zijn we goed bezig. Allemachtig. JONGE KIJK NOU NIET NAAR DIE REET. -Sorry-. Zo goed bezig zijn dat je er een enorme tabernakel van krijgt. Kent u dat? Echt niet? Nou ja. Ik loop daar dan 40km mee rond. Dat is dus de hel. U weet zelf. Ik loop in de hel. Ik. Jolo. De hel. Overwin. Het. Omg.. DAT ASS! -pats-. Lantaarnpaal.