Islamisten tegenhouden in Mali, omdat het moet
Zandbakoorlogje numero zoveel in Afrika. Weer een stukje kansloze bemoeienis met een verloren continent? Een quasi-koloniale bezetting danwel 'trainingsmissie'? Een hearts and minds-campagne voor de bestwil van burgers die de Fransen desondanks zien als ordinaire bezetters? We doen even een stukje duiding, want het Mali-conflict kon weleens bepalend zijn voor de opmars van de politieke islam. En wel hierom.
Watskebeurt? De achtergronden: Frans Soedan, het tegenwoordige Mali en Senegal, werd in 1960 onafhankelijk. Senegal scheidde zich af en Mali werd een militaire dictatuur tot de verkiezingen in 1992. De minderheidsgroepering in het noorden, de Toeareg-nomaden, organiseerden zich en er waren regelmatig opstanden in hun gebied. De Toeareg profiteerden in 2011van de Libische Lente. Na de val van Khadaffi keerden zijn duizenden Toeareg-huurlingen, tot de tanden toe bewapende en goed getrainde vechtmachines, terug naar Mali. Zij verveelden zich waarschijnlijk te pletter, doken in de politieke onrust aldaar en sloten een pact met de Islamisten. In 2012 bezetten ze het noorden van Mali met behulp van onder andere aan Al Quaida gelieerde groeperingen. Klein nadeel van samenwerken met Islamisten: de sharia wordt nu meedogenloos gehandhaafd in het gebied, wat heeft geleid tot het op de vlucht slaan van duizenden Toeareg naar de grens van Algerije. En nu? De Toeareg zijn buitenspel gezet, de Islamisten maken de dienst uit in Noord-Mali. De Interim-premier Traore van Mali heeft de hulp van voormalige kolonisator Frankrijk ingeroepen, wegens falen van het eigen leger. President Hollande stuurde troepen en voert luchtaanvallen uit op rebellenbolwerken. De bedoeling is dat de troepenmacht van de overkoepelende West-Afrikaanse federatie Ecowas de boel overneemt.
Gaat dat lukken? Nou. Dat is nog maar de vraag. De Fransen willen de islamisten verpletteren en dan weg. Of nouja. Ze willen weg als Mali veilig is. Nee wacht, ze gaan pas weg als er 'legitiem gezag' is gevestigd, na een 'verkiezingsproces.' Kortom, Hollande heeft zich in een wespennest gestoken waaruit het niet eenvoudig terugtrekken is. De rebellen bestaan uit meerdere, min of meer onafhankelijk van elkaar opererende groepen, waarvan sommige gelieerd aan Algerije, waar dingen ook aardig uit de klauw escaleren in verband met Mali. En de huidige Malinese premier zit er ook alleen maar na een militaire coup, dus democratie is heel ver te zoeken.
Oh, okee, en als de Fransen falen? Hebben we een probleem. De regio is zo stabiel als een kratje nitroglycerine in een achtbaan met vierkante wielen. Mali is superduper handig gelegen als uitvalsbasis voor allerlei aanslagen en andere narigheid. De Sahelwoestijn in Noord Mali is een vrijplaats voor terreurtuig, de Amerikanen voeren weleens een dronevluchtje uit erboven maar er valt redelijk ongezien te rebelleren en te trainen.
Ja boeiont, wat moet ik daarmee? Goede vraag. Met Mali op zich niks, natuurlijk. Maar in plaats van het ver-van-mijn-bed cynisme zou enige dankbaarheid aan Les Fransozes wel op zijn plaats zijn. Hollande kon weleens een moderne Karel Martél worden in de strijd tegen het oprukkend islamofascisme. Nu Europa kwispelend op de rug rolt voor wolven in schaapskleren als Morsi en zijn Moslimbroederschap, en ons uitleveren aan de Booslims in een schandalige weg-met-ons-vertoning moet iemand het doen, qua tot hier en niet verder. Het laatste wat wij moeten willen met ons allen is een groot Islamistisch machtsblok in Noord-Afrika. Wat de 'het gaat allemaal om de grondstoffen' huilhippies ook beweren. Laat de Fransen er een diamantmijntje of twee aan overhouden, soit. Natuurlijk moet ook Hollande in de EU pas lopen, maar beter vechten we de strijd daar uit dan dat we het extremisme er laten gisten. Voor je het weet staat het Sharia-gajes weer aan de poorten van Wenen te rammelen en dan is het echt te laat. Zijn we allemaal de Sjaak.
Ter plaatse te volgen: de man die fluitend elke brandhaard binnenwandelt en aldaar dodentallen doortwittert aan het thuisfront, Harald Doornbos. En oorlogspaparazzo Joe Penney, die de situatie live bij u in de huiskamer brengt.