Nederland zit barstensvol met gelukzoekers
Iedere dag pakken honderden mensen hun koffer. Klaar om er vandoor te gaan, een uitzichtloze situatie achter zich te laten en op zoek te gaan naar nieuw geluk door de grens van Nederland over te steken. De vaak slopende, bureaucratische asielprocedures met al haar inherente risico's van af- en uitwijzing worden getrotseerd, omdat ze niet langer opwegen tegen de uitzichtloze situatie in het thuisland. Daar is geen werk meer, geen geld meer, er heerst een instabiele politieke situatie en de onderlinge verhoudingen tussen bevolkingsgroepen staan op scherp. Corruptie viert hoogtij, inkomensongelijkheid verkleint de kansen voor steeds grotere groepen en sociale vangnetten staan onder grote druk. Dat jaagt mensen op de vlucht en het worden er ieder jaar meer. Taalgrenzen en het gevaar om niet geaccepteerd te worden vormen geen beletsel meer, evenmin als het niet ondenkbare vooruitzicht van opvang in een vreemdelingencentrum of zelfs een noodcamping op een schoolplein. Daar waar opvangmogelijkheden zijn voor immigranten en hun culturele achtergrond, daar waar werk is voor gewilligen en daar waar vrijheid heerst voor hogeropgeleiden met een mening, daar komen mensen op af die op zoek zijn naar een beter leven. En geef ze eens ongelijk, in deze woelige tijden. Maar ondertussen zit Nederland dus wel barstensvol met autochtone gelukszoekers.