The war on Kees Momma

Vergeet eerst even alles wat u weet over klinische psychologie. Ok, nu graag aandacht voor ASS, oftewel de autismespectrumstoornis. U kunt het kennen van gasten die vallende lucifers kunnen tellen op gehoor, fantasybeurzen, Wikipedia-editors, Kees Momma of speeches op een leeg Malieveld. We kunnen spreken van een griezelig probleem. Waar het ook een probleem is, is in de Verenigde Staten van Amerika. Zoals Trump gister tijdens zijn campagnespeech op de herdenkingsdienst van Charlie Kirk aangaf, is de autisme-epidemie al jaren 'out of control'. Waar 25 jaar geleden nog bij 1 op de 150 Amerikaanse kinderen autisme werd geconstateerd, gebeurt dat vandaag de dag bij 1 op de 36 Amerikaanse kinderen. Laat ons even heel duidelijk zijn: dat komt NIET door meer onderzoeken of een beter begrip van wat autisme inhoudt in de psychologie. Waar het WEL door komt, horen we vanavond van Trump en Bobby Kennedy, alsook een plan 'to stop it from ever happening again'. De doorbraak van de regering-Trump is het ontdekken van een link tussen autisme en pijnstiller Tylenol, dat veelvuldig wordt geslikt door zwangere vrouwen. Dat is GEEN pseudowetenschap, nogmaals: VERGEET ALLES WAT U WEET.

Benoem de oorlog NIET

Bij dezen roepen we ons roze café van 19 september uit tot het Fawlty Towers StamCafé. Het is namelijk op de dag af 50 jaar geleden dat de eerste aflevering van de Britse hotelkomedie op televisie verscheen. Dat is weliswaar een heel aantal jaren, die paar afleveringen Fawlty Towers (of iets meer dan een paar dan, 12 in totaal) hebben scènes opgeleverd voor de eeuwigheid. Scènes die ook gekwoot worden door mensen die 50 jaar geleden nog helemaal niet bestonden, en dat is niet alleen omdat de KRO het door de jaren heen een paar duizend maal heeft herhaald. Fawlty Towers was en is de ultieme Britse sitcom. Een meesterlijke prestatie van John Cleese, zo meesterlijk dat we het hem vergeven dat hij 50 jaar later alleen nog maar overal kan roepen dat je tegenwoordig niks meer kunt roepen. Is ook wel een beetje zo, natuurlijk. Humor om te lachen na de breek.

Kon toen nog gewoon

Als het aan Israël ligt doen ze gewoon mee met het Eurovisie Songfestival, want 'we moeten het allemaal niet politiek maken'. Datzelfde Songfestival, dat overigens altijd al en misschien zelfs per definitie politiek is, wordt komend jaar geboycot door Nederland, Slovenië, Ierland, Spanje en IJsland als Israël gewoon meedoet. Je kunt je afvragen of Israël het ook niet zelf een beetje politiek maakte toen ze in via het Israëlische regeringsaccount op X stemmen gingen werven, maar dat deden ze ook al vóór de oorlog en: voordat Israël het politiek kon maken hadden talloze anderen de aanwezigheid van een Israëlische zangeres al politiek gemaakt. En waar ligt de politieke grens precies? Eden Golan mocht wel zingen over een Hurricane, maar de oorspronkelijke titel 'October Rain' was volgens de organisatie te politiek. Dit hele gesteggel doet ons, zonder het politiek te maken, verlangen naar een tijd dat het allemaal net ietsje gezelliger was. Toen de neuzen (niet politiek bedoeld, red.) nog een beetje dezelfde kant op stonden en het Songfestival nog gewoon een podium voor leuke, ontroerende of maffe liedjes was. Een Songfestival waar we graag naar keken, zelfs als het soms een beetje politiek was.

Stamcafé

En zo gaat het dus. Man, conservatieve opiniemaker, publieke intellectueel, vader van twee, gaat op tournee door Amerika om in debat te gaan met andersdenkenden. Is namelijk zijn favoriete bezigheid: tegenstand bieden aan tegenstanders. In woord, niet in daad; conservatieve opiniemaker is een beschaafd mens. Vertrekt van huis, op naar Utah, nota bene naar een universiteitscampus, waar de uitwisseling van ideeën gemeengoed is, of zou moeten zijn of in ieder geval lang was. Neemt plaats op een podium in een leuk tentje waar voor de gelegenheid 'Prove me wrong' op gedrukt staat, de premisse van zijn tournee. Zo gezegd, zo gedaan. Hij gaat zitten, denkt hardop, debatteert, redeneert. Of hij wint, zullen we nooit weten, want voor hij zijn argument af kan maken, schiet iemand hem in zijn nek. En zo gaat het dus. Man, conservatieve opiniemaker, publieke intellectueel, vader van twee, is dood. Hij werd 31.

(Hier reflectie, nieuwsupdates gaan hier verder)

Nou en dit is dan ook maar meteen het Stamcafé

Er is een nieuwe sheriff in Den Haag en ze heet Angela de Jong (jezus wat woke, wijven als sheriff, red.). Ja je kunt iemand ook kapotpromoveren natuurlijk, in de journalistiek een bekend fenomeen, en in de columnistiek klaarblijkelijk ook. Die arme meid wordt nu zelfs door Jan Paternotte voor schut gezet (en nog goed ook). Angela vindt allemaal dingen van de hypotheekaftrek en wijdde er een stukje aan, waar op een zeker roze weblog eerder vandaag al kebab van werd gemaakt. Nee, mensen die overal maar een mening over hebben en die nog optikken ook, dat vinden we bij GeenStijl verschrikkelijk. Afijn. Angela de Jong is dood, leve Angela de Jong; proost op de gloednieuwe parlementair columnist des vaderlands.

Tevens: StamCafé

Fijne Internationale Dag van de Cosplay voor iedereen (?) die het viert, alsook een meewarige blik voor hetzelfde cohort. Dat brengt ons bij Cosplayer des Vaderlands Dick Schoof, die toch al meer dan een jaar verkleed als minister-president door het leven gaat. Gevolg: het percentage alcohol in een pilsje is hoger dan het percentage Nederlanders dat nog vertrouwen heeft in de politiek. Dat heeft mogelijk het een en ander te maken met het uitblijven van beleid, maar ongetwijfeld ook iets met het aanblijven van dhr Schoof. Ook niet per se handig: een kabinet dat al ruziënd en kibbelend voor het oog van de natie uiteenvalt. Maar, beweert de meneer die dat allemaal had moeten voorkomen nu, achter de schermen was de sfeer juist goed en verliepen de gesprekken in welhaast gemoedelijke sfeer. Tuurlijk, rare snijboon, als jij het zegt.

Helemaal zen

Nou dat was leuk jongens zomervakantie allemaal boeken gekocht allemaal boeken ingepakt geprobeerd een obscure roman te lezen geprobeerd een minder obscure roman te lezen geprobeerd een Russische klassieker te lezen geprobeerd non-fictie te lezen die de Palestijnse kant van het conflict belicht geprobeerd non-fictie te lezen die de Israëlische kant van het conflict belicht eindstand allemaal niet gelukt de app van VI geïnstalleerd op het mobieltje abonnement afgesloten allemaal doorwrochte analyses gelezen over Eredivisiespelers die er geen snars van kunnen. Afijn dat ligt allemaal achter ons de kinderen zijn weer naar school eens kijken wat de couranten te melden hebben. Gebeurt best veel de afgelopen dagen zou je zeggen maar dat heeft precies nul komma nul invloed op het komkommerdieet van de beter leven redactie van de Volkskrant. HOE WEET JE OF JOUW WERK-PRIVÉBALANS IN ORDE IS? Nou meestal verneem je dat op verwijtende toon van het vrouwtje en als die niet bestaat lees je het dus gelukkig in een dagblad. Niet om pedant te doen maar je kunt zoiets natuurlijk ook zelf verzinnen hè stelletje pedaalemmers. Bijvoorbeeld: in misschien wel het mooiste huisje van Terschelling topics gaan zitten tikken voor GeenStijl = geen gezonde werk-privébalans. Anderzijds zit je met je papperige kop thuis ook halve dagen uit het raam te kijken hè meneertje Schots en laten we toch vooral niet doen alsof het privéleven nooit de werkvloer opsijpelt. In alle eerlijkheid de banen die gepaard gingen met een echt gezonde werk-privébalans waren verschrikkelijk, niet zelden moest je de neiging onderdrukken om jezelf midden op de redactie in brand te steken. Afijn verder nog wat meegemaakt zeker maar dat is privé dit is werk we houden dat hier keurig netjes gescheiden. Overigens ere wie ere toekomt de mooiste zin van 2025 tot dusver lazen we eveneens in de Volkskrant, in een kort verhaal van Thomas Heerma van Voss. "Het leven is een aaneenschakeling van kleine en minder kleine vernederingen." En zo is het maar net jongen, proost op het nieuwe werk/studiejaar, we maken d'r wat van, recht zo die gaat.

Tevens StamCafé

Zo hee. Dan nu naar Den Haag, waar de spreekwoordelijke keutel gisteren op epische wijze de ventilator kuste toen - toen nog - minister Veldkamp tijdens een 'Tweeminutendebat' over Gaza ineens maatregelen tegen Israël beloofde waar hij helemaal niet met de andere ministers over had gesproken en waar de andere ministers ook helemaal geen zin in hadden. Het leidde tot schorsing van het debat, toen uitstellen uitstellen uitstellen, toen het opstappen van minister Veldkamp, toen het opstappen van alle NSC-ministers, toen nog iets meer uitstellen en nu zijn we HIER. Dick Schoof trapt dadelijk af met een verklaring, waarna het debat over de situatie in Gaza wordt vervolgd ZONDER Dick Schoof. Tenministe, dat is het plan van Dick Schoof, die heeft aangekondigd dat MinDef Ruben Brekelmans als waarnemend minister van Buitenlandse Zaken het woord zal voeren. Maar dat vindt de oppositie dan weer niks. Eigenlijk een heel normaal Schoof I debat dus. Livestream na de breek.

Update 22:06 - Schoof spreekt. Betreurt het opstappen van NSC. 
Update 22:08 - Debatdirect stream lijkt dood, hier wel werkende stream. 
Update 22:11 - Kamer wil uitgebreidere verklaring en volgende week debatteren over de situatie rond het opstappen van NSC.
Update 22:13 - Eric vd Burg net even met een sneer naar NSC zojuist, Jimmy Dijk nu woest (what else is new??)
Update 22:15 - Paternotte vraagt Schoof aanwezig te blijven. En wil 5 minuten schorsen.
Update 22:16 - 5 minuten schorsing. Dan restant Tweeminutendebat.
Update 22:24 - HEHE debat wordt hervat.
Update 22:25 - Kamer wil nieuwe behandeling van de gisteren al door Veldkamp behandelde moties.
Update 22:36 - Het gaat al eventjes over het eventueel opvangen van zieke kinderen uit Gaza. Dat wil het kabinet niet. Ouwehand: 'Hoeveel kinderen mogen van de minister dood?'
Update 22:55 - Hoop gesteggel over en weer over de moties en de adviezen, o.a. over wapen- en handelsembargo's. Brekelmans doet het aardig voor iemand die enkele uren geleden tot waarnemend minister BuZa gebombardeerd is.
Update 23:10 - Hee daar is Kati Piri. Kabinet wil best meer handelsbeperkingen voor illegale nederzettingen, maar op Europees niveau. Oppositie woest want never nooit mogelijk. Nationale maatregelen NU NU NU.
Update 23:20 - Ondertussen: de ontslagbrief van Veldkamp.
**Update 23:31 - ** Waar we op 22:55 schreven dat Brekelmans het best aardig deed moet komen te staan 'tja nee het gaat wel maar echt lekker is het natuurlijk ook niet', stop de tijd. Veldkamp zou abrupt zijn weggelopen uit het overleg over de maatregelen in de ministerraad, vertelde Brekelmans net.
Update 23:43 - Vroonie/Nicolien van Vroonhoven/Vroontje het Reuzenkind van NSC woest op de woorden van Brekelmans over het weglopen van Veldkamp. Lekker partijruziemaken in het parlement jippiejaajee.
Update 23:56 - Volt én Kati Piri WOEST op Brekelmans over het stoppen met de aanschaf van battle-tested Israëlische wapens. Lijken te willen weten waarom Brekelmans dagelijks over Gaza vliegt om kinderen te bombarderen. 
Update 00:05 - Van Baarle: Minister heeft politiek bloed aan de handen en ER KOMEN TRIBUNALEN.
Update 00:15 - Schorsing tot 00:25
Update 00:30 - Een paar ultra dramatische stemverklaringen met een hoog I Have a Dream gehalte.
Update 00:33 - OUWEHAND HAD EEN SPANDOEK. Zó, die durft! Wat is het toch met die dierenpartij en hun maffe Pippi Langkous vibes?
Update 00:40 - Afgelopen.

GO BROKE!

Dan nu even een stukje ophef dat lekker ver van ons bed staat, omdat het ook weleens  geinig is om de boel gewoon van een afstandje te beschouwen zonder direct in de frontlinie te hoeven meeschreeuwen. In Amerika heb je dus Cracker Barrel, een enorme kitschkeet waar Amerikanen al 56 jaar hetzelfde Zuidelijke zielsvoedsel kunnen opvreten in walgelijke hoeveelheden. Het geheel is aangekleed als een old-timey Zuidelijke huiskamer, met al 56 jaar dezelfde nep-haard, dezelfde schommelstoelen én al 48 jaar hetzelfde logo. Dat logo is deze week, voor het eerst in de geschiedenis, VERANDERD. Het plaatje van een oude man naast een ton is vervangen door een simplistisch embleem met slechts de naam van de restaurantketen. Wat volgde: honderdduizenden briesende 'murica-warriors op X/Twitter, een BOYCOT en kelderende aandelen. Die bedrijven gaan het echt nooit snappen, hè?

John de Mol verlengt Patjepeeter Gillis

Tja nee uiteraard hebben wij een hekel aan cancelcultuur, maar ook wij hadden Peter Gillis maar al te graag nooit meer op tv gezien. Die Gillis-loze toekomst leek even uit te komen toen de multimiljonair eerder dit jaar werd veroordeeld tot een half jaar cel voor belastingfraude. Gillis ging echter in hoger beroep, reden genoeg voor John de Mol (die ooit een programma bedacht waarin Afrikaanse dorpen zouden strijden om een waterput, red.) om de realityserie van die dikke pad met zijn vakantieparken voor depressieve tokkies (en asielzoekers, waar meneer zich overigens helemaal het schampus mee graaide bij het COA) gewoon een nieuw seizoen te gunnen. We wensen de makers veel succes met hun poging om van de man die al zijn Prinsenmeer-parken van de hand moest doen na aanhoudende misstanden (fraude, verboden wapenbezit, illegaal huisvesten), 1,5 miljoen aan toeristenbelasting achterover drukte en die volgens zijn ex losse handjes en stevige tandjes had, een SYMPATHIEKE BRABANDER te laten lijken. Wij kijken: niet.
Update - Ook dat nog: Peter krijgt 90.000 euro van Nicolleke omdat zij volgens de rechtbank de geheimhoudingsplicht over hun relatie heeft geschonden. Hatseflats had 2,1 miljoen euro geëist