Kenners hebben gesproken

De winnaar van de mooiste liefdeszin uit de Nederlandse literatuur, nadat een representatief volkspanel koos uit een top 10 die was samengesteld uit de inzendingen van 1500 genodigden van het Boekenbal. Deze: "Dit is het enige wat telt, lieverd, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was." Uit Een schitterend gebrek (2003) van heerlijk heerschap Arthur Japin. "In Met het Oog op Morgen zei Japin dat hij blij is met de uitkomst van de peiling, hoewel hij de winnende zin wel even moest opzoeken. (...) "Volgens de auteur is de zin wat betreft stijl niet per se bijzonder of mooi. "Maar hij is wel kernachtig. Het is een zin die dicht bij me ligt, en dat is sowieso het geheim van dit soort dingen: als je dicht bij jezelf blijft, bij iets wat je zelf hebt ervaren, dan heb je de grootste kans dat mensen zich erin herkennen."" Mooie man.

Onderstaand trouwens de gehele Top 10.  En we hebben de vakjury maar te geloven want wij weten überhaupt niet wat liefde is, de enige romans die we lezen zijn van Sid Lukassen en de overige oriëntatie door het liefdeslandschap besteden we uit aan deze plaatjes.

Arthur Japin is schrijver, doet aan ballet (lol), vindt van zichzelf dat hij kan acteren en woont samen met twee mannen in Utrecht. Verder schrijft Arthur Japin bestsellers die vrijwel uitsluitend worden gelezen door 45+-vrouwen met kort praktisch kapsel.

Het soort dat ook Margriet en Libelle (sorry Ebru) leest. Zijn boeken gaan meestal over iemand die heel erg slachtoffer is van gemene mensen en dus heel erg zielig is. Dat komt, Arthur werd vroeger enorm gepest, dus is hij ook slachtoffer, aldus Arthur Japin zelf.

Daarom ook weet Arthur dat 'woorden wapens zijn' en dat je door woorden supererg kunt worden 'gekwetst'. Dat roept Arthur trouwens al jaren. Zo vond Arthur 'altijd de gekwetste jankerd zijn heeft me voorwaar geen windeieren gelegd met mijn Libelle-boekjes in dit bejaarde wijvenland' Japin in 2012 het totaal niet kwetsend om te zeggen dat Theo van Gogh er gewoon om heeft gevraagd te worden afgeslacht. Want Theo van Gogh was zo iemand die zomaar zei wat hij wilde, en zijn woorden waren eigenlijk ook een soort kogels, dus ja. Lees maar:

"Na de moord op Theo van Gogh kwam de roep om te mogen beledigen, het recht op kwetsen. Het werd verdedigd alsof het een mensenrecht is. Ik vind dat verschrikkelijk. Als je mag kwetsen met woorden is er volgens mij als vanzelf een recht om te kwetsen met wapens. Kwetsen met woorden is erger, verwoestender."

Ziet u wel? kwetsen met woorden is nog veel erger dan kwetsen met wapens! Dus je kunt beter Theo van Gogh doodschieten dan een column schrijven. En je kunt nog veel beter Pim Fortuyn van een parkeerplaats Folkertjensma'en dan de gevoelens van vele burgers vertolken. Paar baantjes trekken in een zwembad gevuld met novitsjok of Arthur Japin lezen? Je driejarige kind verkopen als seksslaaf in Thailand of een kinderboek van Arthur Japin voorlezen? Dilemma’s, dilemma’s, dilemma’s.

Dit geldt natuurlijk allemaal niet voor Arthur 'jeetje je verwacht het niet' Japin zelf. Vreemd. Want vrijwel al zijn boeken zijn zo kwetsend pathetisch en infantiel tearjerk dat zelfs in de Bruna naar de kaft gaan staan staren al het leven kost aan een volle zaal in het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Je kunt gerust stellen dat het oeuvre van Arthur 'laat ik eens een leuke quiz gaan presenteren bij de VARA' Japin te vergelijken valt met het afvuren van een complete band aan explosieve .50 uraniumpatronen met hollow point in de richting van een kinderdagverblijf voor meervoudig gehandicapte kinderen. 

Zullen we anders met Arthur 'had ik al eens gezegd dat ik echt multi-multi-multi-multi-getalenteerd ben maar kritiek daarop voel als gekwets' Japin afspreken dat als wij gewoon mogen zeggen wat we willen, en daarmee 'nog verwoestender bezig zijn dan wapens afvuren', hij gewoon zijn quasi-literaire huisvrouwkasteelromannetjes mag blijven publiceren, ook al staan tien pagina's van één Arthur Japin-roman in principe gelijk aan het uitroeien van een compleet EU-vluchtelingendetentiecentrum voor alleenstaande minderjarigen qua kwetsgehalte? 

En dan noemen we het: 'Vrijheid van meningsuiting'. Deal? Deal!

Of hee, weet je wat: we zetten het in een grondwet!