In het noorden zijn ze dol op de klassiekers

Waar Amsterdam wordt geteisterd door een constante stroom aan schietpartijen zijn ze in het noorden van het land meer van de ouderwetse oplossingen. Waardering voor de klassiekers, zo u wilt. Daar worden burenruzies niet beslecht met een Glock of een .357 Magnum, maar grijpen ze ouderwets naar het scherpe metaal. De veelzijdigheid en dodelijke precisie van een sabel bijvoorbeeld. En dan met een ontbloot bovenlijf een beetje zwaaien en dreigen alsof uw piratenschip op het spel staat. Al die levensfrustraties omzetten in die Middeleeuwse gevoelens van opgekropte mannelijkheid. Die Friese kleuren als oorlogsstrepen op het gezicht smeren en keihard 'FREEEEEEDOM' schreeuwen. En dat allemaal omdat de buurman iets zei over de geluidsoverlast. Friesland: mooi land.

Vroeger was het nog van 'buurman wat een mooie wagen' met daarna een verhelderende uitleg over die CX 25 GTi met injectiemotor, tegenwoordig is het alleen maar zeiken op elkaar omdat de pannenkoeken te koud zijn.

Iedereen zit maar een beetje swipey swipey in een fakebubbeltje alwaar het lijkt of alles koek en ei is, maar het is nep, en het contact met de buren is drama. De politiek stelt regeltjes op voor ALLES met als gevolg dat de ene helft zich er niks van aantrekt en de andere helft erover loopt te NSB'en. Fred heeft een houtkachel maar Vincent vindt de pijp te kort, Fred is een lul en Vincent belt de gemeente. Dirk heeft een bankje aan de voorkant en Mien kan er niet meer langs met de scootmobiel, Dirk is een kloodtzak en Mien schakelt de buurtwacht in. Gerard is homo, maar Mohammed lust geen hosmo van zijn geloof dus Gerard moet opdonderen. Sylvana doet keihard zingend de was, maar Egbert die een verdieping lager woont heeft een grafhekel aan Motörhead en Sylvana is stom. De hoofdstad is een lieve stad maar die andere stad vindt de hoofdstad stom. Enzovoort. Woordvoerster CCV heeft de oplossing. "Zij raadt buren met een probleem echter met klem aan 'eerst een keer normaal met elkaar te gaan praten'." Ja lui, ga eens normaal met elkaar praten. En zorg dat de pannenkoeken warm zijn verdomme.

“Vroeger hingen we nog wel eens bij elkaar over de heg”, zucht Frans. “Luigi en ik. Beetje ouwehoeren. Maar sinds dat gedoe met Angela zijn we toch uit elkaar gegroeid.”

”Hij is het beu dat haar kinderen steeds hun bal in zijn tuin schoppen. Zijn de plantjes weer stuk. Zij zegt dat ie niet zo streng moet zijn. Ik zeg altijd: ‘Ah joh laat ze toch’, maar hij wordt er pissig van dat ik haar kant kies. ‘Laat ze lekker in jouw tuin kloten dan’, moppert ie dan. Met Angela praat ie nauwelijks meer. Sja. Je mag ‘t niet zeggen. Maar sinds we die Poolse en Tsjechische arbeiders tegenover ons hebben, is iedereen sowieso steeds narriger geworden. Die ruimen nooit hun eigen zooi op, pleuren hun vuilniszakken en hun halveliterblikken zo in de voortuin.. Ze komen ook niet op de buurtbarbecue dus je kan ze er niet eens op aanspreken. Ze werken keihard hoor, daar niet van. Elke ochtend om zes uur de deur uit. Maar ‘s avonds geen reet te doen dus dan wordt het zuipen van de verdiende centen. Met de herrie die er bij hoort. Ondertussen heeft Mark van de hoek zijn huis verhuurd aan een gezin uit Eritrea. Die doen dus de hele dag geen flikker. Die vent zit de hele dag op een bankje voor z’n deur. Uitkerinkje, denk ik. Vrouw in zo’n islamitische verpakking, kinderen laat op straat. En ook niet op de buurtbarbecue natuurlijk. Sebastiaan van nummer 39 heeft al drie keer de politie gebeld voor die kinderen. Doen helemaal niks. Beetje bakkeleien, maar oplossingen - ho maar. Nee jongens, het wordt er niet gezelliger op in de buurt. Je mag het niet zeggen hè, maar toen we nog met het oude buurtje waren, zonder die Oostblokkers en zonder die vreemde luchtjes in het portiek. Toen hadden we het nog wel eens gezellig op de buurtbarbecue. Maar ja. Tijden veranderen. De enigen die het nu nog leuk hebben, zijn die onverschillige vrijgezel en die warrige dronkaard van het einde van de straat. Verder valt de boel langzaam uit elkaar. “

O o o wat de heeft de politie het toch druk. Als u zich afvraagt, wie heeft het nou echt druk in Nederland, dan is het de politie hoor. De ene inbraakzaak hebben ze nog niet onopgelost gelaten of er komt al weer een andere mishandeling op de plank te liggen. Druk druk druk. 's Ochtends druk 's middags druk 's avonds druk in het weekend druk door de weeks druk. Altijd maar druk. Vandaar dat wij vandaag twee Nijmeegse dienders in het zonnetje zetten, die ondanks hun drukke werkzaamheden tijd hebben gevonden om de NIJMEEGSE SERIEZANGER Ton Peters (87, licht dementerend) een waarschuwing te geven. Want wat die Peters flikt kan echt niet. Dagblad De Gelderlander heeft de (SCHOKKENDE) beelden. Recensie lokale criticus na de breek.