De NOS meldt dat: "In Thailand zijn zeker twee jongens succesvol uit de ondergelopen grot bevrijd. Dat meldt een bron die bij de redding betrokken is aan de NOS, en ook Thaise media brengen het nieuws. De Thaise autoriteiten hebben het bericht nog niet bevestigd.

De eerste jongen zou rond 12.40 uur naar buiten zijn gekomen, de tweede zo'n tien minuten later. Ze worden momenteel medisch onderzocht. (...) De reddingsoperatie om de groep te bevrijden begon vannacht om 05.00 uur Nederlandse tijd. Begeleid door twee duikers per persoon, worden de voetballers naar buiten gehaald. Achttien professionele duikers, van de Thaise marine en uit het buitenland, zijn bij de actie betrokken.

Vanochtend zei de leider van het reddingsteam dat de totale operatie twee tot vier dagen in beslag kan nemen.

De omgeving van de grot is afgezet met schermen en journalisten worden op afstand gehouden. De Thaise autoriteiten willen daarmee ervoor zorgen dat hulpverleners ongestoord hun werk kunnen doen."

Het was ons even ontgaan, maar de échte Tony Stark heeft de arena inmiddels ook betreden. Eigenlijk hebben we alleen maar deze tweets om op af te gaan, en daar concluderen we uit dat hij nu twee plannen heeft. 1) Een dubbellaags keflar eenmans-ontsnappingscapsule met zuurstoftoevoer, camera microfoon en zuurstofmeter alsook teflon aan de buitenkant, waar je de kids in legt en door duikers uit de grot laat trekken. 2) De hele route een opblaasbare tunnel met luchtsluizen aanleggen door deze van binnenuit uit te rollen, waar de kids door naar de uitgang kunnen kruipen. Oh men, WAT EEN TOESTAND.

Kijk, geschreven kwaliteitsjournalistiek over a-politieke onderwerpen, dat kunnen ze gelukkig ook nog steeds. Geen idee of het mag, en zo niet, dan wachten we NYT's litigation squads gewoon keurig bij de deur op, maar we copy pasten het New York Times-verhaal ****door Mike Ives, Richard Paddock en Muktita Suhartono gewoon even integraal onderstaand, want werkelijk alles is intrigerend en we houden ons hart vast. 

"THAM LUANG CAVE, Thailand — One cave diver called it the underground equivalent of climbing Mount Everest — but with no guides to make things easier. Another detailed a grueling six-hour ordeal, including having to climb over boulders several stories high before again submerging in viciously strong and murky currents.

For the 140 cave divers from Thailand and around the world who are involved, the effort to rescue 12 boys and their soccer coach from a remote cavern in the flooded Tham Luang Cave network in northern Thailand has pushed their abilities to the utmost.

Interviews with the most experienced of them have centered on a stark fact: This was already one of the most difficult cave-diving challenges in the world, and now they must somehow keep the weakened boys reasonably healthy in oxygen-depleted air while trying to teach them how to attempt an underwater escape.

The dangers of the operation came into devastating focus on Friday with the death of a volunteer, a retired Thai Navy SEAL diver named Saman Gunan, 38, who lost consciousness on his way back from placing extra tanks along the route to the trapped boys. Thai officials said he died around 2 a.m. Friday after attempts to revive him.

The rescue divers here are painfully aware that they are working against a deadline, even as they try to gauge and navigate a cave network with complex geology, vanishingly narrow passages in places and rushing currents swollen from monsoon rains.

“When we found the boys, we thought that the boys would be able to survive in there for a long time,” the Thai Navy SEAL commander, Rear Adm. Arpakorn Yookongkaew, told reporters on Friday. “But now, things have changed. We have limited time. We have to work hard.”

The oxygen level in the boys’ cavern is about 15 percent and decreasing, he said, which is cause for concern: Below 16 percent can cause hypoxia, which in extreme cases can be fatal.

So the divers’ labor has been desperate. On Thursday evening, they began running a hose toward the cavern in hopes of pumping in more air, in addition to carrying in air tanks for future use, as Mr. Saman had.

Ja, het is niet dat we uw vrijdagvibe perse weer willen verstieren hoor, maar We Moeten Praten over de nu al drie dagen durende rellen in de stad Nantes, te Islamitische Republiek Frankrijk. "50 auto's in brand in Nantes, derde onrustige nacht op rij", kopt de NOS. Vroeger hè, voor DE MOSLIMS, sprak je nog van een onrustige nacht als het buiten harder waaide dan vorig jaar rond deze tijd, maar die term is inmiddels ge-hyperdeflateerd tot 50 verkoolde voitures. Ohja, de """aanleiding""". Franse autoriteiten probeerden tegen beter weten in het sociale weefsel bij elkaar te houden, waarbij een 22-jarige bekende van de politie tijdens zijn verzet tegen arrestatie een agent sloeg, waarop hij werd neergeschoten. Frappant wel, dat het postkantoor, buurthuis en de bibliotheek allemaal in vlammen op gingen, maar de lokale halal-winkel fier overeind staat.

We wisten het natuurlijk al zeker, maar nu gewoon weer nog zekerder. We kunnen echt hélemaal niets aan jullie overlaten. Alles wat jullie aanraken degenereert tot ongedifferentieerde onherstelbare chaos. Nou, wees er maar trots op, want ditmaal hebben jullie DE WETENSCHAP verneukt. Van de oude Grieken tot we jullie vorige week opriepen een foto van uw lid te doneren aan dr. Alicia Walkers queeste naar waarheid over de relatie tussen penisgrootte en zelfbeeld, en nu is alles kapot. "I'd fielded emails from men who [said] they had purposefully responded with joke answers (e.g. some reported uploading pictures of Sponge Bob and other cartoon characters, their pets, etc.) in an effort to throw the study's findings into jeopardy." En nu is de stekker dus getrokken en ZULLEN WE HET NOOIT WETEN.

In de woorden van een van de initiatiefnemers: "On the morning Donald Trump was elected, I cried on the tube". Nou, wij ook, maar dan uit blijdschap dat we een weddenschap hadden gewonnen, en omdat we inmiddels 35 jaar ouder waren geweest als we dag in dag uit de NPO-bewieroking van Hillary en the powers that be aan hadden moeten horen terwijl ze ons een conflict met Rusland in mekkerden. Gelukkig hebben we nu de man die volgens de New York Times in 1984 's lands beste president zou worden. Enfin, we gaan echt niet te zuur doen over die inmiddels door burgemeester Khan goedgekeurde 6 meter hoge baby Trump-balon die boven Londen zal vliegen tijdens Trumps staatsbezoek, dat laten we lekker aan Farage over. Ergens is het gewoon best geinig en eigenlijk kijken we er wel naar uit  hoe Trump hierop reageert, want hij heeft het heus in zich om hier gewoon echt slecht op te gaan. We hopen dat hij zich gewoon de keurige staatsman toont die hij uiteraard is. De fundraiser "To have a giant size Sadiq Khan, "Baby Khan" balloon fly over London to demonstrate our unhappiness with him as our Mayor of London", zit overigens in een paar dagen al op 70% van hun £10K target.

We houden van 'em, maar we waren een beetje Peterson fatigued. Z'n werk zo goed bestudeerd dat we eigenlijk kunnen voorspellen wat-ie gaat zeggen. Inmiddels zo mainstream en uitverkocht dat we ons geen piloot van de Rebel Alliance meer voelden door het over zijn werk te hebben. Daarbij is de lobster meme is al bijna een jaar dood maar dat begrijpt ook blijkbaar niemand. Toen dat stuk in de Volkskrant, toen nog een keer. Vervolgens onze huisnar die net als de rest van de wereld met een vileine gewilligheid op dat "enforced monogamy" kwootje sprong, alsof daar ook maar een moment iets anders werd bedoeld dan sociaal afgedwongen en in de wet verankerde monogamie in plaats van polygamie (uitleg-fragmentje), omdat polygame samenlevingen bijna altijd in burgeroorlog vervallen aangezien er teveel single mannen zijn. Enfin, gewoon een beetje moe dus. Maar toen zetten we de Joe Rogan podcast van 2 juli aan, en hadden we hem eigenlijk toch wel echt gemist. Mooi gesprek over de revolutie in kennisoverdracht die er gaande is. Rode lijn: heel weinig mensen kunnen echt geconcentreerd op hoog niveau lezen, maar heel veel mensen kunnen blijkbaar op hoog niveau geconcentreerd luisteren, en nu de bandbreedte-beperking van weleer is vervallen veroveren online long form interviews grond op gemonteerde of korte tv-fragmenten, en dat is geweldig. Vanaf 52:13 gaat het trouwens weer even fijn over zelfoverstijging, een thema wat eigenlijk nooit uitgeput raakt. "What's the best thing you could do? Transcend your current wretched and miserable self, there's meaning to be found in that." Is wel zo. Onderstaande video is ook de moeite waard trouwens. Door ons ge-time code op het verschijnen van Peterson, maar het gesprek daarvoor is ook niet verkeerd.

Ja, Twitter-account 'optyfen met eenden'. Zo zie je maar. Het begint met demoniseren en eindigt in massavernietigingskampen. mOetEn We nIeT wILLeN mEt Z'n aLLeN. Nee maar even serieus. Levend gekookte varkens in België en onnodig kapotgemartelde proefdieren. Je hoeft al geen Dion Graus te heten om daar een partijtje verdrietig van te worden. En nu deze zooi weer. Ja, we snappen het. De bio-industrie is de menselijke vertaling van bovenaan de voedselketen staan, maar als Musk auto's de ruimte in kan knallen, dan moet dit ook humaner kunnen. En zo niet, dan heeft regelrecht sadisme er alsnog geen plaats. We zijn geen vegetariërs, laat staan veganisten, maar het onderstaande filmpje is ons wel al een tijdje bijgebleven. Een veganistische activist vraagt aan boerderij-eigenaren de slachting van hun vee moreel te rechtvaardigen. Dat gaat uitzonderlijk moeilijk, en het lijkt onmogelijk om het debat van de activist te winnen. Food for thought, wel.

En u maar denken dat het alleen maar glamour en feest was hè. Nou, dat schijnt dus mooi tegen te vallen. De taak van de working girl is natuurlijk om u het gevoel te geven dat ondanks hoe haar leven gelopen is, uw lul de reden is dat ze een kwartier lang gelukkig is. Maar die dankbare taak wordt haar op jaarbasis genomen nou niet bepaald makkelijk gemaakt. "93 procent van hen is het afgelopen jaar in ieder geval één keer uitgescholden, gepest of gestalkt. Vrouwen krijgen bijvoorbeeld te horen dat ze "een vieze hoer" zijn. Of voorbijgangers roepen dat een raamprostituee hen moet betalen, "zo lelijk is ze". Ongewenste seksuele handelingen kwamen bij 78 procent van de prostituees voor. Vormen van fysiek geweld, van knijpen en haren trekken tot zware mishandeling, kwam in 60 procent van de gevallen voor. Ongeveer net zoveel sekswerkers is financieel onrecht aangedaan, door diefstal, afpersing, uitbuiting of klanten die niet betalen voor diensten." Maar wat een karakter blijven ze desondanks tonen hè, 56% zegt namelijk de helft van de tijd tevreden te zijn met hun baan, 25% is altijd tevreden. Het geweldsspectrum lijkt overigens wel wat afhankelijk van de context. "Sekswerkers zonder vergunning, die bijvoorbeeld werken in een massagesalon of vanuit hotelkamers, maken het meeste geweld mee; raamprostituees en sekswerkers die thuiswerken met een vergunning het minste."

Ja, onthullen onderzoekers van Radboudumc Nijmegen, UMC Utrecht en Netherlands Heart Institute daar toch wel even een pijnlijk gegeven hey. In 2016 werden er zo'n 450.000 dierproeven uitgevoerd, in 2015 530.000, veelal op hele lieve kleine muisjes, ratjes, kipjes, vogeltjes, varkentjes en konijntjes. 90% van hen sterft tijdens de testen of wordt nadien afgemaakt. Op zich al verneukt natuurlijk, maar we snappen het. Beter dierproeven dan geen vooruitgang of proeven op mensen, denken we. Maar nu blijkt het volgende: mislukte dierproeven worden nauwelijks openbaar gemaakt, waardoor andere onderzoekers niet weten wanneer iets niet aanslaat bij proefdieren. "Onderzoek wordt dan onnodig herhaald, waardoor nog meer dieren lijden en sterven, het is een vicieuze cirkel (...). Voor wetenschappers is het heel belangrijk om te publiceren in wetenschappelijke tijdschriften. Daar worden zij op beoordeeld en afgerekend. Die tijdschriften plaatsen het liefst nieuwe, spannende onderzoeken, met medische doorbraken. Als een proef niets oplevert – wat vaak zo is – zijn die gegevens dus niet interessant." Het onderzoeksteam heeft hiertoe in april dus een online register geopend - Preclinicaltrials.eu - waar onderzoekers hun bevindingen (anoniem) openbaar vast kunnen leggen. Mira van der Naald van UMC Utrecht: "De database is uniek in de wereld”, zegt Van der Naald van UMC Utrecht. ,,Als ik een dierproefstudie wil gaan doen, kan ik in deze database kijken of iemand anders al zo’n studie heeft gedaan en wat de resultaten daarvan zijn. Ook kan ik contact opnemen met de onderzoekers –waar ook ter wereld – om vragen te stellen en te overleggen." Mooi werk man, kudo's. We googelden net even op "testing animals" om een plaatje bij dit topic te zoeken, en daar hebben we nu spijt van.