Ook al zou u geloven in de goede intenties van centrale banken en politici, we leveren beetje bij beetje in wat ons menselijk maakt: vrijheid.

Tijdje terug is er in dit blog al op het bestaan van digitaal centrale bank geld (CBDC; central bank digital currency) gewezen. Nu tijd om daar wat dieper op in te gaan, want het opent de deur naar totale macht van overheden; een trend die gestopt dient te worden.

Over het verbod op cash heeft ondergetekende al vele malen geschreven, zo ook op dit blog. Vaak wordt financiering van criminele en terroristische activiteiten aangedragen als hoofdreden om cash geld te verbieden. Dit is echter een onzinnig argument en wordt puur ingezet voor de schijn.

De ware reden voor een eventueel verbod op cash is dat negatieve rentes dan echt ingezet kunnen gaan worden en dat de belastingheffing nog efficiënter en effectiever kan plaatsvinden.

"Concurrentie tussen staten werkt net als concurrentie tussen bedrijven."

Van de week viel er een mooi artikel te lezen van Pieter Cleppe op zijn eigen website Brussels Report, waarin hij the Good, the Bad and the Ugly beschreef van de huidige stand van zaken met betrekking tot Brexit. Daar staan verschillende goede punten in, maar een punt dat hij aandraagt is vaak onderbelicht, terwijl het naar mijn mening juist één van de belangrijkste effecten is van (Br)exit.

Allereerst wat punten die Pieter aanhaalt. Het goede is dat tarieven en quota’s vooralsnog vermeden zijn, dat het Verenigd Koninkrijk (in theorie) op eigen houtje handelsakkoorden kan sluiten, en dat de visrechten zijn geregeld. Het slechte nieuws is dat de “rules of origin” het VK ineens onaantrekkelijk maken als doorvoerland (als de geïmporteerde goederen licht worden bewerkt in het VK om vervolgens naar de EU gescheept te worden). Ook is er nu een enorme bureaucratie opgetuigd om aan al het papierwerk te voldoen. Door Brexit heeft het VK ook geen volledige toegang meer tot de interne markt, wat met name de financiële sector heeft geraakt.

Ja daar zijn we weer

Je kunt zeggen van zo’n Rutte wat je wilt, maar niet dat hij vertrekt. Sterker nog: hoe langer het duurt, hoe groter de kans dat je er Klaver bij krijgt. Als staatssecretaris van windmolens en biomassa of zo. En misschien is dat wel prima. Als we nieuwe verkiezingen doen, zul je zien dat de VVD met 80 zetels een absolute meerderheid pakt. Een steeds groter deel van ons maar traag opwarmende landje wil kennelijk niets liever dan nog vier jaar door dezelfde kliek richting totale aanhankelijkheid geduwd worden. Waar gehakt wordt vallen spaanders en dat die spaanders uit duizenden vernietigde levens bestaan: boeien!  Dan scheiden onze wegen. Dan zitten we het op verschillende vertrekpunten. Dan gaan we gewoon verder met waar we mee bezig waren.  Een glas. Een plas. Vriendjes worden? Gaan we Kabinetje en Tweede Kamertje spelen. Als jij een motie van afkeuring indient, dan krijg je meteen het kamervoorzitterschap. Boter bij de vis. Wat wil je nog meer?

Noot van de redactie: A. Nanninga is even terug, u snapt waarom

Hafid Bouazza en ik werden vrienden via GeenStijl. Hij en Gerrit Komrij (moge ook zijn nagedachtenis tot zegen zijn) lazen trouw ieder topic en toen ik voor GS ging schrijven vond Komrij mij een beste kerel. Maar 'A. Nanninga' bleek een vrouw, tot Komrijs niet geringe teleurstelling. Hafid vertelde het me later schaterend, hij vond de misogynie van zijn vriend een bron van vermaak en verbazing. Want Hafid hield juist veel van vrouwen en vrouwen hielden van hem.

Het was lastig om niet van hem te houden, vond ik. Het was trouwens ook best lastig om wel van hem te houden. Maar hij had de katachtige kwaliteit om mensen volstrekt autonoom en wispelturig tegemoet te treden en toch diepe genegenheid op te wekken.

Een duiding van zijn oeuvre, van zijn positie in de Nederlandse letteren, dat zult u in alle kwaliteitscouranten kunnen lezen. 

Wat schrijf je over de beste schrijver? 

De literatuurpausen en boekentypes zullen hun woordje ongetwijfeld klaar hebben. Sommigen misschien al een hele poos, op de plank, alleen de datum nog in te vullen want in de café's rond het Spui werd - soms met nauw verholen gretigheid - de laatste jaren vaker de gezondheid dan het werk van de schrijver besproken. 'Zeg. Gaat slecht he, met Bouazza?'

Nou, vul maar in jongens, 29 april 2021, nog even langs de eindredactie, fotootje erbij, klaar.

ECB, weg ermee!

Afgelopen week gaf de ECB een persconferentie over het door haar te voeren beleid. Op enkele woorden na is er niet veel veranderd. Enkele marktvorsers hoopten op meer informatie over het eventueel afbouwen van de monetaire steun, maar die kwamen enigszins bedrogen uit. Het ECB-beleid blijft uiterst ruim, wat vrij vertaald betekent dat de geldprinters nog steeds overuren draaien. Tijd dus voor een statusupdate van de waanzin waarin de ECB ons gestort heeft. 

"Onze" centrale bank zal de aankopen onder haar PEPP (Corona opkoopprogramma) de komende maanden gaan versnellen. Van de EUR 1850 MILJARD die beschikbaar is onder het zoveelste desensibiliserende acroniem, gaat de ECB dus meer dan pro rata aanwenden om de komende maanden de staatsschulden (staatsobligaties) van de eurolidstaten op te kopen. Dit alles om de rente kunstmatig laag te houden zodat de schulden betaalbaar blijven en om er voor te zorgen dat het toenemende aanbod aan staatsschulden (overheden geven immers nu nog meer uit dan er binnenkomt door Corona) de markt niet overspoelt.

Het is super ironisch dat een instituut dat zich zo hard maakt voor het NIET herhalen van de geschiedenis, dat juist wel doet.

De afgelopen weken heeft de Nederlandse kiezer kunnen zien wat voor spelletjes er gespeeld worden; spelletjes waar de waarheid altijd het onderspit moet delven (maar stom stemvee geeft er niks om). Wel, in de EU gaan de zaken niet veel anders. Ook op het supranationale niveau vinden deze intriges plaats, alleen is de impact vaak wel wat groter. Zo ook nu met de Groene Plannen van de EU. Het goede nieuws is dat de EU (burgers en bedrijven helaas niet) wat meer lucht krijgt door wat trucage-effecten aangaande deze Groene Regels. Maar het achterliggende proces is veel funester; het is een Paard van Troje die voorbij de poorten van de natiestaat wordt gerold.

Het waren twee fantastische weken. Pijpbeurt in Parool nekt pedante pleiter

Duurde nog lang. De exit van het omstreden D66-kamerlid van Spong Advocaten naar aanleiding van smeerpijperij met minderjarige jongens. Dinsdag verschenen berichten op sociale media over grensoverschrijdend gedrag, een dag later de verzamelde wereldpers en op woensdagavond gaf het Amsterdamse sufferdje Het P. er een definitieve sjor aan. Gefeliciteerd met uw wachtgeld + welverdiende burgemeestersbaan confrère Smeets, de kartelpens heeft u al...

Het is niet eens meer “na mij de zondvloed” maar “na mij de Fed”!

Zoals de meeste lezers van dit blog al weten, is er de afgelopen weken veel te doen geweest rond het ploffen van Archegos, een family office. Family offices waren vroeger de behartigers van de financiële belangen van één of meerdere rijke families. Echter, door de kredietcrisis zijn reguleringsdruk voor hedge funds dusdanig toegenomen, dat vele hedge funds zich hebben omgedoopt tot family offices. Zo ook Archegos, wat vroeger behoorde tot de familie van Tiger hedge fondsen. Na een veroordeling voor handel met voorkennis en de voornoemde reguleringsdruk, veranderde het Tiger Asia Fund van Bill Hwang dus in een family office. Uiteindelijk leidde hij zijn family office naar de afgrond en in zijn val nam hij een paar banken mee. Echter, achterliggend, schuilt er een groter gevaar wat de fragiliteit van onze financiële wereld pijnlijk bloot legt.

GEFELICITEERD MET ONS, ALLEMAAL!

GeenStijl is 18 jaar oud. We waren al op onszelf gegaan maar nu hebben we dus ook stemrecht, mogen we legaal bier drinken en gaan zelfs de deuren van ieder huis van lichte zeden wijd voor ons open. We mogen volgens de leeftijdsladder* nu zelfs onze naam laten veranderen! We denken zelf aan Stijn Geel.

18 jaar. Dat is al snel 237 jaar in oudmediale jaarringen. Zo veel paden gebaand. Van zo veel gebaande paden geweken. Zo veel piketpaaltjes geslagen en met dezelfde disrespectvolloosheid weer omver gemaaid. Zo veel voor elkaar gekregen. Zo veel gefaald. Zo veel dat we nooit hadden moeten doen. Zo veel dat we ook hadden kunnen laten. Echt helemaal nergens spijt van.

In het Normale Normaal zouden we nu alles vieren met groteske hoeveelheden bier, schaamteloze grote stukken opeetvlees van de Weber en wulps op tafel dansende dames. Maar het is 2021. De verkiezingen zijn al geweest, er is nog geen kroeg open geweest dit jaar, de kamado's zijn nog koud en de enige dame die dit jaar op tafel danste is Sigrid Kaag. Niet bepaald een lekkere mood voor feestjes. Wij hebben een zwaar kudtjaar achter de rug. U heeft een zwaar kudtjaar achter de rug. Iedereen laveert tussen wappie en waarheid, tussen vrees en vaccin, tussen de geraniums en groepsimmuniteit.

Net als Mark & Hugo kunnen wij geen pandemie oplossen. MAAR gelukkig konden we nog wel een stijlloos steentje bijdragen. Aan Maaike en haar Primera, hét nationale feelgood-moment van het afgelopen jaar. Dat tot stand kwam omdat u hier samen komt. Als online community. Eentje van de oude stempel. Eentje die we koesteren, waar wij in meegroeien en die ons al 18 jaar steunt én verrot scheldt om alles wat we doen, laten of domweg weigeren.

Vandaag weigeren we domweg om te werken. Als er geen mogelijkheid is voor play hard, dan vandaag ook geen work hard. Wij zijn er niet, wij zijn aan het wegdromen bij de gedachte aan cafés vol bier en tieten, en stemrecht dat echt verschil zou kunnen maken. We nemen er eentje op onszelf vandaag en we beloven niet dat we voor de avondklok binnen zijn. Want we zijn 18. We zijn volwassen. En we bepalen zelf wel wat we doen & laten.

Doorrr naar een welverdiende midlifecrisis!
OK, dat bepalen we niet helemaal zelf. Daar heeft u ook wat over te zeggen. Doen we het ruk? Prima. Hand op de knip en neem een adblocker om ons ook nog ff na te trappen. Doen we het wel lekker? Doneer een paar euro en laat GeenStijl doortikken richting een midlifecrisis. 

Wil je het echt beter? Word erelid of doneer in dubbele cijfers. Alleen daarmee maken we betere topics. Meer eigen nieuws. Wobje hier. Polemiekje daar. Tegeltjes lichten zus. Roeren waar het stinkt zo. Wij een extra biertje bij de vrijmibo. U het genot van een goed geplaatste of totaal mislukte grap, een snedig geschreven sneer of een filosofische grondslag onder uw leven. Alleen samen kunnen we de sleur van de mainstream media verslaan.

Proost, op onze verjaardag!

P.S. Als je vandaag wilt kunnen reaguren, moet je de stijlloze app installeren. Koekel hierzo en Appel daarzo.

Precies de redenen waarom de wereld in de problemen zit, worden aangedragen als de oplossing.

Het Internationaal Monetair Fonds heeft een weer eens een idee gelanceerd genaamd: “Giving Everyone a Fair Shot”. Zoals elke bureaucratische instelling het betaamt, heeft deze VN-instelling wel een vaag concept van het probleem, maar weigert het de oorzaken aan te pakken. Sterker nog, het IMF komt waar het al decennia lang mee komt: slechte beleidsadviezen. Dat ze jaar in jaar uit ontwikkelingslanden van desastreuze adviezen en misplaatste financiële hulp hebben voorzien, doet er niet toe, want in de wereld van de maakbare samenleving club zijn intenties altijd belangrijker dan uitkomsten (voor zo ver ze überhaupt de uitkomsten erkennen). Nu lanceren ze dus een beleidspakket waar Joop den Uyl zijn vingers bij zou aflikken.

Allereerst het probleem wat is geconstateerd door het IMF: het is allemaal wat oneerlijk verdeeld in de wereld. Goh, zou het? Maar waar zit het oneerlijke in, zou de vervolgvraag moeten zijn. Dat niet iedereen zo goed kan voetballen als Messi, dat is nu eenmaal zo; de focus dient dus te liggen op dezelfde kansen en niet op dezelfde uitkomsten. Gelukkig zit het IMF niet geheel in het laatste kamp, want het spendeert aandacht aan enkele oorzaken in haar publicatie (educatie en effectiviteit overheden bijvoorbeeld). Maar helaas ligt de nadruk toch op de uitkomsten.

Zo komt het IMF met de volgende recommandaties:

1)           Hogere vermogensbelasting

2)           Hogere erftaks

3)           Meer progressieve belastingtarieven

4)           Tijdelijke (lol!) Covid solidariteitsbelastingen op bepaalde inkomens

5)           Hogere belastingen op consumptie

Grofweg valt het recept van het IMF samen te vatten als een nog grotere overheid met nog meer belastingen. Precies de redenen waarom de wereld in de problemen zit, worden aangedragen als de oplossing. De typische manier van denken bij elke politieke instelling.