Geenstijl

Stichting bouwen op wanhoop en machteloosheid

Peter R. de Vries weet zelf ook dat justitie regelmatig tipgeld uitlooft, maar zelden de gewenste gouden tip binnenkrijgt. Blijkbaar ziet hij dat niet als een zwakte van dit opsporingsmiddel maar ligt het aan de hoogte van de beloning, want vandaag presenteert hij zijn eigen Stichting De Gouden Tip. Hiermee wil hij één miljoen euro aan donaties binnenharken voor de tipgever die het lichaam van Tanja Groen lokaliseert. Een nobel doel, maar wel één waarbij hard geleund wordt op het gevoel van machteloosheid dat het publiek voelt bij langdurige vermissingszaken. Met teksten als "Help de verdwijning van Tanja Groen op te lossen" en "Breng Tanja Groen thuis. Het is nu of nooit!" wordt de illusie gewekt dat een donatie direct bijdraagt aan het terugvinden van de sinds 1993 vermiste studente. Die garantie is er absoluut niet. De stichting zet al hun geld het geld van de donateurs in op de extreem kleine kans dat degene met informatie over het lichaam van Tanja zit te wachten op de juiste financiële beloning voor deze kennis. Terwijl de kans veel groter is dat de verantwoordelijke voor de verdwijning van het meisje al jaren dood is of überhaupt niets wil bekennen over zijn daad. Dat heeft hij/zij de afgelopen jaren tenslotte ook niet gedaan. Kijk, wij hopen ook van harte dat het lichaam van Tanja gevonden wordt en haar nabestaanden antwoorden vinden op de vragen die hun al zo lang achtervolgen, maar doe niet net alsof deze zaak nog niet is opgelost door een gebrek aan financiële middelen. En als die dikke beloning echt het laatste redmiddel is, waarom dan niet in een constructie waarbij de donateurs hun geld terugkrijgen als de tip uitblijft? De huidige actie heeft ook een looptijd van twaalf maanden, maar als er geen tip komt (en die kans is dus groot) blijft het geld gewoon in de kas van de stichting. Voor andere gouden tippen, in andere zaken die worden gekozen door het bestuur en waar de donateurs geen invloed op hebben. En hoewel de bestuursleden geen inkomsten incasseren, mag het gedoneerde geld wel worden besteed aan onkosten zoals "accountantskosten, notariskosten, verzekeringskosten, kosten voor noodzakelijk drukwerk, marketing/reclame, vervaardiging/onderhoud websites, kosten voor noodzakelijke juridische bijstand en bij substantiële groei van de stichting eventuele kantoor- en personeelskosten en wat daarmee samenhangt". En de kans dat deze kosten gemaakt worden, is gigantisch veel groter dan de kans dat die ene langverwachte gouden tip binnenkomt.