Geenstijl

Was dat even interessant afgelopen zomer. JeBroer dropte de bovenstaande plaat, en dominees door 't ganse land waren BOOS. "Erg moedig van de dominees", zegt opvoedkundige Marina van der Wal. "Je trapt met dit soort teksten namelijk christenen heel hard op hun ziel, erger kan bijna niet." Okay, zal wel. JeBroer noemde de cyclische ophef zelf gisteren in ieder geval een godsgeschenk voor zijn succes. Maar dan nu het hoofdpunt. Wat die doorgefokte dominees namelijk niet doorhebben is dat dit lied bij uitstek pleit voor een gestolde wijsheid die in de christelijke theologie besloten ligt. Waarom resoneert zo'n zin genoeg om op Koningsdag een plein vol niet- satanische brave jongeren luidkeels te laten scanderen dat ze kinderen van de duivel zijn? Heel misschien omdat er inderdaad iets in zit. En dominees zouden toch de eersten moeten zijn om dat te onderschrijven. Het is immers bovenal een christelijke gedachte. Adam en Eva hebben hun zelfbewustzijn gekregen omdat ze getricked werden door de duivel. Zelfbewustzijn is primair een besef van de eigen kwetsbaarheden, in het verlengde daarvan een besef van de kwetsbaarheid van anderen, en daarmee kennis van hoe je anderen pijn kunt doen. Dus, dominees, waarom resoneert zo'n tekst zo erg? Heel misschien omdat jullie eigen doctrine een punt heeft (uitleg na breek). Dus wees juist blij met deze prima verdekte promotie van jullie geloof. En het is nou ook bepaald niet alsof JeBroer geen positieve liedjes maakt hoor, luister maar.