Geenstijl

Plus: Dit zijn dé twee geschikte opvolgers

Ten paleize vonden ze het maandagmiddag 10 juli maar vreemd dat Vera Bergkamp langs wilde komen. De Kamervoorzitter wilde de koning bijpraten over het debat dat de Tweede Kamer die dag had gevoerd over de situatie die was ontstaan na de ontslagaanvraag van het kabinet. Een overbodige exercitie daar Mark Rutte zaterdag al op Huis ten Bosch was langs geweest om de val van het kabinet en de gevolgen (“Het land moet weer naar de stembus, majesteit. Maar dat had u vast wel begrepen.”) nader toe te lichten. Omdat een “Mevrouw, wat komt u hier eigenlijk doen?” ook zo onaardig klinkt, liet de vorst het er in zijn Koninklijk communiqué nr. 184 maar bij dat de audiëntie ‘op haar verzoek’ was. Een stuk diplomatieker maar niet minder pijnlijk. Het kan niet anders of Bergkamp had toen al besloten niet te zullen terugkeren en wist dat dit haar laatste kans was om - entre nous met het staatshoofd - het paleis nog eens van binnen te zien.

Werkelijk alles is ongemakkelijk aan het bewind van Vera Bergkamp die deze week bekendmaakte de pleiterik te zullen maken. Zelfs haar afscheids-X; want waarom die woensdag 26 juli zo expliciet genoemd, had ze die dag gehoord dat Rob Jetten van haar afwilde of wil ze benadrukken dat het vertrek echt niets te maken heeft met die voor haar vernietigende aflevering van Zomergasten deze maand? Maar het was zelfs vóór dag 1 van haar Kamervoorzitterschap al mis toen Geert Wilders (en de rest van de Kamer) in een vergadering die nog werd voorgezeten door Khadija Arib ontdekte dat Sigrid Kaag en Mark Rutte in het kader van een nieuwe bestuurscultuur al hadden gesproken over Bergkamp vóórdat het lijdend voorwerp zelfs haar sollicitatiebrief had verstuurd. Daarna verliep geen één vergadering onder haar voorzitterschap vlekkeloos. Het was op het laatst zo erg met het gezag van Bergkamp gesteld dat zelfs haar eigen fractie in de persoon van Sjoerd Sjoerdsma (en die melkmuil van VOLT) haar tartte door te gaan vendelzwaaien in de Nationale Vergaderzaal. En dat vage gezweefteef droeg bepaaldelijk ook niet bij aan haar geloofwaardigheid.

Anouchka van Miltenburg was tot niet zolang geleden de minst capabele Tweede Kamervoorzitter van deze eeuw. Maar toen die na haar shredderaffaire was opgestapt kon dat boek tenminste dicht en afgehamerd. Het is nog maar de vraag of dat ook geldt voor de affaire rondom het bizarre (en kwaadaardige, mompelt iemand op de gracht) onderzoek naar Khadija Arib terwijl Bergkamp na 22 november weg is. Van Miltenburg en Bergkamp zijn elkaars spiegelbeeld qua nog niet eens een vergadering van de tennisclub kunnen leiden maar Bergkamp zadelt haar opvolger dus ook nog eens op met de erfenis van al haar gefaal.

En dat wil je Bergkamps opvolger natuurlijk niet aandoen. Over die opvolging gesproken; eigenlijk zijn er maar twee geschikte kandidaten. In de profielschets voor de nieuwe Kamervoorzitter zal ongetwijfeld komen te staan dat enige ervaring op het Binnenhof en in het voorzitten vereist is. In tijden van een leeglopende Kamer kom je dan uit bij twee huidige ondervoorzitters: PVV'er Martin Bosma die sinds 2004 in verschillende hoedanigheden in Den Haag zijn meters maakt en Tom van der Lee die begin jaren 90 als politiek coördinator en/of hoofd voorlichting eigenlijk al GroenLinks-fractielid zonder spreektijd was alvorens hij na een uitstap naar Oxfam Novib in 2017 écht Tweede Kamerlid werd. Beiden zijn aardig in de omgang leert de ervaring, daarnaast lichtvoetige maar efficiënte voorzitters die bovendien gezag uitstralen (in het geval van Van der Lee al helemaal sinds hij zich de afgelopen jaren uitdost in 3-delige James Bond-pakken, denk Sean Connery) en bovendien mannen. 

Want vergeet niet, er is sinds Frans Weisglas een hele generatie opgegroeid die louter vrouwen achter het rostum heeft zien hameren. Na 17 jaar is het wel weer eens tijd voor een man, nietwaar.