Geenstijl

Zo veel gezien, zo weinig gedaan

Daar gaat onze participatie in deze Big Brother-maatschappij. Niet langer zakkenrollers spotten tijdens hun werkdag. Niet langer schrikken van de belachelijke hoeveelheid toeristen. Niet langer lachen om zwalkende zuipstappers in de late uurtjes. Niet langer meekijken met dodenherdenking en de nacht daarna loeren naar kransentrappers. Niet langer live meegluren met aanslagen, steek- en schietpartijen en afrekeningen in het criminele circuit. Niet langer altijd virtueel aanwezig bij alle demonstraties. Het einde van een tijdperk: de livestream op De Dam in Amsterdam is niet meer. ZE willen niet dat u nog langer kunt meekijken (nog opzoeken wie ZE zijn, red.). Volgens de officiële berichten is de Dam-ziener gestorven aan technisch malheur. Maar er gloort hoop aan de langzaam door het beeld schuivende horizon, want eigenaar Won Yip wil de livestream van één van de lelijkste pleinen van dit land reanimeren met een nieuwe camera. "Na de zomer gaat zijn bedrijf ermee aan de slag en hij hoopt dat er in het laatste kwartaal van dit jaar een nieuwe camera hangt." Nog even geduld en dan kunt u binnenkort weer van Amsterdamse Dam genieten op de beste manier: zonder er fysiek te zijn.

Simply the best

Tina Turner is dood. Een van de allerbeste zangeressen, performers, iconen, etc. etc. you name it, het is allemaal terecht, is niet meer. Turner werd beroemd als de vrouwelijke helft van het duo Ike & Tina, maar nadat ze van haar (meppende) man af was, werd ze solo nog vele malen groter. Simply the best. Proud Mary. U kent het wel, en anders hebt u die Joop van den Ende musical wel gezien. Wat een gemis. Tina Turner werd 83 jaar. Vanavond kijken we deze kneiter.

Doe eens groep-A-streptokokken cadeau

Het vlees wordt natuurlijk minder heet gegeten dan opgediend en als het RIVM iets zegt is het over het algemeen precies andersom, maar er woekert kennelijk een vleesetende bacterie door mensenlijven. Misschien wel door het lichaam van uw buurvrouw, bij wie u vanochtend om 06.30 weer bent vertrokken, even voordat haar Johan thuis zou komen van nachtdienst. "Ziekenhuizen in heel het land hebben de afgelopen maanden vele honderden patiënten gezien met een longontsteking, bloedvergiftiging of ontstekingen van huid, gewrichten of botten. Allemaal symptomen van een infectie met de vleesetende bacterie." Oei, The Last of Us! RIVM heeft natuurlijk geen idee ("Waar de opmars van de bacterie door te verklaren is, is niet precies bekend") maar de cum laude-studenten Baudetologie weten gelukkig wél hoe het komt: DE PRIK. Wij weten alleen, dat als de oorlog komt, mogen we dan NIET bij Claudia?

RIP

Jerry Springer is dood. De Amerikaanse talkshowhost werd ook in Nederland wereldberoemd met gasten die het met hun neef deden die tevens hun oom was en daarna gingen vechten met hun oma die het dan ook met die oom deed, terwijl het publiek heel hard "Jerry, Jerry, Jerry" riep. Springer was eigenlijk (mislukt) politicus en was ook nog een tijdje tv-rechter. Hij werd 79 jaar. Take care of yourself, and eachother.

1927 - 2023

Er zijn er veel die de 97 niet gaan halen. Joe Biden bijvoorbeeld. Harry Belafonte ook niet, maar hij haalde in ieder geval wel de 96! Wereldberoemd door Day-O (The Banana Boat Song), maar dat is eerlijk gezegd een vrij vervelend nummer. Wel leuk onder meer Island in the Sun en Jamaica Farewell. Belafonte was echter veel meer dan Caraïbisch calypsozanger. Hij was jazz-zanger, activist, vertrouweling van Martin Luther King, Unicef-ambassadeur, 'vijand' van rechtse zwarte politici als Condoleezza Rice en Colin Powell (die hij 'huisslaven' van George W. Bush noemde), acteur, WOII-veteraan, Live Aid-gangmaker, icoon. Die keer dat Petula Clark z'n armpje pakte stond het hele land in vuur en vlam. Bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan, Harry, en we zien je (en laten je liggen) in de platenbakken van de kringloopwinkel. Twee rum, op Harry.

RIP JAMBA
12 april 2011 Asuncion, Paraguay - 12 april 2023 Praia dos Cavacos, Portugal

Dinsdag 4 april

Drymen, Schotland. Acht dagen niet gedronken en gerookt. 

Met tegenzin bezocht ik met mijn uitgever Otto de stokerij van Bushmills in Ierland, de oudste ter wereld. Ik moest  bijna kotsen toen ik  een groepje kerels om 10 uur ‘s ochtends de zogenaamde oer-whiskey (whiskey, niet whisky, want we waren in Ierland) zag “proeven”.  

In mijn drinkend bestaan slobberde ik trouwens bij voorkeur Laphroaig en Ardbeg Corryvreckan, fijne Schotse whiskeys. Tip van Tuur: in Gibraltar zijn die een stuk goedkoper dan in Spanje en Portugal en de omweg waard. ‘Omfietswhiskey’, om Nicolaas Klei te parafraseren. 

De inner nazi in mij maakt het mogelijk om radicaal met alles te stoppen, van de ene op de andere dag. Gewoon even de knop omdraaien. Alleen de aanloop naar geheelonthouding is lastig en duurt vaak wat lang, maar als ik eenmaal de smaak te pakken heb, kan zo’n fase van geheelonthouding makkelijk een jaar duren. Mijn vorige abstinentie duurde een jaar en toen reisde ik nota bene maandenlang door Zuid-Amerika. Lekker ontgiften met antioxiderende fruitsapjes in Brazilië, Bolivia, Peru en Colombia. Daar zat ik dan, op een hotelbalkon in Cali, superclean. Op straat krijsende commerciële sekswerksters, kwetterende Afro Zuid-Amerikanen sirenes, brekend glas en dronken en beroofde toeristen die als zombies over straat zwalkten. In de jaren tachtig had ik dag en nacht schoon volk over de vloer in  mijn huis aan de Nieuwezijds Voorburgwal (voor de kenner: tegenover seksbioscoop Diana en schandknapenclub Why Not).  Iedereen mocht daar chinezen, spuiten en snuiven, bij de warme kachel zitten en gratis soep slurpen, als ze mij maar een puntje bruin en/of wit gaven. De jaren tachtig en negentig waren één lange roes. De man van met de hamer kwam pas toen mijn relatie van vijftien jaar stukliep en ik in de Jellinek terechtkwam. Eerst voor drank, later voor drugs. Ik hou er niet van als pipo’s in mijn ziel gaan peuteren en brak dan ook niet uit mijn pantser. De pijn, de tranen en het verdriet kwamen pas toen ik alles op ging schrijven en dat bleek nog goed te verkopen ook, en al helemaal in combinatie met mijn alter ego: grumpapotomu**s. De boze, chagrijnige blanke man op leeftijd. W.C. Fields! 

In het Winnock Hotel in Drymen borrelt alles weer naar boven en kan ik smakelijk lachen om al die ellende. Water onder de brug. Mijn kamer kijkt uit op een enorme schoorsteen, die als afzuigkap voor de hotelkeuken functioneert. Attenooije, wat een stank. Oud frituurvet: de lucht van Ierland en Groot-Brittannië. In elke stad en op elk bus- en treinstation hangt dezelfde gore meur, gemengd met de stank van vis. Kennelijk vinden de inheemsen dat lekker en vertrouwd. In de pub van het hotel -  hoogpolig tapijt, behang aan de muur, geweien, kachels in de hoogste stand, een man in een kilt en een orgeltje zingt Schotse liedjes, onderbroken door dijenkletsers waar niemand om lacht - waart de dood rond, alleen weten de aanwezigen dat nog niet. Het is precies die scène in the Meaning of Life van Monty Python: part VII, Deat**h*. *

Onder de douche begin ik zowaar te zingen, en dat is een goed teken. Een zeer aanstekelijk liedje van Lou Reed en John Cale, van het album Songs for Drella. De vrolijke Tuur is terug!

When you're growing up in a small town

When you're growing up in a small town

When you're growing up in a small town

You say no one famous ever came from here

When you're growing up in a small town

And you're having a nervous breakdown

And you think that you'll never escape it

Yourself or the place that you live

Nog niet dood, maar wel al overleden

De absolute koning van de natuurfilms, Ron Jeremy, is niet meer. Lichamelijk bestaat er nog wel een variant van de man en zijn enorme aanhangsel, maar geestelijk is het volkomen verdwenen. We wisten al dat hij aan dementie leed en in de rechtszaal bleek dat de hij compleet is gesloopt door de aandoening. "De 69-jarige Jeremy, wiens echte naam eigenlijk Ronald Jeremy Hyatt is, zou zelfs zijn eigen advocaat niet meer herkennen." Daarmee vervalt de zaak tegen hem voor het misbruiken van 21 vrouwen, onder wie een 15-jarig meisje en dat is treurig nieuws voor alle betrokken partijen. Het lichaam van de batskampioen die tijdens zijn carrière een paar duizend vrouwen van binnen bewonderde zal waarschijnlijk verplicht wegkwijnen in een psychiatrische inrichting, waar alleen tijdens de wekelijkse wasbeurt nog enige aandacht wordt besteed aan dat ooit zo machtige tweehandige slagzwaard dat hem zoveel succes bracht dat hij uiteindelijk het verschil tussen werk en privé helaas niet meer helder zag. Ooit zal ook dat monsterlijke lichaam het aardse verlaten en vullen de media zich met zijn necrologieën, maar voor ons is hij al verdwenen naar de eeuwige orgie. R.I.P. Ron, gelukkig hebben we de beelden nog.

Dood (75)

Wat Ruud de Wild was voor Pim Fortuyn (DE LAATSTE DIE) was Han Peekel voor Peter R. de Vries: de laatste die de voetbalmakelaar en vertrouwenspersoon van de kroongetuige interviewde. En nu is er iemand anders die de laatste was die Peekel heeft geïnterviewd, want Peekel is gestorven tijdens een vakantie op Bali. De vermaarde televisiemaker verwierf in de jaren tachtig en negentig bekendheid als gezicht van het kinderprogramma Wordt Vervolgd. Voorts zong hij liedjes, schreef hij boeken en maakte hij documentaires. Peekel werd 75 jaar. RIP. Nog één keer Woody Woodpecker nadoen? Na de klik: Wordt Vervolgd van 28 februari 1986.

Come on over baby, whole lot of weeping going on

Roy Orbinson, Johnny Cash, Carl Perkins, Chuck Berry. Allemaal op hun eigen manier geen lieverdjes maar de grootste bad ass overleefde ze allemaal: Jerry Lee Lewis. Verwend blank jongetje uit New Orleans, mega getalenteerde pianist en  gezegend met een levensenergie waar je 87 mee kan worden. Ja ja, hij huwde ooit zijn 13-jarige nichtje (legaal in VS destijds!) en had zo nog een en ander op z'n playlist staan, maar noem ons maar lekker oud als we zeggen: zo worden ze helaas niet meer gemaakt. Vandaag de dag is het autotune en brand safety, toen was het talent, branie en een muzikaal breekijzer tegen de banale braafheid van de jaren vijftig, and beyond. Enkele dagen terug werd The Killer al doodverklaard, maar goodness gracious, hij ademde nog een paar dagen door. Tot nu. RIP.

Rapper en producer Coolio, die eigenlijk Artis Leon Ivey jr. heet, werd 59 jaar oud

Nee he. Coolio is dood. Hij gaf ons Gangsta's Paradise, het nummer dat iedereen helemaal kan meerappen, en toch zijn er altijd weer mensen die verbaasd zijn de rest van de wereld dat helemaal kan meerappen. Het nummer komt uit Dangerous Minds, met Michelle Pfeiffer, en is: meer dan een MILJARD KEER beluisterd op YouTube. Coolio was woensdagavond op bezoek bij een vriend, ging naar de badkamer en keerde niet meer terug. Dood, mogelijk een hartaanval. "Law enforcement sources tell TMZ no drugs or drug paraphernalia were found at the scene of Coolio’s death. An autopsy and toxicology test will be used to determine an official cause of death." Rap in peace.