Dierbare VrijMiBo
Mijn wonder jij aanminnige vriendinnen,
ik heb mijn nachten wel met u doorwaakt:
gij waart gemeenlijk zo innemend naakt
en liet u zo welwillend voor mij winnen.
(Uw warme lijfjes tegen 't witte linnen,
de legerstede die tevreden kraakt;
mijn wonderlijk aanminnige vriendinnen,
ik heb mijn nachten wel met u doorwaakt.)
Soms schiet het mij pas naderhand te binnen
hoezeer wij ons au fond hebben vermaakt
(al is het vaak te spoedig uitgeraakt,
maar viel er aan iets diepers te beginnen,
mijn wonderlijk aanminnige vriendinnen?)
Prettig weekend. En be nice.
Dichter Jean-Pierre Rawie houdt RUG recht tegen verengelsing onderwijs
Hell yeah Jean-Pierre Rawie!
Wie ook gek zijn geworden, zijn de mensen op de Rijks Universiteit Groningen. Die hebben het in hun hoofd gehaaldJean-Pierre Rawie uit te nodigen voor een lezing over Nederlandse poëzie in het Engels. Nou is Jean-Pierre Rawie een schrijver van mooie en begrijpelijke gedichten, en daarom sowieso al een halve nazi in de ogen van de vaderlandshatende elite die het universitaire leven te onzent al zolang in een onverkwikkelijke wurggreep houdt, die beschikt over een kaarsrechte ruggengraat. Dus Jean-Pierre Rawie zei flikker mooi een end op met je lezing. En toen schreef Jean-Pierre Rawie er een stukje over in de krant. En toen had Jean-Pierre Rawie gelijk.
VrijMiBo voor alle losers
Het is weekend. Kop op. Het kan nog.Waar ik mijn hart aan heb verpand
in mijn verspild verleden,
het ging voorbij, het hield geen stand,
het is als zand vergleden.
Ik heb mij steeds het meest gehecht
aan sterfelijke zaken,
aan dingen die ik nimmer echt
tot mijn bezit kon maken.
Maar alles wat zo dierbaar was
dat ik het heb verloren,
is mij sinds ik het kwijt ben pas
voorgoed gaan toebehoren.
Prettig weekend. And be nice.
