Geenstijl

Anderhalfduizendmiljard euro is een te ongrijpbaar bedrag voor collectieve verontwaardiging

Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat de Eerste Kamer akkoord is gegaan met de voorstellen omtrent ons pensioenstelsel. Waar de aanvankelijke plannen goede doelstellingen hadden, zijn de uiteindelijke pensioenhervormingsplannen een absolute gruwel. Een gruwel dat ook een nog groter probleem blootlegt...

De initiële plannen om ons pensioenstelsel te hervormen zaten vol goede voornemens en was en is gestoeld op het feit dat de vergrijzing ons huidige stelsel onhoudbaar maakt op lange termijn. Verder vergen de veranderde arbeidsrelaties een ander pensioenstelsel dat daar beter op aansluit.

Het idee was dan ook dat iedereen een individueel potje zou opbouwen, waardoor ieder individu meer flexibiliteit zou krijgen in de manier waarop hij of zij het pensioen opbouwt. Zo kon er voor een meer conservatieve or agressieve beleggingsbeleid worden gekozen, of kon de premiebijdragen tijdelijk lager zijn als het even tegenzit of wanneer er investeringen gedaan moeten worden (handig voor ondernemers). Het hield dus ook in dat ieder individu meer verantwoordelijkheid zou gaan moeten dragen, wat op termijn ook voor meer kennis en een meer financieel gedegen gedrag zou leiden. Pensioenaanbieders zouden hierdoor ook meer concurrentie gaan voelen en wellicht beter hun best doen om goede pensioenproducten aan te bieden en beter beleggingsresultaten te boeken.

OK boomer, you win

Hallo mensen die in 1985 zijn geboren. Stel, het is 2065. Je bent 80 jaar en je wilt nou eindelijk wel eens een keer met pensioen. Maar dat kan niet, want je pensioenfonds heeft geen geld meer in kas OMDAT NIEMAND OOIT DE PENSIOENEN DURFT TE KORTEN. Denk dan nog eens even terug aan vandaag. Aan de populisten van de PvdA en GroenLinks die hun pensioensommetjes met een Jesse Klaver telraam maken, denk aan de boze bejaarden bij het CDA, denk aan Koolmees die piept dat hij 'onrust onder gepensioneerden' wil wegnemen. En denk vooral nog eens terug aan Henk Krol, die het eerst lacht en het laatst lacht en de hele tijd lacht en met zijn vier radicale zeteltjes de pensioendiscussie in dit land aan het winnen is, omdat het jou nu nog geen ene biet kan schelen.