Hongerstaken, dat zien we Asha nog niet doen

Welkom in een intersectionele nachtmerrie en als je eenmaal rondjes draait op deze rotonde van verdriet, mag je er ook niet meer af. Dit is Sam. Sam is geboren in Jordanië, is als 'politiek vluchteling' naar Nederland gekomen en nu gaat-ie als 'lhbtiq+-activist' in hongerstaking vanwege de situatie in Gaza, en heeft hij tevens als boodschap dat 'lhbtiq+-vluchtelingen in Nederland zoals hijzelf constant gediscrimineerd worden'. En dan: "Dit is de pijn van mijn volk, dit is de pijn van de lhbtiq+-gemeenschap, dit is de pijn van de feministische gemeenschap", om het 'ik ben een persoon van kleur' er ook nog even bij te halen.

Er worden weer kruisverbanden UIT DE HEL gemetseld waar de honden geen brood van lusten.

Sam jongen, je hongert jezelf niet uit je depressie. Kom van je reet af, klim uit je kraakpand (kraken is verboden trouwens) en kom in actie tegen Hamas, waar de eigen bevelhebbers worden geëxecuteerd wegens 'accusations of gay sex'. Kom in actie tegen Hamas, waar koppen van homoseksuelen worden afgesneden omdat het haram is volgens Allah. Kom in actie tegen de wetten die het verbieden om seks te hebben met iemand van hetzelfde geslacht, op straffe van een gevangenisstraf van tien jaar. Of, andersom, vergelijk de situatie van jouw feministische paradijs eens met de wijze waarop het (LHBTI-)leven wordt gevierd tijdens die extatische Prides in Tel Aviv.

Stop met jammeren over dat je in Nederland 'constant gediscrimineerd wordt', want dat is niet zo, en als je het wel zo voelt ga je maar lekker in Khan Younis wonen. Kijken of je daar ook zo fijn hand in hand over straat kan lopen. Projecteer je feministische zelf eens op de festivalgangers die zijn verkracht door de beesten, op de vrouwen die als trofeeën door de straten van Gaza-Stad zijn geparadeerd, op de kinderen die zijn weggehaald bij hun ouders en zijn ontvoerd richting het spookhuis. KOM IN ACTIE SAM. Je wordt gehoord, je bent gezien, maar met dit larmoyante gejammer, die sneue hongerstaking en dit ingewikkelde spinnenwebgelul zet je jezelf echt alleen maar voor lul.

Artsen zonder morele Gazagrens.

Identiteit blijft een ingewikkelde, gelaagde kwestie. Zo ook Hani: de ene keer een nette verpleger werkzaam in de nobele gangen van Artsen zonder Grenzen, en de andere keer in zijn vrije middaguurtjes allahu akbarend militant die met geweer en granaat de Israëlische grens bestormt. De IDF schoot hem als reactie uit zijn identiteitscrisis waarna plots de gelaagdheid uit zijn 'Zijn' verdween en de krantenkoppen het voorval duidde met de hokjesgeest ‘zionisten doden hardwerkende, onschuldige, meest sociale ooit, zijn hele familie onderhoudende Palestijn’. Israel eist nu opheldering, want internationaal gesubsidieerde NGO's die zich vermengen met terroristen, het begint een beetje de spuigaten uit te lopen.