Geenstijl

Joehoe Den Haag, snap het nou eens

Nieuwsuur laat het nog één keer horen voor de mensen achter in de Tweede Kamerzaal: elektrische auto's zijn te duur voor de meeste particulieren. Leuk dat jullie in Den Haag groene ambities hebben, maar zolang een simpele nieuwe batterijbolide vele tienduizenden euro's kost (zeker als u enig bereik wenst) gaat dit natuurlijk nooit de grote verandering teweeg brengen die jullie agenderen. En dan is 2.950 euro subsidie slechts een benzinedruppel op een gloeiende accu. Het helpt tevens niet dat het plaatsen van extra laadpalen langzaam verloopt, de fluctuerende elektriciteitsprijs onzekerheid brengt over de toekomstige gebruikskosten en de vrijstelling voor de motorrijtuigenbelasting verdwijnt waardoor de eigenaren van zware accuauto's alleen maar meer betalen. Dat laatste is kenmerkend voor een overheid vol grote plannen die niet te veel mogen kosten. U moet stekkersturen, maar het mag de schatkist vooral niet te hard raken. Kom op, zet die klimaatmiljarden eens in voor maatregelen waar we echt wat aan hebben: aankoopsubsidie omhoog, motorrijtuigenbelasting van tafel en meer laadpalen. En accepteer dat benzinebakken voorlopig blijven rijden, want in een wereld waar de cruiseschepen in de binnensteden liggen te ronken en bewindslieden in dikke BMW's rondrijden gaat de gewone burger zichzelf echt niet in de schulden steken om zelfverzonnen klimaatdoelen te halen.

Klimaat willen redden en dan de kracht van de natuur vergeten...

Dit krijgt u dus als men zich blindstaart op duurzaamheid en alle andere eisen uit het oog verliest. De schapenhoeders op Texel besparen sinds 2016 weliswaar zo'n 70 procent op de energierekening van de straatverlichting door het gebruik van ledlampen, maar wilden daarmee zo graag voorop lopen dat ze vergaten dat de lampen bestand moesten zijn tegen de zilte zeelucht. Dat waren ze duidelijk niet, waardoor alle 2.700 armaturen hun gebruikelijke levensverwachting van twintig jaar niet vol maken en na amper zeven jaar al worden vervangen vanwege corrosie. Een dure ingreep die niet alleen de lagere energierekening teniet doet, maar ook weer veel grondstoffen vergt en dus verre van duurzaam is. Kenmerkend voor een klimaatbeleid dat wordt gedomineerd door gejaagde secondelijmplakkers en andere haastmaners waardoor kortetermijnresultaten en jubelende persberichten de voorkeur genieten boven daadwerkelijke slimme en toekomstbestendige oplossingen. Een wereld waar verbieden en snel vervangen prioriteit krijgt zonder de negatieve effecten van deze acties mee te wegen, waardoor de opgedrongen en belachelijk dure klimaattransitie nog duurder uitpakt. En dat klimaat waar iedereen zich druk over maakt, wordt er ook niet beter van.