Correspondentmeisje schrijft over de ideale wereld die haar beloofd was. Valt dat even tegen.

Of je het hele verhaal wil lezen, moet je zelf weten (vrij land), maar in een lang en voor ons bierverweekte blogbreintjes onbegrijpelijk stuk over moeilijk postmodern feminisme viel bovenstaande kwoot op. De auteur van het verhaal, Bregje Hofstede ("1988, studeerde kunstgeschiedenis in Utrecht, Parijs en Berlijn"), dacht dat racisme en seksisme en andere nare menselijke gewoontes waren uitgeroeid. Dat valt dus tegen.

Nou erkent Bregje (of moeten we Mevrouw Hofstede zeggen?) gelukkig 1 zin verder dat vrouwen in Nederland 'niet meer wettelijk gediscrimineerd worden', maar ze had het toch graag op basis van de torenhoge verwachtingen allemaal wat eerlijker gezien. En dan denken wij simpele sujetten van het weke en verslavingsgevoelige mannelijke geslacht: Ja maar... kijk eens om je heen dan. De ideale wereld bestaat toch alleen in de hoofdjes van de maakbaarheidsdenkers? Diezelfde maakbaarheidsdenkers, die de afgelopen decennia de SamSams en de schoolboekjes geschreven hebben, de televisieprogramma's hebben gemaakt  en de culturele markt hebben gecreëerd waar millennialmeisjes zoals Bregje, pardon: de feministische autonome mevrouw Hofstede, hun vertekende wereldbeeld van vrijheid, gelijkheid en broederschap in een wereld zonder racisme, discriminatie en sekseverschillen hebben geleerd? 

Hoe vooruitstrevend onze samenleving ook is in haar gelijkheidsdenken, en hoe ver we daarin qua wetten & waarden ook voor lopen op de overgrote rest van de wereld: ook onze wetten, regels en progressieve moraal hebben toch nog nooit alle menselijke uitwassen kunnen uitbannen? De wereld is toch helemaal niet eerlijk?  Als er 99 mensen lief zijn voor hondjes, is er altijd wel die ene klootzak nummer 100 die zo'n beest toch een rotschop geeft. En in landen als Verleptië, Uitheemsië en Regressië zijn het er misschien wel 5, of 10, of 50 die zo'n schop geven.

Maar GeenStijl, so you're saying dat je dan maar niet feministisch moet zijn?

Neen. Maar mevrouw Hofstede schrijft haar alinea als een te diepe verzuchting over een wereld die niet aan háár verwachtingen wil voldoen, waardoor zij nu strijd moet leveren die anderen al voor haar gedaan hadden moeten hebben. Zij is hier weer het slachtoffer. En zo werkt het dus niet. Zo kweek je feministisch fundamentalisme, met uit slachtofferlust geboren schuldvingerwijzing, met excessieve taalpolitiedrang en met de de soms ronduit agressieve uitsluiting van andere opvattingen in het algemeen en het "blanke mannelijke patriarchaat" in het bijzonder waar de postmoderne feministen zich zo gretig van bedienen.

Noem ons maar simpele primaten. Maar alles wat Bregjes diepe verzuchting over verwachtingen versus werkelijkheid ons zegt, en wat in haar citaat wordt samengevat, is dat de progressieve babyboomers met hun maakbaarheidsideaal de sneeuwvlokjes hebben gekweekt die wij nu kennen als postmoderne millennials, die van klagen over de marginale tekorten in hun extreem verwende bestaan een businessmodel hebben gemaakt waarin ze ánderen willen laten werken om hén uit de slachtofferpositie te bevrijden. Dacht het ff niet. Man up, mevrouw Hofstede.

(Trouwens. Zelfverklaard fundifeministe Anne Fleur vond het artikel ook te moeilijk, want die snapte zelfs de plaatjes niet. Valt dat even tegen.)

THIERRY BAUDET GING ETEN MET EEN NAZI!, schreeuwen de MSM op basis van een Corrie-reconstructie. En toen? Ja, toen niks. Niemand weet waar het over ging. MAAR BAUDET GING WEL ETEN MET EEN NAZI! EN ER ZAT IEMAND MET EEN NEDERLANDS VLAGSPELDJE BIJ!!1!

De Correspedant heeft weer eens 100.000 woorden nodig om het verhaal te vertellen dat Thierry Baudet in oktober dineerde met ene Jared Taylor. Dat is, zo leerden wij op wikipedia, een Amerikaanse oprisping van racistische suprematie die dikke boeken met lange titels schrijft om zijn ouderwetse rassenhaat de valse schijn van superioriteit te geven. Typical Terry om daar een fascistenflirt mee te hebben, want we zagen 'm al vaker met twijfelachtige types. Maakt dat Thierry zelf een fascist? Heeft de Corrie dat nu bewezen? Nee. We hebben namelijk geen idee wat Thierry & Taylor besproken hebben. De Corrie weet het niet, Terry doet een Pechtoldje en noemt het een privékwestie, en in het verkiezingsprogramma van Forum voor Democratie kunnen we niets terugvinden van het bekrompen gedachtegoed van Jared Taylor. 

Dat weerhoudt de NOS, Teletekst en heel verontwaardigd twitterend MSM er niet van om er bovenop te duiken. En dat doet ons weer grinniken, want toen Alexander Penthouse uit de Kadasterkast werd getrokken, kwam de MSM pas in actie toen ze Pechtolds smoesjes konden citeren, waarna iedereen en z'n broekpak bij de parlementaire pers 'niks aan de hand'-stukjes ging tikken. De MSM-bias stinkt weer to high hell. Weet je wie trouwens ook ook met Jared Taylor dineerde? De quinoa-SJW's van VICE, die hele goeie vragen stelden aan Taylor. En CNN deed het ook. Vragen stellen, toch beter dan door de gordijntjes naar binnen turen om te kijken of iemand een speld met de Nederlands vlag op de revers draagt.

De auteurs en de bronnen van de Correspondent zijn zelf ook niet onverdacht. Dimitri Tokmetzis is een activistische leugenaar met een Sargasso-verleden, die naar rechts kijken voordat je oversteekt al een racistische daad vindt. Voor dit verhaal werkte hij samen met de extreemlinkse en antidemocratische (dixit AIVD) actiegroep Kafka, en met de anonieme, gestoorde blogger twitteraar 'Ikje Ergens'. Blader een paar minuutjes door zijn/haar timeline en vraag je dan af hoe serieus de visie is van iemand die Sietske Bergsma al "extreemrechts" noemt en Wierd Duk een fascist vindt maar zelf warme banden onderhoudt met agressieve vitriooltrollen. Hallo andere uiteinde van het hoefijzer. 

Baudet kan beter niet met supremacisten gaan dineren. Niet als ie wil dat zijn FvD blijft groeien als 'partij van de liefde'. Blijf weg van de shagrokende nietsnutten van NVU en Stormfront, laat je niet verleiden door de witte wijndrinkers van Erkenbrand en hoed je voor quasi-intellectuele boekjesracisten uit het buitenland. 

Maar toch. Wij kennen Thierry een beetje, en hij is gewoon een intellectuele paradijsvogel die weet dat degene met de felste veertjes de meeste aandacht krijgt. Dat vinden we leuk aan 'm - het is véél levendiger dan het stijve gemeneer-en-mevrouw van die door Haagse PR-krampachtigheid bestuurde trekpoppen met sticks up their asses. Maar dat is het enige waar de media tegen bestand zijn. Saaiheid en voorspelbaarheid, zodat ze kunnen blijven denken dat ze het narratief begrijpen en dat ze een streepje slimmer zijn dan de rest. Al die humorloze en extreem ernstige linksmensen bij de MSM denken bovendien dat iedereen in de wereld net zo ideologisch is als dat ze zelf zijn, en ontkennen daarmee het soort intellectuele flaneur dat een nazistandpunt net zo geestig vindt als een opvallende das. Daar worden ze altijd enorm voorspelbaar boos en bekrompen van in de MSM.  Vandaar dat Baudet altijd in opperste verbazing reageert als hij wordt overvallen door journo's die opheldering eisen over dat ie met iemand gepraat heeft die zij op voorhand zouden uitsluiten. Omdat hij niet snapt waarom ze daar wat achter zoeken. 

En verder wat Sywert zegt. Maar vráág het dan eens aan 'm, in plaats van achter het gordijn te schuilen om te spioneren met wie hij aan tafel zit. En nee, Tokmetzis, 'waar Baudet ideologisch staat' is NIET beantwoord door dit artikel in de Corrie.

OK. Tikkie summier, nog steeds niks over het etentje zelf, informeren over alt-right kan ook op internet, maar soit. Kous af, terug naar Pechtold.

FOPHEF IN MEDIALAND!

Maakt de Correspondent een best wel handig kaartje waarop de links-radicale mediahuizen te vinden zijn, gaan de rakkers van Elsevier en Algemeen Showbizzcourantblad en De Telegraaf en motherfucking EenVandaag, die al helemaaaaaaal hun bek moeten houden, miepen dat ze niet op de kaart staan. Tel je niet mee als linkspropaganda-jesseklaveriaans-doorgeefluik, is het wéér niet goed. Lieve Nikki cum suis. Prima overzicht man, van Smoutertje. Kijk nog eens goed naar die kaart. En heroverweeg het geven van de fucks.

Het is weer vrijdag. Voor de aanhangers van de religie van de vrede een dag om de boekwinkel te bezoeken en voor ons atheïstische gelukszoekers de dag dat wij de webzijde van HP/De Tijd f5'en. Allemaal voor de preek van extra expat don docterandus Arthur van Amerongen vrede zij met hem natuurlijk. Want dat is ouderwets lachen geblazen. De ene confabulatie is nog confabulanter dan de ander en zo gaan wij rollebollend van het schuddebuiken elke keer vrolijk het weekeinde in. Dat die Van Amerongen niet voor één gat (hij doet het in allemaal) te vangen is blijkt vandaag maar weer want hij heeft het internetblaadje van de Nederlandse Vereniging van Jeneverdrinkers volgeschreven met een even secure als pijnlijke doodsteek voor David van Reybrouck, de Correspedantbelg die al zo ver voorbij de waan van de dag is dat hij niet eens meer weet welk jaar het is. Bindende LEESTIP dus, aldus het boekenkatern van GS. Kom er maar in, Arthur:

"De rode draad van Van Reybroucks betoog is dat alle berichtgeving te veel eer is voor de terroristen. Maar die is niet bedoeld als eer. De saillante details roepen juist weerzin op tegen de daders. Die prikkelen de bereidheid van de politiek om snoeihard met ze af te rekenen. Van Reybrouck schreef eerder een boek met de pretentieuze titel ‘Vrede kan je leren’. Zijn weg leidt misschien tot vrede, maar het is de vrede van het kerkhof."