Alles wordt duurder maar niet goedkoper

Nu de brandstofprijzen, met name die voor gas, omlaag zijn gekomen, wordt de vergelijkingsbasis voor inflatie steeds beter. Er zijn dan ook mensen die de inflatie als overwonnen achten. Gek genoeg zijn de centrale banken daar nog niet helemaal van overtuigd en zeggen zij stug door te gaan met het verhogen van de rente. Als de kampen gelijk hebben dan wel volharden in hun beleid, dan krijgt de wereld zelfs te maken met deflatie. Echter, voor het zo ver is, zal inflatie haar wraak nog één keer doen gelden, iets waar de centrale banken dus op lijken voor te sorteren. Maar centrale banken kunnen wellicht deze inflatieslag winnen, maar de inflatieoorlog winnen lijkt allerminst zeker.

Als er naar inflatiecijfers gekeken wordt, dan delen economen deze in vele categorieën. Zo hebben we consumentenprijsinflatie (vaak gewoon “inflatie’ genoemd), producentenprijsinflatie, en subgroepen van deze twee categorieën. Zo word het inflatiecijfer vaak tezamen met de kerninflatie weergegeven. Deze laatste categorie betreft ook een consumentenprijsinflatie, maar dan zonder de volatiele categorieën zoals voedsel en energie (definitie kerninflatie verschilt overigens per organisatie; zo heeft CBS weer andere definities, zoals SA20 en SA21 dan bijvoorbeeld Eurostat).

Eigen volk eerst: de Friezen identificeren zich als inheemse Germaniten, scheuren zich los van Nederland en roepen het Großfriesisches Reich uit***. ***

Zo maar een berichtje op het internet: 

Lezing Inheems Volk Germaniten

Velen zoeken naar mogelijkheden om met elkaar een nieuwe samenleving te creëren omdat de huidige maatschappelijke constructie het niet in zich heeft de mens en de planeet echt te laten gedijen. In Duitsland zijn er al 10 jaar groepen mensen die los van de staat weten te leven als een Volk. Je vraagt je wellicht af: wat is er nodig om een volk te zijn? Wat is dat voor een volk, die Germaniten? Hoe organiseren zij zich? Hoe is dat ook mijn volk? Hoe kan ik aansluiten bij en bijdragen aan dit volk? 

Robert Tom Coester uit Kassel zal in een aansprekende presentatie deze en meer vragen beantwoorden. Hij schetst een beeld van de leefsituatie in de huidige samenleving en de samenleving van een volk. Hij maakt duidelijk welke benadering tot nu toe is gekozen en waarom. Ook vertelt hij hoe jij je aan kunt sluiten als volksgenoot. Sterker nog: als je jouw Friese voorouders erkent, kan dat zelfs als Oer-Fries. 

Een van de nieuwe Germanitische separatisten, Anne-Marie Bloem, schrijft op haar Facebook-wandje: “Zaterdag 6 mei komt Robert weer naar regio Alkmaar om een lezing te geven over het hoe en wat rond de Germaniten. Als Europeaan val je als mens onder de paraplu van de Germanen, dan hoor je bij het inheemse volk Germanen. Inheemse volkeren worden vaak afgebeeld als naakte mensen met een botje door de neus en een veren tooi, maar denk eens na. Ook hier in Europa hebben we onze inheemse stammen, hoeveel generaties gaat onze familie terug hier in Europa? In verschillende wetgevende jurisdicties wordt er gesproken over het beschermen van inheemse volkeren en wat dat inhoudt. Wat zijn de voordelen van het behoren tot een (inheems) volk? Je hoort het op 6 mei in Bergen. Je kunt je aanmelden bij fri-halsa@schonelei.nu."

Om maar even in de complotsfeer te blijven: de deep state heeft Tucker Carlson gewipt, omdat Trump niet herkozen mag worden. OmDAt hIJ De WaarheiD Zegt!1!1 Nou ja, behalve over Dominion dan. Dat klopte nogal niet. Althans volgens de Amerikaanse D66-rechters, die natuurlijk ook maar alles aan elkaar liegen. Dit moet u toch aanspreken, zo’n verhaal, lijkt ons, en dat komt goed uit. Dit is kennelijk de 150-ste aflevering, dus een mooi moment om dan toch eens te doneren. Deze nichecast kan immers niet van de wind bestaan.

****

Ik ben gewoon een vreselijk saai mannetje zonder drank en drugs. Zelfs voor hobby’s ben ik te saai.

Donderdag 20 april

De belangrijkste conclusie na een maand geheelonthouding: ik ben gewoon een vreselijk saai mannetje zonder drank en drugs. Zelfs voor hobby’s ben ik te saai. Als kind spaarde ik tenminste nog voetbalplaatjes, sigarenbandjes, munten, speldjes en postzegels. De hamster in mij is dood, want ik verzamel helemaal niets meer. Ik vind verzamelaars sowieso een beetje sneu. Alsof je al die spulletjes mee kunt nemen naar de eeuwige jachtvelden. 

Dat ik niet hamster is trouwens niet helemaal waar, want ik heb een stuk of honderd koffiecapsules van L’OR (intensiteit 13, Barista) vier tubes scheercrème van het merk Palmolive, vier tubes Uriage crème  tegen seborrheic dermatitis (een soort schurft, met hele gore huidschilfers) en negentig rollen toiletpapier van het Portugese topmerk Renova (Deca, 4 vellen, subtiel geparfumeerd). De simpele reden is dat al deze spullen in de aanbieding waren, want ik ben bepaald geen prepper. 

Preppers zijn pas echt zielig. Mijn vriendin woonde lang aan de Spiegelplas in Nederhorst den Berg en op vrijdagmiddag vertrokken er uit de jachthaven altoos bootjes met volwassen kerels die als Rambo waren uitgedost, met camouflage-kleding, Navy Seals baseball caps, muskietengaas, fuiken, een tent en tot de tanden bewapend met survival-messen en hengels, alsof ze de Vietcong gingen uitroeien. In de Spiegelplas liggen eilandjes en daar bleven die stumperds dan tot zondagmiddag “overleven”, rukkend op pornoblaadjes, slap bakkie-bakkie-ouwehoeren met maten op andere eilandjes en maandag weer lekker jasjedasje naar het assurantiekantoor.

Het Recht heeft ons veel gebracht zoals stabiliteit, zekerheid, handel, bescherming en zo verder. Met name op internationaal niveau kan men gerust beweren dat het oorlogen heeft kunnen voorkomen (helaas in sommige gevallen ook mogelijk gemaakt zoals de oorlog in Irak, maar dat was gebaseerd op gefabriceerd bewijs). Door allerlei spanningen op zowel lokaal, regionaal, nationaal en internationaal vlak, lijkt zich een enorme storm te vormen. En waar het Recht normaliter deze potentiële bom onschadelijk zou maken, is het nu juist het Recht wat de boel verder op scherp zet.

De peace through law doctrine heeft lang redelijk goed gewerkt, maar de politici die dit systeem zouden moeten beschermen en borgen, misbruiken het nu om de democratie te omzeilen en zo hun politieke plannen er door te drukken. Het is dan ook een gotspe dat juist deze politieke groep klaagt dat het rechtssysteem op alle niveaus wordt bedreigd; het zijn immers zij die dit veroorzaken! Wat dat betreft weer lekker vertrouwd; een overheid die zelf problemen maakt en zichzelf aanbiedt als de enige oplossing…

Of het nu het stikstofdossier, het immigratieverdrag, het EMU verdrag, Timmermans Fit For 55, een handelsakkoord, of het Parijsakkoord betreft, de kiezer had bar weinig in de melk te brokkelen.

Tekst & Foto's: Arthur van Amerongen

De eerste Schot in mijn bestaan was John Knox. De verzamelde werken van de aanjager van de Protestantse Reformatie in Schotland stonden bij ons in de boekenkast. Ik vrees dat de beste man tegenwoordig onmiddellijk op de brandstapel van de woke Sturmabteilung zou eindigen want in First blast of the trumpet against the monstruous regiment of women (1558) betoogt hij dat vrouwen, gezien de natuurwetten maar ook vanwege teksten uit de Bijbel, ongeschikt waren om regeerambten te bekleden: "how abominable before God is the Empire or Rule of a wicked woman, yea, of a traiteresse and bastard". 

Na Knox kwam Jimmy Johnstone van Celtic, bijgenaamd De Vliegende Vlo. Feyenoord speelde de Europa Cup Finale tegen Celtic en ik keek bij een oom in Rotterdam in mijn pyjama, - met daarin een luiertje mocht ik leeglopen door de spanningen - naar die legendarische wedstrijd. Herman Kuiphof waarschuwde te pas en te onpas voor de spuuglelijke roodharige dwerg (ik zag mijzelf dribbelen in het San Siro in Milaan) maar uiteindelijk won Feyenoord en stond ik ‘s anderendaags te juichen op Zestienhoven, temidden van een kolkende mensenmassa. 

Mettertijd werd mijn beeld van Schotten gevoed door schrijvers: Walter Scott (Ivanhoe!), Robert Burns (Auld Lang Syne), Alistair MacLean (Guns of Navarone), Robert Louis Stevenson (The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde), Arthur Conan Doyle (Sherlock Holmes), John Buchan (The Thirty-Nine Steps) en Irvine Welsh (Trainspotting). En door muzikanten: Gerry Rafferty, Donovan,  Frankie Miller, Average White Band,  Primal Scream, David Byrne, The Proclaimers, Lulu, Rod Stewart en natuurlijk de onvergetelijke Bay City Rollers.  

En dan is er natuurlijk - last but not least - Billy Connolly. De eerste sketch van hem die ik zag, was The Two Scotsmen in Rome. Een heerlijk goor verhaal over pints vol crème de menthe  - de lievelingsdrank van de paus - dat eindigt in pis en kots. Deze documentaire over Connolly -  die Parkinson heeft -  is niet te versmaden.

Sinds 1900 waren 11 van de 26 Britse premiers Schotten of van Schotse afkomst. Not too bad, want Schotland heeft amper een tiende van het aantal inwoners van Engeland. Al met al bestaat er zoiets als Scottishness, maar de vraag is natuurlijk of het verlangen naar een onafhankelijk Schotland realistisch en levensvatbaar is. 

Nicola Sturgeon verklaarde vorig jaar dat ze op 19 oktober 2023 een referendum wilde houden over Schotse onafhankelijkheid van het Verenigd Koninkrijk, maar het mens is opgestapt na het schandaal van de verkrachter (meneer identificeerde henzelf ondanks hun pielemuis en klokkenspel als juffrouw) die dankzij de woke waanzin in een vrouwengevangenis werd gestopt. 

De SNP lijkt er maling aan te hebben dat de Schotten als een natie in veel opzichten erg conservatief zijn. Veel Schotten stemmen vooral vanwege de financiële voordelen op links, niet vanwege de woke agenda. De helft van de bevolking in Schotland woont in zwaar gesubsidieerde sociale woningbouw. De Schotten krijgen verhoudingsgewijs veel meer financiële steun van de regering in Londen dan de Engelsen. De Barnett formula is een zoethoudertje, vooral bedoeld om de Schotten rustig te houden. De meerderheid van de Schotten haakt af bij de woke nonsens van de SNP en Sturgeon heeft dat te laat beseft. In korte tijd verloor de SNP een kwart van de leden, dat overstapte naar Labour. Het verschil is dat Labour, de grote concurrent van de SNP, geen onafhankelijkheid belooft. De troefkaart van de SNP is nog steeds de Noordzee-olie maar Schotland heeft het getij tegen met de groene agenda van Frenske en deskundigen zijn het er over eens dat opbrengsten veel te laag zijn om de onafhankelijkheid economisch te kunnen waarborgen. 

Tijdens mijn reis door Schotland werd Sturgeon’s echtgenoot Peter Murrell gearresteerd omdat hij 700.000 Engelse ponden aan donaties van activisten had verduisterd. Murrell was de chief executive van de SNP en het koningskoppel waande zich onaantastbaar. Hun val zorgde voor veel leedvermaak bij de Schotten (ruim de helft) die voor het blijven in het VK zijn. De opvolger, Humza Yousaf is een sitting duck. De partij is naar de gallemiezen, en verdeelder dan ooit. Labour hijgt de SNP in de nek. Yousaf, bijgenaamd Humza Useless, is belijdend mohammedaan en woke. Vraag mij ook niet hoe dat kan, die spagaat, en de Schotten snappen dat ook niet. 

Dat door Sturgeon beloofde referendum over Schotlands onafhankelijkheid gaat er nooit meer komen want er zitten tientallen haken en ogen aan de afscheiding van het VK. Welke nationale munt gaat een onafhankelijk Schotland gebruiken? Kan Schotland zich aansluiten bij de EU?  Moeten er grenzen komen tussen Schotland en het VK, de belangrijkste handelspartner? Hoe worden de pensioenen veiliggesteld? Wat gebeurt er met de hypotheekrente?

De Anglo-Schotse grens is 154 km lang, loopt tussen Marshall Meadows Bay aan de oostkust en Solway Firth in het westen en is alleen maar goed voor een selfie met diverse vlaggen. Er staat een groot standbeeld van William “Braveheart”  Wallace, het symbool van de fiere Schotse onafhankelijkheid, maar er zijn diverse historici die stellen dat hij een Angelsaksische adelborst was en bepaald niet Schots. Ook die andere nationale held, Robert the Bruce, had Anglo-Normaanse wortels.  Maar wie ben ik om te bepalen wie een echte Schot is. Als ik mij vanaf nu identificeer als een 12-jarige Portugese deerne met snor en cup DD, moet men dat ook accepteren. Ik ging even bij Urban Dictionary kijken wat nou precies de definitie is van Scotishness.

Brand of person, typically insane, drunk or some combination of. The Scots have a higher than average distribution of world class nutters. The strongest and most independent people on the planet, a colony of England. Unlike the Irish who managed to liberate the South all the Scottish have managed to get themselves is an assembly. Sir Sean Connery is the closest they have come to having a leader, he lives in the Bahamas. Look at that nutter, he must be Scottish*.*

En: Miserable, under evolved Englishman.

Keen on fighting, football, drinking and er, fighting. Often wears a skirt but denies such obvious transvestism by renaming such garments as "kilts". Not guilty of the charge of sheep shagging which is practiced solely by the Welsh

1st Scottish Man-"Do ye wanna go oot and fight Angus"

2nd Scottish Man-"Aye", Let me just finish ma whiskey and put ma skirt back on"

A people who think they are cool and popular like the Irish are but in reality are nowhere near as popular and admired as the Irish. It is commonly thought that they may have invented the myth about a mythical sea dragon named "Nessie" that lives in as lake called "Loch Ness" to attract tourism to Scotland. The Scottish accent is harsh and unpleasing to some people. Unlike lush green Ireland, Scotland is much colder and mountainous. Latch onto the popularity of the Irish claiming "Celtic Brotherhood" when in reality, Where was all the "brotherly love" throughout History? when the Irish were being oppressed and persecuted by the British?

Are a member of the United Kingdom but have a minority political party promoting independance as they see how much Ireland is thriving as an independant country.

Have a ridiculously expensive parliament built with British taxpayers money.

Sean Connory, dat was natuurlijk een echte Schot. En natuurlijk is er Ewan McTeagle, de hilarische Schotse dichter van Monty Python. 

Sir Walter Scott creëerde met zijn Ivanhoe het hedendaagse stereotiepe beeld van de Schot in de negentiende eeuw. Maar de kilt wordt alleen in de Highlands gedragen, en door het personeel van toeristische kroegen door heel Schotland. Het Keltisch wordt door slechts 60.000 Schotten gesproken en natuurlijk bij de BBC Gàidhlig. 

Maar goed, ik ben ook niet van steen en gun de Schotten - toch een soort broedervolk van de Veluwenaren - hun zwelgen in nostalgie. 

Met mijn uitgever bezocht ik de plekken die belangrijk zijn voor het Schots nationalisme. Geestig is het nationaal monument dat herinnert aan de Battle of Bannockburn. 

De Slag bij Bannockburn (23 en 24 juni 1314) was de belangrijkste overwinning die de Schotten behaalden tijdens de Schotse onafhankelijkheidsoorlogen. De Engelsen kwamen klem te zitten in het moerassige land, met voor zich de oprukkende Schotten en achter zich de rivier de Forth. Uiteindelijk verloren de Engelsen ongeveer 10.000 man, de Schotten 4.000. Toen koning Eduard II op de vlucht sloeg, was de strijd definitief in het voordeel van de Schotten beslist. De slag bij Bannockburn zou er uiteindelijk toe leiden dat Schotland tien jaar later zijn onafhankelijkheid herkreeg. De onafhankelijkheid zou standhouden tot 1707, toen het Engelse en Schotse parlement de Act of Union tekenden; beide gingen toen op in het koninkrijk Groot-Brittannië. 

Op Tripadvisor klagen veel bezoekers dat de experience veel te duur was. Zo kennen we de Schotten weer. Hoe is het koperdraad uitgevonden? Twee Schotten vochten om een cent. Ik heb even snel een selfie gemaakt in een Ivanhoe-uitrusting, en een wandelingetje gemaakt door het fraaie park, maar verder is het zoals met veel van dit soort plekken: kijken, kijken, kijken, en de rest er bij denken. 

En hupsakee, door naar de brug in Stirling, waar in 1297, tijdens de eerste Schotse onafhankelijkheidsoorlog, een belangrijke veldslag plaatsvond. De Schotten, onder leiding van William “Braveheart “ Wallace, behaalden hier een belangrijke overwinning op de Engelsen.

Vlak bij de brug staat het imposante Wallace Monument, dat goed als decor zou kunnen dienen in de Hammer House of Horror. Het werd in de 19e eeuw gebouwd ter ere van William Wallace en andere Schotse helden, als symbool van het Schotse vrijheidsgevoel en om de nationalistische eenheid van Schotland te benadrukken. Het gotisch spookkasteel staat op de heuvel van waaruit William Wallace in 1297 het Engelse leger zag aankomen over de zojuist genoemde Stirling Bridge. In de Hall of Heroes bevinden zich borstbeelden van beroemde Schotten: uitvinder Sir David Brewster, koning Robert the Bruce, dichter Robert Burns, humanist George Buchanan, schrijver Thomas Carlyle, schrijver dr. Alexander Chalmers, staatsman William Ewart Gladstone, predikant John Knox, ontdekkingsreiziger David Livingstone, geoloog Hugh Miller, uitvinder William Murdoch, dichter Allan Ramsay, schrijver Sir Walter Scott, econoom Adam Smith, dichter Robert Tannahill, en uitvinder James Watt.

Ik was tijdens mijn reis door Schotland broodnuchter. Dat hielp niet mee, in mijn queeste naar Scotishness. De natuur is overweldigend maar steden als Glasgow, Aberdeen en Dundee - al worden die steden als best kept secrets aangekondigd -  zijn ronduit deprimerend. Wellicht had ik mijn verblijf aangenamer gevonden als ik permanent dronken was geweest. De ‘booze and blade’-cultuur in Schotland, ooit het onderwerp van een serieuze UN-studie waarin werd geconcludeerd dat Schotland een van de meest gewelddadige regio’s van de westerse beschaving is, is alom aanwezig. Overal junkies, alcoholisten en obese kettingrokers. Ik liep in het decor van Trainspotting. Misschien moet ik in augustus naar de theatervoorstelling van Trainspotting, tijdens de Edinburgh Fringe. Met een goeie slok op en een flinke snuif of chinees achter de kiezen! En gechaperonneerd worden door een Elisabeth Charlotte-achtige. Wie kent dit grafschrift niet:

*Here lie the bones of Elisabeth Charlotte, *

*Born a virgin, died a harlot. *

*She was aye a virgin at seventeen, *

A remarkable thing in Aberdeen

En samen met haar keihard Caledonia van Frankie Miller draaien, als opwarmer. Want Schotland mag dan nooit onafhankelijk worden, en niet de ideale vakantiebestemming zijn (behalve als je van fietsen, wandelen en zalmvissen in oneindige stortregens houdt), maar het is een bijzonder volkje en dat is het. 

Let me tell you that I love you

That I think about you all the time

Caledonia you're calling me

Now I'm going home

But if I should become a stranger

Know that it would make me more than sad

Caledonia's been everything I've ever had

Weet u wat pas racistisch is? Niet op de stoep van de  moskee mogen parkeren als je honger hebt. Het is dan ook geen wonder dat de stad Amsterdam een oogje dichtknijpt als het hongerige volk zijn plekje van de openbare ruimte opeist. Ja, zijn, want het zijn maar zelden de meiskes die een grote bek hebben. Heeft er eentje praats, dan kun je er zeker van zijn dat het een bekeerling is. Dat westers dominante krijg je er met geen duizend Koran-verzen meer uit. 

Anyway, als handhaver in Amsterdam kun je maar beter lief doen tegen religieus geïnspireerde foutparkeerders, want voor je het weet gaat het helemaal mis met al die vredige contemplatie tijdens de ramadan. Maar goed, handhaven is natuurlijk fascisme.

Met deze week: Binge Geheelonthouden op het GeenStijl20 FEEST in de Algarve

Ik vind het best bizar dat mijn hond Jamba (vrede zij met haar) lever- en longkanker kreeg en haar baasje niet. Inmiddels ben ik ruim drie weken geheelonthouder maar daarmee zijn mijn longen nog niet meteen schoon want ik heb vanaf mijn vijftiende gerookt en gedronken. En niet zomaar gerookt: Caballero zonder filter, Belga, Gitanes geel en blauw, Bastos, Gauloises zonder filter, later Gauloises blondes, Ducados, zware van Nelle, Javaanse jongens, Lucky Strike en diverse merken sigaren, die ik over de longen rookte als ik weer eens met sigaretten was gestopt. Mooie tijden waren dat, kijk maar naar deze heerlijke promo van de Bond der Tevreden Rokers: Lof der Tabak! 

Bon, ik heb alle reden om mijn longen niet te checken. Ik moet denken aan die hilarische scène in Le Fantôme de la liberté van Luis Buñuel. Jean Rochefort heeft een slechtnieuwsgesprekje bij zijn dokter gehad - uitgezaaide longkanker - en terwijl ze nog even naar de foto’s kijken, biedt de dokter zijn terminale patiënt een peuk aan en paffen ze er gezamenlijk vrolijk op los. 

Met mijn alcoholinname vanaf mijn 15e zal ik de lezer niet meer lastig vallen, al is het wellicht aardig om op te merken dat ik tijdens mijn verblijf in Nijmegen, begin jaren tachtig, een jaar lang alleen maar campari heb gedronken. Echt líters! Eerst de rode, en later de witte. Gewoon puur, zonder tonic of ander bruiswater, want ik ben nou ook weer niet zo gay dat ik die rommel ga lengen. Ik dronk Campari vooral in het legendarische café De Plak. In Nijmegen, dat tijdens carnaval Knotsenburg heet, vond toentertijd een invasie plaats van boerenkinderen uit Limburg en Brabant. Driekwart bezocht café De Plak en werd daar binnen een etmaal fanatiek nicht en pot, opgehitst door de homofiele punkband Tedje en de Flikkers, wereldberoemd in Nijmegen door hun hit Ik ben een hoer. Ik heb best wel veel geschreven over die geweldige band en een paar jaar geleden werd ik door de twee nog levende bandleden benaderd. Die zijn een setje en wonen nu in Amsterdam en of ik langs wilde komen voor een kopje thee uit een porseleinen kopje van Wedgwood en met friandises uit de P.C. Hooft. Oh ja, ik heb ook nog een jaar Pernod gedronken, een heel jaar alleen maar bruine rum, in mijn prille tienerjaren heel veel vieux en ook nog een jaar alleen maar rode port maar daar kreeg ik een opgeblazen kop en een vette pens van.

Sassen ziet het somber in

Er zijn de afgelopen weken wat nieuwsfeiten geweest die het bestaansrecht van de dollar als wereldreservemunt in twijfel trekken. Dat er al twijfel was, is niks nieuws. De Fransen converteerden al hun dollars in goud met dezelfde twijfel begin 70’er jaren. Maar daarna sloot Nixon het goudloket en kon niemand meer zijn dollars voor een vaste hoeveelheid goud omwisselen. Desondanks bleef de dollar de wereldreservemunt. Wat gaat de dollar van zijn voetstuk brengen en hoe zal het proces daar naar toe er uitzien? En zijn de huidige nieuwsfeiten het begin van het einde voor de King dollar?

Aan nieuwsfeiten over de ondergang van de dollar geen gebrek. Zo was er een LNG deal tussen Qatar en China die niet in dollars is gedaan maar in yuan. Verder heeft China weer stappen gemaakt in haar relatie met Saoedi-Arabië. Ook de verrassende aankondiging van OPEC+ om de productie terug te schroeven deed een duit in het zakje, omdat het zeer duidelijk tegen de Amerikaanse belangen in gaat. Verder hebben de BRICS plannen aangekondigd om een gezamenlijke munt op te tuigen die de concurrentie aankan met de dollar. En ook de Franse President Macron stelde onlangs dat Europa (lees EU) zicht niet moest laten gijzelen door de Amerikanen en hun dollar.

RIP JAMBA
12 april 2011 Asuncion, Paraguay - 12 april 2023 Praia dos Cavacos, Portugal

Dinsdag 4 april

Drymen, Schotland. Acht dagen niet gedronken en gerookt. 

Met tegenzin bezocht ik met mijn uitgever Otto de stokerij van Bushmills in Ierland, de oudste ter wereld. Ik moest  bijna kotsen toen ik  een groepje kerels om 10 uur ‘s ochtends de zogenaamde oer-whiskey (whiskey, niet whisky, want we waren in Ierland) zag “proeven”.  

In mijn drinkend bestaan slobberde ik trouwens bij voorkeur Laphroaig en Ardbeg Corryvreckan, fijne Schotse whiskeys. Tip van Tuur: in Gibraltar zijn die een stuk goedkoper dan in Spanje en Portugal en de omweg waard. ‘Omfietswhiskey’, om Nicolaas Klei te parafraseren. 

De inner nazi in mij maakt het mogelijk om radicaal met alles te stoppen, van de ene op de andere dag. Gewoon even de knop omdraaien. Alleen de aanloop naar geheelonthouding is lastig en duurt vaak wat lang, maar als ik eenmaal de smaak te pakken heb, kan zo’n fase van geheelonthouding makkelijk een jaar duren. Mijn vorige abstinentie duurde een jaar en toen reisde ik nota bene maandenlang door Zuid-Amerika. Lekker ontgiften met antioxiderende fruitsapjes in Brazilië, Bolivia, Peru en Colombia. Daar zat ik dan, op een hotelbalkon in Cali, superclean. Op straat krijsende commerciële sekswerksters, kwetterende Afro Zuid-Amerikanen sirenes, brekend glas en dronken en beroofde toeristen die als zombies over straat zwalkten. In de jaren tachtig had ik dag en nacht schoon volk over de vloer in  mijn huis aan de Nieuwezijds Voorburgwal (voor de kenner: tegenover seksbioscoop Diana en schandknapenclub Why Not).  Iedereen mocht daar chinezen, spuiten en snuiven, bij de warme kachel zitten en gratis soep slurpen, als ze mij maar een puntje bruin en/of wit gaven. De jaren tachtig en negentig waren één lange roes. De man van met de hamer kwam pas toen mijn relatie van vijftien jaar stukliep en ik in de Jellinek terechtkwam. Eerst voor drank, later voor drugs. Ik hou er niet van als pipo’s in mijn ziel gaan peuteren en brak dan ook niet uit mijn pantser. De pijn, de tranen en het verdriet kwamen pas toen ik alles op ging schrijven en dat bleek nog goed te verkopen ook, en al helemaal in combinatie met mijn alter ego: grumpapotomu**s. De boze, chagrijnige blanke man op leeftijd. W.C. Fields! 

In het Winnock Hotel in Drymen borrelt alles weer naar boven en kan ik smakelijk lachen om al die ellende. Water onder de brug. Mijn kamer kijkt uit op een enorme schoorsteen, die als afzuigkap voor de hotelkeuken functioneert. Attenooije, wat een stank. Oud frituurvet: de lucht van Ierland en Groot-Brittannië. In elke stad en op elk bus- en treinstation hangt dezelfde gore meur, gemengd met de stank van vis. Kennelijk vinden de inheemsen dat lekker en vertrouwd. In de pub van het hotel -  hoogpolig tapijt, behang aan de muur, geweien, kachels in de hoogste stand, een man in een kilt en een orgeltje zingt Schotse liedjes, onderbroken door dijenkletsers waar niemand om lacht - waart de dood rond, alleen weten de aanwezigen dat nog niet. Het is precies die scène in the Meaning of Life van Monty Python: part VII, Deat**h*. *

Onder de douche begin ik zowaar te zingen, en dat is een goed teken. Een zeer aanstekelijk liedje van Lou Reed en John Cale, van het album Songs for Drella. De vrolijke Tuur is terug!

When you're growing up in a small town

When you're growing up in a small town

When you're growing up in a small town

You say no one famous ever came from here

When you're growing up in a small town

And you're having a nervous breakdown

And you think that you'll never escape it

Yourself or the place that you live